Kirsten Del Mundo is happy with life because she can do what she wants in life. She is a model in one of the most popular agencies in the country. The Philippines Heart Models who owned by her boyfriend named Anthony Miguel. When it comes to working, she can say that she is successful because of a number of her achievements. Kirsten was not the only one nationwide known as a model. She is also known abroad because she has participated in rampages in various countries to model the work of well-known fashion designers. When it comes to her relationship with Anthony, she can say it's perfect. As a child, she dreamed that she would find her prince charming, and she saw that in the person of her boyfriend. Anthony was kind and respectful to her. She also feels that he loves her, and so does she. But everything changed when she once went to Japan to visit her parents. It has also happened that she was one of the models who took to the stage wearing the works of a famous fashion designer from Paris, France named Lavi Azul. When the two of them faced each other, Kirsten had a strange nervousness that was felt, especially when their palms clasped. She couldn’t determine what it was but, he noticed every time Lavi looked at him and smiled, it had a strange effect on his heart. Fortunately, her boyfriend was with her during those hours. She lost sight of the fashion designer. Kirsten thought she would never see Lavi again, so she would calm down. But until she came home to the Philippines, he always had a dream where he always talked to him. And what she wondered more was if Lavi, and she seemed to be sweet in her dream. Every time she woke up, her chest was pounding. When Kirsten and Anthony's anniversary came, he told her to have a dinner date, and that was also the night where Anthony asked her if she was willing to be his wife. She was shocked, and Kirsten was confused but what she thought was right prevailed. She accepted Anthony's proposal. It was too late when she saw that Lavi was also at the event because she had a meeting at the same restaurant. She saw the pain in its eyes, but it also immediately disappeared. There was a pain in her heart, but Kirsten thought that was more right. That's what she should do. Kirsten also thought that what she saw in Lavi's eyes was wrong as well as how she felt. But instead of avoiding her, Lavi seems to have had more of a chance to get close to Kirsten because she partnered with the agency she belongs to. That’s why they always have time to meet and be together because they only enter one building.

Mataas ang pangarap ni Ziamber Buenviaje kaya naman kahit isa na siyang modelo, pangarap pa rin niya lumipad patungo sa ibang bansa upang pasukin ang Asia's Top Model. Sa gabi ring iyon niya unang makikita ang maganda at perpektong mukha ni Luna na kaniya namang hindi binigyan ng atensyon. Sa kabila ng natatamong pasimulang pagsikat, pilit na tinatago ni Zia na hindi siya kabilang sa mga 'straight woman.' Isa siyang lesbian ngunit kahit kailan ay hindi siya nagkaroon ng karelasyon kahit na kanino dahil takot siyang masaktan. Takot din siyang mahusgahan. Tanging si Elijah at ang mahal na ate niya lang ang nakakaalam ng bagay na iyon. Ngunit nang gabi matapos ang isang show niya, nasawi ang kaniyang Ate Zandria. Noong gabi na susunduin dapat siya nito ngunit hindi ito nakarating. Kung hindi pa sabihin ng kaniyang tita ang nangyari ay wala siyang alam. Limang saksak sa iba't ibang bahagi ng katawan ang tinamo ng kaniyang kapatid at natagpuan ito malapit sa bar kung saan siya umattend ng after-party pagkaraan ng show. Sinubukan niyang gawin ang lahat upang alamin kung sino ang nasa likod ng malagim na sinapit nito ngunit lumipas na ang mga taon, wala pa ring resulta.

Marra San Agustin is a frustrated writer in a publishing house. She’s not like other famous writers who have fans. Even she has a supporter, that’s just a few. And like other writers, she also loses ideas of what to write. So when the results of the last story he passed came out, he was not surprised to know that it was not approved. Marra decided and resigned from her current publishing house. When her sister found out, Harra immediately offered her a job as an assistant to Korea -based Filipino boy group — Diamond13. At first, she did not want to accept, but she took it eventually. The members she immediately closed but not with Max—One of the oldest standing in the group. Max’s aura is intimidating, so she often gets annoyed with it, but her annoyance for him leads to a strange feeling. Feeling that she thought she was the only one who had a feeling. When they once spoke, Max admitted to her that he liked her. She will accept his love, but the big boss of the agency will talk to her. The big boss will tell her that she can ruin the career Diamond13 has. Everyone has sacrificed a lot. It also told her not to be selfish. Max and Marra should think about what could happen when fans find out about their relationship. So even if it hurts, she will break up with Max and go home to the Philippines. Is it really the end of their relationship? Will Max allow Marra to forget him even though they love each other?

