“คนนั้นมาใหม่เหรอไม่เคยเห็นหน้า” “คนไหนเฮีย” “นั่นไง” “อ๋อ~ ไม่ได้มาใหม่หรอก ปกติน้องช่วยงานในครัว ทีแรกมาสมัครเสิร์ฟนี่แหละแต่เฮียเตอร์ไม่ให้เด็กอายุต่ำกว่า 20 มาเสิร์ฟ นี่เพิ่งอายุ 20 มาหมาดๆ เลยให้ขึ้นมาเสิร์ฟ” “อืม พี่มึงมันหัดมีคุณธรรมตั้งแต่เมื่อไหร่วะ” “ตั้งแต่มีเมียไง เฮียก็หาบ้างดิ” “ไม่ว่ะ ขี้เกียจเจ็บบ่อยๆ อีกอย่างกูมีคุณธรรมล้ำหน้าพี่มึงมานานแล้วไอ้เปอร์” “โห่ คนเรามันต้องผ่านช่วงเวลาที่เจ็บปวดก่อนจะได้เจอความสวยงามเสมอเฮีย ว่าแต่ถามทำไม สนใจเหรอเฮีย” “เปล่า แค่ไม่เคยเห็นก็เลยถาม” “เหรอเฮีย แต่น้องเขาสเปคเฮียเลยนะนั่นเรียบร้อยสุดๆ” “...เหรอ?” ผมมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นแล้วก็พูดออกมาสั้นๆ “ทำไมทำหน้าไม่เชื่อแบบนั้นล่ะ เฮียรู้ไหมน้องเขาเป็นเด็กดีมากนะทำงานหาเงินเรียนเอง บอกตรงๆ ว่าโคตรเหมาะกับเฮีย สนใจจีบเป็นเมียแล้วส่งเสียเรียนต่อไหมเดี๋ยวเปอร์จัดให้” “พูดเหี้ยไรของมึง กูเห็นเรียบร้อยอ่อยหนักมาเยอะแล้ว” “มันก็ไม่ทุกคนน่าเฮีย” “หึๆๆ พวกเรียบร้อยนี่ไม่ใช่สเปคกูแล้วว่ะไอ้เปอร์ ดูแข่งรถได้แล้วเผื่อจะเอาไปพัฒนารอบหน้ามึงจะได้ไม่แพ้จนขายขี้หน้าอีก” ผมตัดบทไอ้คู่สนทนาที่ถามมันแค่นิดเดียวแต่มันชวนคุยต่อซะยืดยาว แล้วก็หันไปสนใจการแข่งรถต่อ ในสนามมีอะไรให้สนใจมากกว่าเรื่องผู้หญิงตั้งเยอะ ผมชื่อมิกซ์ครับ เป็นนักศึกษาปี 4 มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง เป็นเดือนมหาลัย เป็นประธานสโมสรนักศึกษา พ่อแม่เป็นนักธุรกิจที่...รวยมั้ง ใช้คำว่ารวยหรือโคตรรวย หรือว่ามหาเศรษฐีผมก็ไม่รู้เหมือนกันช่างมันเถอะครับมันเงินพ่อแม่ผมไม่ใช่เงินผม แล้วก็เป็นเพื่อนกับเจ้าของสนามแข่งรถที่ผมกำลังนั่งดูอยู่ ส่วนไอ้ที่คุยกับผมเมื่อกี้มันชื่อคูเปอร์เป็นน้องชายของไอ้ชัตเตอร์เจ้าของสนาม ข้อมูลของผมมีแค่นี้ล่ะครับรู้จักผมแค่นี้ไปก่อน เอาแค่ที่ผมอยากให้รู้จักก็พอ “เป็นไรของมึงวะทำไมดูหงุดหงิด” ไอ้เวกัสเพื่อนสนิทอีกคนของผมที่นั่งอยู่ข้างๆ หันมาถามหลังจากที่ผมคุยกับไอ้คูเปอร์จบได้สักพัก “เปล่า” “เปล่าเชี่ยไรปกติมึงไม่นั่งทำหน้าอมขี้แบบนี้ ทำหน้าคนดีหน่อยไอ้ห่าเดี๋ยวคนรู้ว่าเลว” “เลวพ่อง!” ผมหันไปด่าไอ้เวกัสแล้วก็หันกลับมาสนใจการแข่งรถต่อ ผมไม่ได้อารมณ์ไม่ดีหรอกครับ แค่หงุดหงิดนิดหน่อยที่เห็นเด็กเสิร์ฟใหม่ของที่นี่ทำท่าทางกล้าๆ กลัวๆ แล้วก็เกร็งใส่ลูกค้าผู้ชาย บอกตรงๆ ว่ามันขัดตาผม รู้สึกโคตรไม่เข้าตาเลยพวกผู้หญิงเรียบร้อย เพราะเจอมากับตัวหลายครั้งแล้วเรียบร้อยอ่อนหวานสุดท้ายก็...