รายการจัดอันดับหนังสือของ Dreame

ฌอน มาเฟียหนุ่มมาดนิ่ง ภาพลักษณ์เขาคือมือขวาของมาเฟียใหญ่ที่มีอิทธิพลที่สุด แต่ที่จริงแล้วเขาเป็นหุ้นส่วนคนสำคัญของธุรกิจต่างๆของมาเฟียใหญ่ และทอมที่เป็นมือซ้ายของมาเฟียใหญ่อีกคน เขาสามคนเป็นเพื่อนรักกันและช่วยกันสร้างธุรกิจต่างๆมาด้วยกันแต่ไม่มีใครรู้ ทุกคนรู้แค่ว่าเขาคือมือขวาของมาเฟียเท่านั้นและแล้ววันนี้ก็มาถึงวันที่เขาต้องล้างแค้นผู้หญิงที่เป็นสาเหตุทำให้ แม่และน้องสาวของเขาต้องตาย อองฟอง หญิงสาวน่ารักสดใสที่ถูกเลี้ยงมาด้วยความรักจากป้า ถึงพ่อแม่เธอจะเสียไปด้วยอุบัติเหตุในวัยที่เธอยังเป็นเด็กทารก เธอก็ไม่ได้โศกเศร้าอะไรมากมายเพราะป้าเธอบอกเสมอว่า พ่อแม่เธออยู่บนฟ้าคอยมองเธอตลอด ท่านสองคนรักเธอมากและท่านก็มีความสุขที่ได้อยู่บนนั้นด้วยกัน ป้าก็รักเธอมากจะบอกว่ามากกว่าลูกชายของเธอก็ว่าได้ เธอเป็นเด็กบ้านนอก แต่ต้องมาเรียนไกลเพราะได้ทุนแต่ก็ต้องหาเงินเพื่อเลี้ยงชีพของตัวเองและยังส่งเงินที่หาได้ไปให้ป้าที่บ้านนอกถึงป้าจะบอกว่าไม่ต้องส่งแต่เธอก็ไม่อยากให้ป้าต้องลำบาก ฟ้าช่างกลั่นแกล้งผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้เสียเหลือเกิน เมื่อเธอโดนถูกจับตัวมาลงโทษในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำ

ตายแล้วแทนที่จะได้เกิดใหม่ กลับต้องมาอยู่ในร่างของสตรีร้ายกาจที่ใครต่างก็เบือนหน้าหนี แบบนี้ขอตายอีกสักครั้งได้ไหมนะ ยังไงฉันจะเปลี่ยนแปลงต้วเองให้ดู แต่ใครร้ายมาก็ร้ายกลับไม่โกงนะคะ!! หลินซินเยว่ หญิงร้ายกาจประจำหมู่บ้าน ที่ไม่ชอบทำงาน วัน ๆ เอาแต่แต่งตัวสวย ใครเห็นก็เอาแต่ส่ายหน้าและไม่คิดแต่งเธอเข้าบ้านมาให้ลำบากทั้งกายใจ ไม่ว่าเธอจะขี้เกียจและมักจะหาเรื่องคนไปทั่ว แต่ก็ยังเป็นที่รักของครอบครัว วันหนึ่งเกิดถูกใจลูกชายคนที่สามของบ้านโม่ โม่กวนหยาง จึงได้วางแผนผิดผีเพื่อให้เขาแต่งงานด้วยแล้วเธอก็ทำสำเร็จ!! แต่เพราะขี้เกียจและมักจะมีปากเสียงกับบ้านสามีอยู่แทบทุกวัน ฉีซื่อจึงให้ลูกชายแยกบ้าน โดยให้เงินจำนวนหนึ่งสร้างบ้าน เมื่อแยกบ้านมาอยู่ด้วยตัวเองทุกอย่างในบ้านจึงตกเป็นหน้าที่ของสามีอย่างโม่กวนหยาง แม้ว่าเขาจะทำงานด้วยก็ตาม แต่ใครจะคิดว่าอยู่ ๆ วันหนึ่งนักธุรกิจสาวนักขวัญข้าว จะเข้ามาอยู่ในร่างนี้หลังจากตายแล้วกันล่ะ

