“มึงเองเหรอเมียคนใหม่ไอ้เหี้ยแม็ค” “มะ..ไม่ใช่นะ! ฉันเป็นน้อง” “กูอยากรู้ว่ามึงมีดีอะไรไอ้เวรนั่นมันถึงเหี้ยได้ขนาดนั้น” มายด์กระเถิบถอยเมื่อทุกย่างก้าวที่เข้ามาใกล้ สายตาของเขาเต็มไปด้วยรังสีอำมหิตที่เพียงได้มองเห็นลาง ๆ ก็รู้สึกกลัว “คุณมีเรื่องอะไรกันฉันไม่ได้เกี่ยวด้วย ปล่อยฉันไปเถอะนะ” “ปล่อยน่ะกูปล่อยอยู่แล้ว” “แต่กูจะฝากอะไรไปให้ผัวมึงดูต่างหน้าหน่อย”

พรลภัสร้อนเงินเขาเลยเข้ามายื่นข้อเสนอ เธอต้องเป็นผู้หญิงของเขา ชนะวินทร์ไม่บอกตัวตน หรือแม้กระทั่งนามสกุลของเขากับคู่นอน พวกเธอจะรู้เพียงแค่ชื่อ แต่สุดท้ายแล้วพรลภัสถึงได้รู้ว่าไม่ไม่ใช่แค่ตัวตนเท่านั้นที่เขาปกปิด "รู้แค่ที่ฉันให้รู้ก็พอ" #เรื่องผู้หญิงคนโปรด #นามปากกาพิฆณีย์

คำโปรย... เธอเป็นเลขาที่ดันรับจบทุกหน้าที่กระทั่งเรื่องบนเตียง เวลาที่ลงสนามรักเขากลายเป็นคนเร่าร้อนจนหลอมละลายใจของพิยดาไปทุกวัน แต่เธอไม่ได้รักเพียงเพราะรสสัมผัส เหมันต์เจ้านายของเธอเป็นผู้ชายที่แสนสุภาพ และให้เกียรติทุกคนเสมอ...เรียกได้ว่าผู้หญิงคนไหนไม่หวั่นไหวก็คงใจหินน่าดู แต่แล้วความหวานชื่นในสถานะเจ้านายกับเลขาก็ขมปี๋ เมื่อมีผู้หญิงที่ถูกใจ และคู่ควรกับเขาที่สุดก้าวเข้ามา หญิงสาวจึงลาออกมารักษาแผลใจ โดยไม่คิดเลยว่าจะมีชีวิตน้อย ๆ จากเขาติดตัวเธอมาด้วย

เธอเป็นน้องสาวของเพื่อนรัก พี่ชายเธอขอร้องเขานักหนาว่าอย่า...

“นี่! อย่ามายุ่งกับฉันนะ!”            “บังเอิญอยากยุ่งซะด้วยสิ”            “ปล่อยนะฉันรีบไม่มีเวลามาเล่นกับนายหรอก!”            “หาอ๊ะอายอยู่เหรอ”    กึก            “อ๊ะอายอยู่ไหนนายรู้เหรอ”            “รู้สิ”            “ก็บอกมาสิว่าอ๊ะอายอยู่ไหน”            “เอาตัวเข้าแลกสิ แล้วจะบอก”

เขาดึงเธอมาเป็นเกมเพื่อเล่นสนุก ที่ผู้หญิงอย่างเธอไม่มีทางสนุกด้วย

เขาถูกจับแต่งงานเพราะเรื่องฉาวโฉ่ ส่วนเธอนั้นไม่กล้าขัดผู้มีพระคุณจึงเป็นจุดเริ่มต้นของ 'ทะเบียนสมรส'

"ชอบไม่ใช่เหรอผู้หญิงบริสุทธิ์ แต่เสียใจด้วยนะที่ยัยนั่นไม่เหลืออะไรกลับมาให้แล้ว" พรึ่บ กวินผลักอกลูกชายให้ออกห่างทั้งที่ขมับทั้งสองข้างกำลังเต้นตุบเหมือนจะแตกระเบิด "พี่ไปแล้วนะที่รัก คิดถึงก็โทรมาได้" เขาชะโงกหน้าไปพูดกับพระพายที่อยู่ในอ้อมกอดของพี่สาว รอยยิ้มของเขาพระพายจดจำมันไว้ขึ้นใจ...ว่านี่คือรอยยิ้มที่เธอเกลียดที่สุด

"ฉันเป็นผัวคนแรกของเธอ" เขาเคยสารภาพออกไปว่าชอบแต่เธอกลับบอกว่าคิดแค่เพื่อน เมื่อยังต้องเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันเขาจึงเลือกจะพูดกับเธอให้น้อยที่สุด ให้ความเย็นชามันฝังกลบเรื่องที่เคยพูดกับเธอ เขาทนไม่ได้ที่เธอเปิดใจให้คนอื่นต่อหน้าต่อตาทั้งที่เธอก็อยู่แค่เอื้อมนี่เอง  "ทำไมถึงเลวกับแพรขนาดนี้"