"Wala namang patutunguhan ang kasal na pinilit lang kaya mas mabuti pa na wakasan na lang natin. Hindi ako ang para sa iyo, Amel. Bumalik na ang b-babaeng mahal mo. S-siya ang tunay na nagmamay-ari sa iyo at h-hindi ako." —Antheia Cuevas "You're right. Veronica is back that's why I don't need you in my life. Mukha namang masaya ka sa Levy na 'yon kaya sige. Hintayin mo na lang sa apartment mo ang mga gamit mo. Umalis ka na sa pamamahay ko! Hindi ka kailangan ni Chelsy. Hindi ka namin kailangan. Get out of my fucking life!" —Frix Jackson Torrelba UMALIS SI Antheia sa poder ng kaniyang foster parent at nanirahan sa isang apartment. Ang lahat ng kaniyang pera na naipon ay ginamit niya upang makabili ng mga kailangang gamit ngunit kinapos din siya. Ang perang galing kasi sa mga tumayong magulang niya ay hindi niya magalaw. Talagang ginipit siya ng mga ito. Sinubukan ni Antheia na mamuhay gamit ang sariling kita bilang guro sa pribadong eskwelahan kung saan naging close niya ang kanyang estudyang si Chelsy. Ang batang bibo na sobrang kinagiliwan niya. Ngunit ang pagiging bibo nito ni Chelsy ay may kakaibang lungkot na rumirehistro sa mga mata ng bata dahil nangungulila ito sa pag-aalaga ng sarili nitong ama. Ayon dito, wala na itong ina at tanging daddy at lola na lang nito ang kasama nito sa kanilang bahay. Nakaramdam siya ng awa at lungkot para sa bata at nainis naman siya sa ama nito. Naisip niyang wala itong kwenta dahil napapabayaan nito si Chelsy. At sa una nilang pagkikita ay hindi naging maganda iyon. Isang gwapo nga ngunit isnabero naman ang daddy ni Chelsy na si Frix Jackson Torrelba—isang tanyag na businessman. Isang umaga ay nagising na lang siya na may bisita sa kaniyang apartment. Ang kaniyang mga magulang iyon at muli siyang kinausap tungkol sa pagpapakasal sa kapartner nito sa negosyo at iyon ay walang iba kung hindi si Frix na ama ng kaniyang estudyante.