"หากสวรรค์ส่งข้ากลับมาอีกครา... ชาตินี้ท่านและข้าก็อย่าได้มีวาสนาต่อกันเลย" “ท่านเกลียดข้ามากถึงเพียงนี้เชียวหรือ…” เสียงหวานสั่นเครือเปล่งออกมาอย่างแผ่วเบา องค์หญิงสิบเอ็ดจ้องมองบุรุษตรงหน้า ดวงตาคู่งามที่เคยพร่างพราวด้วยความรัก บัดนี้กลับเต็มไปด้วยน้ำตาจากความปวดร้าวและสิ้นหวัง มือเล็กสั่นระริก เอื้อมไปแตะกริชเล่มนั้นอย่างแผ่วเบา คมของมันยังฝังลึกลงกลางอก เลือดสีชาดทะลักออกมาจากบาดแผล เปรอะเปื้อนเต็มฝ่ามือนาง ดวงตาคู่งามพร่ามัว หยาดน้ำตาไหลรินลงอาบแก้ม แต่กลับไร้ซึ่งเสียงสะอื้นใดๆ มีเพียงลมหายใจที่แผ่วเบาลงทุกขณะ และร่างกายที่เย็นเยียบลงช้าๆ นางหัวเราะเสียงแผ่ว นัยน์ตาหม่นแสง พร้อมรอยยิ้มกลับเต็มไปด้วยความขมขื่น “ข้าช่างโง่เขลานัก… รักท่านหมดใจ กลับได้สิ่งนี้เป็นสิ่งตอบแทน” ลมหายใจของนางขาดห้วง ดวงตาพร่าเลือนราวกับม่านหมอกปกคลุม หยาดน้ำตาอุ่นร่วงหล่นบนพื้นเย็นเยียบ นางเฝ้ารอให้เขายื่นมือมา แต่กลับไร้ซึ่งสัมผัสใดๆ แรงทั้งหมดในร่างค่อยๆ หายไป เปลือกตาค่อยๆ ปิดลง อย่างช้าๆ ในที่สุดทุกอย่างก็ดับวูบลง เหลือไว้เพียงร่างอันไร้ลมหายใจ กับรักที่ถูกทอดทิ้ง........

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวเกิดใหม่ใช้ชีวิตชนบท นางเอกไม่ใช่คนรักเด็ก แต่ต้องมาเลี้ยงเด็กที่ไม่ใช่สายเลือดตัวเอง ยังไงอย่างเพิ่งตัดสินอะไรในช่วงแรกนะคะ ใครดีใครเลวเรามารอดูกันดีกว่า

ก็แค่วันไนต์กับเพื่อนชายคนสนิท ในคืนที่มันเมาเพราะอกหัก แต่พลาดไปนิด เลยได้ยัยหนูน่ารักมาดูต่างหน้า แล้วเพื่อนก็กลับไปคืนดีกับแฟน เธอไม่อยากเป็นตัวปัญหาของเขา จึงบอกทุกคนว่า ป๊ะป๋าของลูกไปสวรรค์แล้ว ****** "กล้าดียังไงถึงบอกลูกว่า ฉันไปสวรค์แล้ว" "บุญหัวแค่ไหนแล้วที่ฉันไม่บอกลูกว่า แกไปนรก" "กมลฉัตร !" "ว่าไงคะ คุณแสนกล้า !" สองสายตาสบประสานกัน ไม่มีใครยอมใคร "ฉันเป็นพ่อของตาหวานนะ ฉันอยากรับผิดชอบ" "ไม่จำเป็น ลูกคนเดียวฉันเลี้ยงได้" "อ้อ! ลูกคนเดียวเลี้ยงได้ใช่ไหม งั้น" แสนกล้าเว้นจังหวะการพูด เขาจ้องหน้าแม่ของลูกด้วยสายตามุ่งมั่น ก้าวเท้าเข้าไปใกล้เธออีกนิด "อะไร!" กมลฉัตรมองเขาอย่างไม่ไว้ใจ "...งั้นก็มีสองคน เธอจะได้ยอมให้ฉันช่วยเลี้ยง" "กรี๊ด ! ไอ้แสน ! อย่านะ !

ลู่จื้อ อาศัยอยู่ในไต้หวัน เธอเป็นเจ้าของกาสิโนขนาดใหญ่ ที่ส่งต่อมาจากพ่อบุญธรรมที่รับเธอมาเลี้ยงจากบ้านเด็กกำพร้า เธอวางมือคืนอำนาจให้ญาติพี่น้องของพ่อบุญธรรม แต่พวกเขากลับตามฆ่าเธอ เธอตื่นขึ้นมาอีกครั้งในร่างของเด็กหญิง14หนาวที่ครอบครัวถูกลุงใหญ่จางเสียนบังคับให้แยกบ้านเพราะบิดาได้รับบาดเจ็บจากการขึ้นเขาทำให้หมดประโยชน์ จางลู่จื้อถูกญาติผู้พี่ผลักตกน้ำจนเสียชีวิต วิญญาณของลู่จื้อจึงเข้ามาแทนที่ เธอลืมตาขึ้นมาเห็นสภาพบ้านที่ใกล้จะพัง ทั้งข้าวสารในบ้านก็แทบไม่มีเหลือแล้ว ในเมื่อมีโอกาสได้ใช้ชีวิตอีกครั้ง ลู่จื้อจึงต้องลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงความเป็นอยู่ของครอบครัวใหม่ให้ดีขึ้น

เมื่อหมอเจย์ริวบังเอิญไปเจออดีตเด็กเลี้ยงกลับมาประเทศไทยพร้อมกับจูงมือเด็กน้อยมาด้วย... "ลูกใคร..." "ลูกหมาบังเอิญมันมาไข่ทิ้งไว้...เหี้ยเนาะว่ามะ!" "ไอ้ผู้ชายเลวทำเธอท้องแล้วไม่รับผิดชอบ...!"