วันนี้ของปีหน้า เราจะหย่ากันตกลงมั้ยคะ เขาและเธอแต่งงานกันเพราะผู้ใหญ่มองว่าเหมาะสมและเกื้อหนุนกันทางธุรกิจ เดิมทีหญิงสาวตั้งใจว่าจะหย่ากับเขาเมื่อครบรอบแต่งงานหนึ่งปี ระหว่างที่อยู่ในฐานะภรรยานั้นมีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย เขาหวงเธอเวลามีผู้ชายมองมา เขาหึงเวลาเธออยู่ใกล้พี่หมอ แต่ตัวเองยังแวะเวียนอยู่กับผู้หญิงในสต็อกที่มีตั้งแต่ก่อนแต่งงาน มารู้ตัวว่ารักก็เกือบจะเสียเธอไป แต่แล้วก็มีอีกเหตุการณ์หนึ่ง มันทำให้เขาเสียเธอไปจริงๆ

ความสัมพันธ์เริ่มจากอะไรไม่รู้ แต่เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่บอกว่าจะไม่ไปกันต่อ เล่นคนอย่างเขาเสียศูนย์เลยทีเดียว

'แตกแล้วก็แยกย้าย' คำพูดที่ไทเกอร์มักจะใช้มันหลังจากถอดถุงยางออก

พอร์ชกับณุดาแอบมีควาสัมพันธ์ทางกายกันลับๆเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ชายหนุ่มไม่เคยรู้ตัวเลยว่าที่ณุดายอมให้เขาเอาเปรียบเป็นเพราะว่าเธอแอบชอบเขามาตั้งแต่เด็ก เขาคือชายที่เธอใฝ่ฝัน ในเมื่อเขายื่นโอกาสให้ได้เข้าใกล้เข้ามากกว่าที่เป็นอยู่ เธอไม่รีรอที่จะคว้าโอกาสนั่นมากอดไว้

เขาเล่นเกมความรู้สึก โดยใช้เพื่อนรักของเธอเป็นหมากตัวสำคัญ สุดท้ายแล้วคนที่เริ่มเกมความรู้สึกนี้ขึ้นมาจะต้องเจ็บปวดกับเธอด้วยหรือเปล่า

เธอเป็นลูกของผู้หญิงที่เขาเกลียดขึ้นสมอง หมั่นไส้เหลือเกินเวลาที่ต้องทนใช้อากาศร่วมกับสองแม่ลูกนั่น เขาจะอ้วก ปึง! รินรดาหันขวับไปทางประตูทางเข้าห้องน้ำทันทีที่มันเกิดเสียงกระทบขึ้น “นี่ห้องน้ำหญิงนะคะ” “แล้วไง” ร่างสูงก้าวเท้าเดินหน้าในขณะที่อีกคนถอยหนี องศากระชากคอเสื้อนักศึกษาของหญิงสาวเพื่อหาร่องรอยของเมื่อคืนแต่มันก็ไม่มีเสียแล้ว

เริ่มต้นจากความอยากได้แม้เพียงเพิ่งเจอหน้ากันหนึ่งครั้ง และโชคชะตาก็เข้าข้างคนเอาแต่ใจอย่างพายุ เขาได้ครอบครองปลายฝนเป็นคนแรก และจะเป็นเขาเพียงคนเดียวที่ได้เห็นเรือนร่างที่แสนบอบบางของเธอ

เขารู้แค่ตัวเองเคยถูกทำร้าย เขามองแค่สิ่งที่ตัวเองเจอ แต่เมื่อรู้ว่าเธอเป็นเพียงแค่เด็กสาวอายุ 17 เท่านั้นจึงได้ปล่อยให้ได้เติบโตไปในทางของเธอ แต่ในวันหนึ่งคนที่เขาไม่ได้ตามล่าดันเดินเข้ามาในวงโคจรของเขาด้วยตัวของเธอเอง

พระรามเข้าหาเธอเพียงเพราะต้องการเอาคืนเพื่อนสารเลว

“คิดมาตลอดว่าเธอเป็น แต่จริง ๆ แล้วเขาต่างหากที่เป็นเหยื่อ” “ถ้าเขาเป็นไฟ แน่นอนว่าเธอจะไม่ใช่น้ำ” “ยิ่งอยากเอาชนะยิ่งไม่ชนะ” “นี่เรียกว่าความรักได้ด้วยเหรอวะ มันแค่ช่วงเวลาหนึ่งที่โคตรสั้น...........

โชนไม่ชอบผู้หญิงท่าทางใสซื่อเพราะมันทำให้นึกถึงแฟนเก่า ณิชาจึงมักจะกลัวแววตาของเขาที่คอยมองมาอย่างไม่ชอบใจ แต่กลายเป็นว่าเธอรักแววตาคู่คมของเขาโดยไม่รู้ตัว ใช่ เธอเผลอรักเขาตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ รู้แค่ว่าในความกลัวมันมีอาการใจสั่นด้วยตลอด