“Zyra, please. Kausapin mo ako,” aniya rito. Gusto ko na niyang umiyak dahil tila hindi siya nito naririnig. “Iyong nakita at narinig mo sa loob, wala lang iyon—” Biglang humarap sa kaniya si Zyra at halos tayuan siya ng mga mumunting balahibong pusa sa katawan nang makita ang lamig sa mga mata nito. Namumula ang mga iyon ngunit walang emosyon siyang mabasa. Humugot siya nang malalim na hininga. “Zyra, makinig ka sa akin. May dahilan kung bakit—” “At anong kasinungalingan naman ngayon ang bibitiwan mo sa akin?” Kumunot ang noo niya. “Zyra, hindi ako nagsinungaling sa iyo kanina. Sinabi ko sa iyong si Dylan ang kasama ko.” “Pero hindi mo sinabing makikipag-date ka sa kaniya.” “Zyra, hindi naman iyon date. Please, makinig ka muna kasi sa akin.” Bigla ay naramdaman ni Casey na wala siyang pag-asa. Natakot siya nang makitang tila sarado ang isip ni Zyra sa anumang sasabihin niya. Umiling pa ito na tila sinasabing wala na siyang dapat pang ipaliwanag. Noon nangilid ang luha niya. May takot sa puso niya pero ayaw niyang bigyan iyon ng pansin. Madadaan naman sa usapan ang lahat. “Bumalik ka na roon. Nakakahiya sa manliligaw mo. Siya ang ka-date mo pero nandito ka sa ‘bestfriend’ mo.” Tila may humiwa sa puso niya nang marinig ang salitang ‘bestfriend’ mula rito. Humugot siya ng malalim na hininga saka nag-iwas ng tingin dito. “Alam mo naman na hindi lang kita bestfriend, Zyra.” “Talaga? Bakit? Ano mo ba ako? Kaya mo bang sabihin iyan doon kay Dylan mo?” “Hindi ko siya Dylan, okay?” Kumunot na ang noo niya. Lumapit siya rito. “Zyra, please, makinig ka muna kasi. May dahilan ako at handa akong sabihin sa iyo iyon kung gusto mo.” “Huwag na. Hindi ko pa alam kung may tiwala pa ako sa iyo o ano.” Sinalubong nito ang tingin niya. Kitang-kita roon ngayon ang sakit na siya mismo ang nagdulot. “Nakita ko na masaya kang kausap siya. Narinig ko kung paano ka makipag-usap.” Natawa ito pero alam niyang peke. “Aminin mo nga sa akin, attracted ka ba sa lalaki? Attracted ka ba kay Dylan?” Kaagad siyang umiling. “Of course not!” ‘May dahilan ako. May gusto akong makuha sa kaniya!’ Iyan ang nais niyang sabihin ngunit may isang parte ng isip niyang nagsasabi na huwag niyang gagawin na sabihin iyon dito. Wala sila sa pribadong lugar. Mahirap na at baka may makarinig pa. Yumuko na lang siya. Hilam na ang mga mata ni Casey habang nakatayo sa harap ni Zyra. Hindi niya alam kung ano ang dapat na gawin o sabihin. Kitang-kita niya kung paano ito tumingin sa kaniya habang nakakuyom ang mga kamay. "Ginawa mo na 'to sa'kin noon. Inulit mo na naman ang magsinungaling!" Ang bawat salitang binibitiwan nito ay tila kutsilyong tumatarak sa kaniyang puso. Walang tigil sa pagdaloy ang mga luha ni Casey. Humakbang siya upang mas mapalapit dito. "Zy—" "Don't! Don't come near me, Casey!" Nanginginig ito habang nakataas ang daliri at nakaturo sa kaniya. Gaya niya ay umiiyak na rin ito at halos pulang-pula na ang mga mata. “Bumalik ka na sa loob. Balikan mo na si Dylan."

Si Beatrix Anne ay nurse sa pribadong ospital. Nakatalaga siya sa pedia ward kung saan na-eenjoy niya ang kaniyang trabaho. Malapit ang kaniyang loob sa mga batang nandoon dahil naaalala niya ang kaniyang bunsong kapatid na maagang pumanaw sa sakit na Lupus. Ngunit nang minsan na ma-assign siya sa isang pasyente na iba sa kaniyang nakaugaliang alagaan sa ospital, doon nasubukan ang kaniyang pasensya. Si Sebastian Gregorio. Sa edad na bente siyete anyos ay matuturing na nitong tahanan ang ospital. Pabalik-balik kasi ang binata roon dahil may sakit ito sa puso. Kaunting kilos lang ay hinihingal na ito. Kinailangan ni Bea na malipat sa pagiging private nurse ni Basty dahil kinulang ang ospital ng mga nurse at siya lang ang pwede. Anong mangyayari sa dalawa kung sa una pa lang, ubod na nang pasaway sk Basty? Hanggang saan kaya aabot ang pasensya ni Bea?

Limang taon nang magkaibigan sina Celestine at Aliyah. Noong una ay okay naman siya rito. Masaya kasama at kalog. Ngunit may ugali rin kasi itong sweet at caring. Hindi tuloy maiwasan na makaramdam siya ng kakaiba para dito. Hindi niya aakalain na ito pa pala ang makapagpapalabas ng tunay na siya.     She is a lesbian. Two years ago nang makumpirma niya na ito talaga siya. Na kapwa babae ang tipo at gusto niya at iyon ay si Aliyah.     Noong una, sinubukan niyang iwasan o ikaila kahit sa mismo niyang sarili na lesbian siya. Tinimbang ang mga gusto at nalaman niyang may mga bagay na pambabae pa rin ang kaniyang nais gaya sa paraan ng pananamit. Dress, short, crop top, lace sando and blouse. Maalaga rin siya sa sarili. She always put some make-ups on her face. Ang mahaba, unat at itim na buhok hanggang likod ay alagang-alaga rin niya.     Minsan pa siyang napatanong sa sarili kung abnormal ba ang kaniyang puso dahil kung titingnan ay Ayos naman siya sa panlabas na anyo, pero bakit iba ang tibok ng puso niya kapag nandyan si Aliyah?     Mga tanong na nasagot din niya mismo kalaunan.

