แฟน
หนุ่มวิศวะเครื่องยนต์ปีสามรีบตื่นแต่เช้าเพราะสัญญากับแฟนสาวไว้ว่าจะมารับเธอไปส่งที่มหาลัย เพราะเมื่อคืนรถเธอยางแตก ครั้นจะบอกให้นั่งแท็กซี่ไปก็คงจะโดนเธองอนเข้าให้อีก
แอดดดด
“พะ...พระราม” รตีเรียกชื่อเขาเสียงดังลั่นด้วยท่าทางตกใจ
“ตกใจทำไม” คิ้วคมเข้มขมวดมุ่น มองที่รตีอย่างไม่เข้าใจ ว่าเธอจะตกใจอะไรขนาดนั้น ก็เธอให้คีย์การ์ดเขาไว้ เขาก็ใช้มันเปิดเข้ามา
“คะ...คือเรานึกว่าเธอจะมาช้ากว่านี้ซะอีก”
“มาช้าเดี๋ยวก็งอนอีกอ่ะ เลยรีบมารับนี่ไง”
“ถ้างั้นเราไปกันเลยนะ”
“เดี๋ยว รตีมีเรียนกี่โมง”
“เก้าโมง”
“เพิ่งเจ็ดโมงเอง ถ้างั้นทำอย่างอื่นกันก่อน” ไม่รอให้แฟนสาวตั้งตัวทันเขาก็บดจูบเธออย่างหื่นกระหายพร้อมกับดันร่างของเธอไปที่ประตูห้องนอน แต่ในจังหวะที่เขาจะเปิดมันรตีก็ผลักเขาออกเต็มแรง
พรึ่บ
เขามองหน้าหญิงสาวด้วยความไม่เข้าใจ ปกติเธอเองก็ตอบสนองเขาทุกครั้ง
“เราเป็นประจำเดือนอ่ะพระราม”
“ไหนพิสูจน์ซิ”
“อย่านะ!” คราวนี้พระรามชะงักกึก เพราะเธอตวาดเขาเสียงดังลั่น
“รตีปวดท้องหน่ะ รู้สึกไม่สบายตัวเลยหงุดหงิด ขอโทษนะพระราม” เธอเข้ามาสวมกอดเขาอย่างออดอ้อน เพราะรู้ว่าวิธีนี้จะทำให้เขาไม่โกรธเคืองเธอ
“ป่ะ เดี๋ยวรามพาไปกินอะไรอร่อยๆ”
“ขอบคุณนะ แฟนรตีน่ารักที่สุดเลย”