หึ! “น้องคนนั้นสวยว่ะ” “ใคร?” “เด็กเสิร์ฟใหม่ไง เสียดายไม่มาเสิร์ฟโต๊ะเรา” “มึงอยากได้เหรอวะ” ผมหันไปถามไอ้เวกัส ไม่ได้ถามเพราะอยากได้ผู้หญิงคนนั้นเหมือนกันหรอกครับ ปกติพวกผมก็ถามกันแบบนี้อยู่แล้ว “เปล่าเห็นสวยดีกูก็เลยอยากแทะโลมด้วยสายตา” “หึๆๆ โคตรเหี้ย” ผมกระดกเหล้าเข้าปากก่อนที่จะหัวเราะแล้วก็สรรเสริญมัน “กูเหี้ยเปิดเผยครับไอ้มิกซ์” มึงมองผมแล้วก็ยิ้มมุมปากให้ “หึ! อย่างมึงน่ะเหรอจะแค่แทะโลมด้วยสายตา” ร่านกว่าหมาเดือน 9 หอนหาคู่ก็ไอ้เวกัสนี่ล่ะครับ “ไม่ใช่สเปคกูนี่หว่า กูชอบผู้หญิงร้ายๆ เซ็กซี่แล้วก็เอ็กซ์ๆ มึงก็รู้ แต่นี่สเปคมึงต่างหาก” “ไม่ว่ะ กูไม่ชอบแบบนี้แล้ว” “เข็ด?” ไอ้เวกัสเลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นตอนที่พูดเห็นแล้วรู้สึกว่ามันกวนตีนดีครับ “เปล่า กูแค่ขยาดไม่อยากข้องเกี่ยวกับผู้หญิงแบบนี้อีก” “ก็ไม่ทุกคนมั้งไอ้ห่า ลองพนันกับกูไหมล่ะ กูว่าน้องคนสวยคนนั้นไม่ได้เป็นแบบลลินแล้วก็เอมแน่นอน” “หึ!” “1 ล้าน ถ้าไม่ใสมึงเอาไปได้เลย” ไอ้เหี้ยกัสเป็นอะไรนักหนาอะไรนิดๆ หน่อยๆ ก็ชอบพนัน “10 ล้านกูก็ไม่เอา ไม่อยากเสียเวลาไปข้องแวะกับผู้หญิงประเภทนั้น” ผมตอบมันแล้วก็มองไปทางผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงผมยาว ผิวขาว ตาโต หน้าตาสวยหวาน แต่งหน้าบางๆ ยิ่งทำให้สวยมากจนไม่อยากละสายตา ท่าทางการเดินทุกอย่างถูกเซ็ตให้คนที่มองเห็นดูแล้วรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่เรียบร้อย แต่เรียบร้อยแบบนี้ผมเจอมาเยอะแล้วครับ เรียบร้อยกว่านี้ก็สัมผัสมาแล้ว แต่สุดท้ายก็รู้ว่ามันแค่เปลือก “ไอ้ห่ามึงเอาอะไรมาตัดสินว่าบุคลิกแบบนี้ต้องนิสัยเหมือนกันทุกคน” “ประสบการณ์กับเซ้นส์ของกูไง” “ระวังเซ้นส์พังนะครับไอ้คนดี” “หึๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะพังไหมเพราะกูไม่เสียเวลาไปข้องเกี่ยวกับผู้หญิงเรียบร้อยอ่อนหวานแบบนั้นอีกแล้วว่ะ” ...พวกผู้หญิงเรียบร้อยมันโคตรขัดตาผมเลย บอกแล้วไงครับว่าเจอกับตัวมาหลายครั้ง ที่บอกว่าเรียบร้อยอ่อนหวานสุดท้ายก็... ไม่ได้แรดหรอกแต่เรียกว่า “ร่าน” เลยดีกว่า!