PROLOGUE "EMBER, UUWI na ang Daddy mo sa Hacienda De Lara," anunsyo ng ina ni Ember sa kaniya habang abala siya sa pagbabasa ng makapal na libro sa loob ng kaniyang silid. Hindi niya ito tinapunan ng tingin at pinagpatuloy ang ginagawa. "Anak," tawag ni Catherine. Kahit nasa mid-forties na ito ay mukhang bata pa rin dahil sa natural nitong ganda. Nakasakay ito sa wheelchair at gamit ang sariling mga kamay, ito mismo ang kumikilos upang maiusad iyon. "What's new, Mom?" "Anak, hanggang ngayon ba naman ay ayaw na ayaw mong umuuwi ang Daddy mo sa ancestral house nila?" tanong nito na nakakunot ang noo. Sinara ni Ember ang libro at umayos ng upo sa kama. Inalis ang suot na reading glass at pinatong sa nightstand. "Look, Mom. Ayos lang na umuwi siya roon. Promise!" sarkatiko niyang wika. Unti-unting bumabangon ang inis sa kaniyang dibdib. "Anak, it's been three months nang huling umuwi ang Daddy mo," turan ng kaniyang ina. Nakatayo ito sa kaniyang harapan habang nakapameywang. Nakatingin ito ng diretso sa anak. "E, 'di umuwi siya, Mommy. Walang pipigil sa kaniya." "Cadence Ember! Huwag kang magsalita ng ganiyan sa ama mo!" Bahagyang tumaas ang boses nito. "Whatever. Iwanan na po muna ninyo ako at kailangan ko pang tapusin ang binabasa ko." She rolled her eyes out of irritation. Muli niyang inabot ang salamin sa mata pati ang libro. Umayos siya ng upo at sumandal sa headboard ng kama bago binuklat ang babasahin. Naramdaman niya ang mabigat na paghinga ng kaniyang ina bago lumabas ng kwarto at iwanan siya. Ang tagal nilang hinintay na mabuntis ulit ito pero dahil sa kapabayaan ng ama n’ya, nakunan tuloy ang mommy n’ya. "Anak, maghanda ka. Uuwi tayo ng Hacienda De Lara ngayon." Lalong kumunot ang kaniyang noo. "B-bakit? Hindi ako sasama. Kayo—" "Anak, your Abuela Aitana..." Hindi nito naituloy ang sasabihin dahil napayuko ito. "Dad? Anong nangyari kay Abuela?" "Anak, kailangan tayo roon. P-p-lease, sumama ka sa amin ng Mommy mo."

"Aidan, tama na kasi iyan!" ani Stella na mukhang nawala ang espiritu ng alak sa katawan. Sya ang hinarap nito. "Riley, magpahinga ka na." Aakayin na sana sya ni Dein pero nagsalita si Aidan. Nasa tabi nito si Neo na magkasalubong pa rin ang nga kilay na nakatitig sa kanya. "Pinagkakaisahan ninyo ako," anito saka ngumisi. "Ikaw, Neo? Kailan mo pa alam na may gusto sa akin si Riley?" "Aidan—" "Pinagkakaisahan ninyo ako! Hindi ka pa rin magsasalita, Riley?" Sinalubong nya ang tingin nito. Kanina pa pinipigilan ni Riley ang luhang gusto pumatak mula sa mga mata nya. Pakiramdam nya, maling-mali talaga na nalaman nito ang lihim nyang pagtingin dito. Tumulo ang luha nya pero agad din nyang pinunasan iyon. Hindi nya kayang masira ang pagkakaibigan nilang anim dahil sa nararamdaman nya. Hindi nya kayang makita na pati ang mga kaibigan nya, nasasaktan dahil sa kanya. "Oo, Aidan. Totoo yung narinig mo. Totoo na may gusto ako sa iyo," aniya. Hindi nya alam kung saan galing ang tapang nya upang aminin dito iyon.

Si Charlotte Agatha Valencia ay pangalawang anak nina Carolyn at Amando Valencia na isang grade 12 student. Mayroon syang kapatid ngunit patay na ito—si Ate Charlene Azalea. Hindi nya ito naabutan dahil maaga itong pumanaw sa edad na labin-limang taong gulang dahil sa atake sa puso. Madalas sya makapanaginip ng kakaiba. Palagi syang may napapanaginipan na isang lalaki na malabo ang mukha. Hindi nya ito mamukhaan kung sino at ano nga ba ang itsura nito. Pero sa panaginip nya, tila kilalang-kilala nya ito at parang ang saya nya sa tuwing magkasama sila. May mga lugar din na never pa nya napuntahan pero sa panaginip nya, tila iyon ang paborito nyang lugar. Iba rin ang pakiramdam nya sa tuwing magigising sya pagkaraan nya mapanaginipan ang taong iyon. Malungkot ang kanyang pakiramdam at tila may galit. Pero hindi nya maintindihan kung kanino at ano ang dahilan. Isang gabi, habang nagkakasiyahan ang apat na magpipinsan, napansin nila na may kakaibang bagay ang kanilang tiningnan sa loob ng lumang kwarto na nasa gilid ng hagdan na matagal nang hindi napapasok ng mga taong nakatira sa ancestral house. Isang Ouija board ang kanilang nakita. Noong una ay ayaw nila kuhanin iyon pero sadyang malakas ang loob nitong si Charlotte. Inaya nya ang mga pinsan upang laruin iyon dahil naiintriga sya sa board. Sa kanilang paglalaro, hindi inaasahang matatawag nila ang kaluluwa ng isang lalaki na si Franco Sontillano—ang kasuotan nito ay may kakatwang style. Kulay puti na t-shirt panloob, blazer at trouser na kulay asul. Ang sapatos nito ay gawa sa leather na kulay brown. Dahil sa hindi inaasahang pagtawag sa kaluluwa ni Franco, susunod ito kay Charlotte at hihingi ng tulong dahil hanggang sa kasalukuyan, hindi pa rin ito na narereincarnate. Ayon dito, naiinip na ito at gusto na nitong mareincarnate. Tutulungan ba ni Charlotte si Franco? Saan mauuwi ang pagtatagpo nilang dalawa?

Simple ang buhay ni Gianna Serano kahit walang lalaki sa buhay nya. Tinagurian syang No Boyfriend Since Birth sa kadahilanang galit sya sa mga kalalakihan. Hindi kasi maganda ang naging karanasan ng kanyang ina, kapatid at mga kaibigan sa lahi ni Adan. Ngunit hindi nya maintindihan ang sarili mula nang makilala nya ang babaeng si Arisia de Lara—Ang sopitikada at glamorosa pero antipatikang pinsan ng kanyang matalik na kaibigan. May kakaiba syang nararamdaman patungkol dito sa dalaga at hindi sya pamilyar dito. Ngayon lang sya nagkaroon ng kakaibang atraksyon sa kapwa nya babae. Noong una, tumatanggi sya at pilit na umiiwas. Nalilito man, hinayaan nya pa rin ang nararamdaman ng puso lalo na nang magsimula silang magkasundo at kapwa magtulungan kung paano gagabayan at aalagaan ang buntis na kaibigan na si Candy. Hindi na maikakailang mahal nila ang isa't isa hanggang sa tuluyan na silang pumasok sa isang relasyon. Noong una, naging mahirap iyon sa kanilang dalawa dahil hindi pabor ang ina ni Gianna sa kung anong klaseng relasyon mayroon sila na kapwa babae. Hindi sila sumuko hanggang sa makuha nila ang blessing nito at nang mapagtagumpayan nila, saka naman may isang pangyayari ang sumubok sa kanilang relasyon. Mabibisto ni Gianna na isa palang Secret Agent ng isang pribadong organisasyon itong si Arisia at matagal na syang pinamamanmanan dahil konektado siya sa target ng grupong kinabibilangan nito—ang kanyang ama—na isang druglord. Ano ang gagawin ni Gianna sa oras na malaman nyang hindi basta tadhana ang gumawa ng paraan upang magtagpo sila ni Arisia? Ipagpapatuloy pa ba nya ang pagtitiwala dalaga? Hanggang kailan nya titiisin ang sakit na dinulot ng unang babaeng minahal nya nang sobra? Mapapatawad pa ba nya si Arisia at matatanggap itong muli? Muli pa kaya nyang hahayaan ang puso na magmahal ulit kahit na labis syang nasaktan?