“เฮ้ย ทำไมทำแบบนั้นกับน้องเขาแล้ววะ” เสียงวินเซนต์ที่เห็นท่าทางของเพื่อนถามขึ้น ขณะที่ทั้งห้ากำลังยืนสูบบุหรี่พิงอยู่ที่รถของตัวเองกัน ไคลน์ที่ได้ยินจึงตอบกลับเสียงเรียบ “ก็คุ้มแล้ว” คำตอบจากริมฝีปากหนา ทำเอาไซม่อนที่ได้ยินเอ่ย “มึงหมายความว่ายังไง นี่มึง…” ไม่รอให้เพื่อนพูดจบ คนที่ยืนคีบบุหรี่อยู่ด้วยใบหน้าราบเรียบก็เอ่ย “บอกแล้วว่า ถ้าคุ้มแล้ว…ก็ทางใครทางมัน” สิ้นเสียงทุ้มบอก มือหนาก็ยกบุหรี่ในมือขึ้นมาสูบด้วยสีหน้าเรียบนิ่งไร้ความรู้สึกใด ๆ เหมือนเคยพร้อมกับพ่นควันสีขาวเทาออกจากปากไปอย่างไม่คิดสนใจถึงความรู้สึกของร่างบางอีกคนในตอนนี้เลยแม้แต่น้อย เพราะสำหรับเขาที่ได้ความคุ้มจนพอใจแล้ว อีกคนก็ไม่ได้จำเป็นอะไรอีกต่อไป… ... “ก็ง่ายเอง แล้วจะมาเรียกร้องอะไร”
ก็เขาเกลียดฉันไง ไม่รู้ว่าเกลียดตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่สรุปง่าย ๆ ก็คือเกลียดนั่นล่ะ แต่ไม่เป็นไรฉันไม่แคร์เพราะอยู่ไม่นานหรอก...เดี๋ยวฉันก็ไป ............................................................
นางเอกเผลอเข้าไปในวงเหล่าบรรดาสาวสวยที่กำลังแย่งชิบพระเอกกันอยู่ และเธอก็กลายเป็นว่าที่เมียของพระเอกโดยไม่รู้ตัว “นี่มันอะไรกันคะเหนือ” “เด็กคนนี้เป็น...?” “ว่าที่เมียครับ” “อะไรของนาย!!?” มือหนาอีกข้างที่ว่างจากการถือของเอื้อมมาปิดปากคนตัวเล็กไว้ก่อนจะหันไปพูดกับสองคนที่เหลือ “พวกเธอกลับไปเถอะ” “ไม่ค่ะ จีน่าไม่เข้าใจ” “น้องขวัญก็ไม่เข้าใจ” “อย่าทำให้ตัวเล็กของผมเข้าใจผิดไปมากกว่านี้เลย” ดาวเหนือยังคงพูดด้วยรอยยิ้มเย็นๆตามแบบฉบับเขาก่อนจะโอบไหล่เล็กเดินเข้าคอนโดไปด้วยกัน “0_0”
'หวังว่าจะไม่ได้เจอกันอีก'นี่คือประโยคที่ฉันภาวนาหลังจากจบความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนกับผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่รู้แม้แต่ชื่อ แต่เหมือนโชคชะตาจะกลั่นแกล้ง เพราะหมอนั่นดันเป็นคนเดียวกันกับกิ๊กคนใหม่ของเพื่อน!ไอ้พี่คิว ผู้ชายที่ฉันไม่อยากเจอที่สุดในโลก!!!แต่เพราะสถานการณ์หลายอย่างที่ทำให้ต้องมาวนเวียนอยู่รอบตัวเขาถ้ามีทางเลือกมมากกว่าหนึ่งบอกเลยว่าฉันขอไม่เลือกพัวพันกับเขาแน่ๆเพราะเขาคือผู้ชายที่ไม่น่าคบ(เป็นแฟน)ที่สุด!!
เพราะปัญหาส่วนตัว จึงทำให้เธอตัดสินใจยอมนอนกับคุณหมอหนุ่มเพื่อแลกกับ ‘เงิน’คุณหมอสุดฮอตที่ใครๆต่างหมายปอง หารู้ไม่ว่า มือที่คอยช่วยเหลือคนอื่น คือมือเดียวกับที่ใช้ ‘มอบความตาย’ ให้คนอื่น…เพราะรู้ความต้องการของอีกฝ่าย จึงใช้สิ่งนั้นหลอกล่อเพื่อเล่นสนุกกับร่างกายของเธอต่อ เธอต้องการ เงิน เขาต้องการ เซ็กซ์วินวินทั้งสองฝ่าย…