"I-Ivo..." mahina lamang ang tawag nyang iyon sa pangalan ng binata pero tila narinig nito iyon. Lumingon iyon sa gawi nya. "Who are you?" Hindi nakasagot si Euna. Nakatitig lamang sya sa mukha ng dating kaibigan. Tinititigan nya ang dating gwapong mukha nito na ngayon ay may malaking pilat sa mukha. Sa kanang bahagi ng mukha nito, may malaking peklat iyon na naglandas pababa at nadaanan ang kilay, talukap, kanang mata hanggang sa kanang pisngi nito. Malaki iyon at talagang halata. Ang mas kinatakot ni Euna ay ang kanang mata nito na tila walang buhay. Ang dati nitong normal na kulay brown na mata ay ngayon ay puti na. "I'm asking you! Who the hell are you!?" sigaw ni Ivo nang makitang nakatitig sya. Mahigpit ang hawak dito ngayon ng lalaking unang lumabas kanina ng sasakyan. Napaatras sya nang sigawan sya nito. Nanlalaki ang mga mata nya nang mag-iwas dito ng tingin. Napalingon sya sa mga magulang nito nang awatin nito ito. "Ivo, stop it!" "Then she should've not stared at me like that!" sigaw na naman nito.

Zairene Fiona Mendez is the youngest of three children of famous actor Zachary Mendez. She is the Cheerleader of her own pep squad and she is said to be one of the 'Queen B's' considered on their campus. On the first day of the class, she met a wise man and unfortunately, there are classmates—Clark Vincent Romualdez. She couldn't stop falling for the young man and finally, have a special feeling for him. On the other hand, Zairene was orphaned at a young age. Seven years later, it was thought to be part of his daddy's relationship with a woman named Clara. What will he do when he learns that Clara and Clark have a connection? How does she feel about it? Will she fight for it even if her own family is the obstacle? Will she be able to resist even when her father is hurt? Or she just sacrifices and is ready to be hurt even the replacement of it is her own happiness?

"Saan ka pupunta?" "Sa lugar kung sa'n puwede akong mag-isip," sagot nya habang nakatalikod dito. "Saan? Sa lalaki mo?" Hindi na sya nakapagpigil. Lumapit sya rito at pinaghahampas ang dibdib nito. "Ano bang pinagsasasabi mo? Bakit mo ba ko palaging sinasabihan na may lalaki? Ano bang kasalanan ko sa'yo?" tanong nya sa gitna ng paghampas sa dibdib ni steve. Iyak pa rin sya nang iyak dahil nasasaktan sya sa tuwing sasabihan nito sya ng ganoon. Hinuli ni steve ang mga kamay nyang humahampas sa dibdib nito. "Anong kasalanan mo? Seryoso ka ba sa tanong mo?" Imbis na tumigil sya ay mas lalo nya itong pinaghahampas. "Oo na! Alam ko naman na malaki ang kasalanan ko sa iyo. Pero hindi naman sapat na babastusin mo `ko!" Umiiyak pa rin nyang sabi. "Bakit malinis ka ba?" Isang sampal na naman ang ginawa sa pisngi nito. This time, mas malakas. Mas mapuwersa. "Wala kang alam sa mga pinagdaanan ko. Oo, hindi na ako malinis. Pero wala kang karapatan na sabihan ako nang ganyan." Hilam ang mga mata nyang wika.