การขยายอำนาจของมาเฟียคือการแต่งงานกับมาเฟียด้วยกันแต่วิถีของลูกสาวมาเฟียมีอะไรที่เฟียสกว่านั้น..."ค่ะ หนูจะแต่งงานกับพี่องคชาต""เขาชื่อ องศา""นั่นแหละ แต่ก่อนแต่งขอทดลองใช้ก่อนได้มั้ยคะ""ทดลองใช้อะไร?" "มีเซ็กส์""แทนขวัญ!"หญิงสาวยักไหล่กับเสียงตวาดกร้าวของพ่อตัวเอง แล้วไง? การทดลองมีเซ็กส์ก่อนมันผิดตรงไหน ดีซะอีกจะได้รู้ว่าเข้ากันได้รึเปล่า และอีกอย่าง... เซ็กส์ก็เป็นปัจจัยหลักของปัญหาหย่าร้าง ถึงจะไม่สบายใจที่ได้แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก แต่ขอสบายตัวบ้างไม่ได้รึไง... ส่วนนิสัยไม่ต้องไปพูด มาเฟียอีกบ้านได้วิ่งวุ่นเพราะความปั๊วะปังของเธอแน่นอน ผายมือไปที่สัตว์เลี้ยงแสนน่ารัก เสือขาวตัวยักษ์ชื่อ ‘ไข่ขาว’ผายมือไปของสะสมตุ๊กตาผีรับให้ได้แล้วกัน!_______"ได้ข่าวว่าอยากทดลองใช้" ร่างเล็กที่ยืนอยู่ก้าวถอยหลังโดยสัญชาติญาณ ทันทีที่สายตาสบประสานกับสายตาที่เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม เธอก็หายใจไม่ทั่วท้องในทันทีใช่ เธอรู้จักเขา...นับถือว่าเป็นพี่ชายคนนึงเลยก็ว่าได้...แต่ไม่คิดว่ามันจะมีวันนี้ วันที่ต้องเปลี่ยนสถานะเป็นสามีภรรยา และอยู่ๆเขาก็ปฏิบัติกับเธอไม่เหมือนเดิมมือใหญ่ยกขึ้นลูบไล้แก้มขาวก่อนจะบีบหมับ! เพื่อให้เธออยู่ในสายตา องศาไม่เคยทำแบบนี้กับแทนขวัญมาก่อน แต่พอเขารู้ว่าไม่นานต้องเข้าพิธีแต่งงานและเป็นเจ้าของ ความรู้สึกอยากครอบครองส่วนอื่นๆก็มีขึ้นมาดื้อๆ"กลัวรึเปล่า..." "ไม่ ฉันไม่เคยกลัว" "แต่ขนาดของฉัน จะทำให้เธอเจ็บเกินไป"
"ยะ..อย่าทำอะไรแตมป์นะ" ฉันเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา โดยที่ร่างกายก็สั่นไม่ต่างจากเสียง "จะส่งให้มันเอง หรือให้ฉันส่งไป" คุณเธียเตอร์พูดจบก็กดหยิกๆ ที่โทรศัพท์ของตัวเอง จากนั้นก็หันมาให้ฉันดู ซึ่งเป็นคลิปวิดีโอน่าเกลียดอันนั้น "มะ..ไม่นะ" ฉันส่ายหน้าปฏิเสธ เพราะฉันไม่ต้องการให้พี่ชายฉันต้องมาเห็นคลิปแบบนี้ มือเล็กยกขึ้นไหว้ขอร้องคนบนตัวทั้งน้ำตาที่เริ่มไหลอาบแก้ม "แตมป์ขอร้อง แตมป์รู้ว่าพี่ชายแตมป์ทำเรื่องไม่ดีกับพี่เค้ก แต่อย่าส่งไปเลยนะคะ..อึก" "เป็นน้องที่แสนดีจังเลยนะ" พูดจบคุณเธียเตอร์ก็หลุดหัวเราะเบาๆ ในลำคอด้วยท่าทางเย้ยหยัน "ตะ..แตมป์ขอร้อง" "…" คุณเธียเตอร์ยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ แต่อยู่ๆ ก็เลื่อนมืออีกข้างลงไปลูบเบาๆ ที่ของหวงแหนผ่านกางเกงยีนส์ขาสั้นตัวจิ๋ว ทำให้ฉันกัดปากแน่นด้วยความหวาดกลัว "แลกเปลี่ยนกันหน่อยไหม" "อะไรคะ" "ทาสบนเตียง"
“ดูเหมือนเธอจะจำฉันไม่ได้นะ” ทำไมเธอจะจำไม่ได้ เธอจำได้ดีเลยล่ะ ผู้ชายคนแรกของเธอ แต่ตอนนี้คือเวลางาน จะเอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงานไม่ได้ “ดิฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร ดิฉัน..” “อยากให้ฉันทบทวนความทรงจำให้มั้ย ว่าฉันเป็นใคร” ประโยคที่กระซิบข้างหู ทำใบข้างขนลุกซู่ มันทั้งทรงพลังและดูมีอำนาจ จนเธอลอบกลืนน้ำลายลงคอ “....” เจคอบที่เห็นว่าอีกคนไม่ตอบ คว้าเอวคอดสวย พร้อมฝ่ามือที่เลือนต่ำไปบีบก้นงามงอนอย่างเอาแต่ใจ