เป็นคนสวยอยู่ดีๆ กลายเป็นเมียมาเฟียเจ้าเล่ห์ได้ยังไงกัน ออสติน หัวหน้ามาเฟียประจำตระกูลกลางที่หลายคนเรียกเขาว่า ‘คุณชายกลาง’ ผู้ซึ่งไม่เคยอ่อนข้อให้ใคร ไม่เคยเชื่อในเรื่องความรัก ชื่อเสียงของเขามีทั้งด้านดี และด้านลบแต่ทุกคนต่างรู้ดีว่า คุณชายกลาง คนนี้ ไม่ควรมีปัญหาด้วยมากที่สุด มิเกล เจ้าของใบหน้าสวยราวกับนางฟ้า มีผู้ชายเข้าหามากมายแต่ใครจะไปคิดว่าคนที่เธอเลือก และคิดว่ารักเธอจริงจะสวมเขาให้เธอได้ลงคอ

Dangerous zone ระวังแพ้ทางสิงห์ คำเตือน พระเอกเถื่อนมาก ไม่อ่อนโยน !! นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบ และเนื้อหาติดเรท !! ผักบุ้ง นักศึกษาชั้นปีที่ 3 เธอสวย น่ารัก และจิตใจดี ความสดใส น่ารักของเธอเป็นพลังบวกให้กับทุกคนไม่เว้นแม้แต่ ‘ผี‘ กาย นักมวย ผู้จัดการดูแลค่ายมวย เขาคนนี้มีเพียงความเถื่อน ไม่มีแม้ความอ่อนโยน ถึงอย่างนั้น ผู้หญิงกลับวิ่งเข้าหาเขา หวังจะจับเขาแทบตลอดเวลา

พระเอกโหดกับคนอื่น แต่กับนางเอกนั้น...อย่าให้พูด ซึนสุดๆเลยค่ะ เธอขาไม่ชอบไม่เป็นไร เดี๋ยวจีบต่อเอง ไม่ไปไหนหรอก "ขอโทษนะคะ ฉันไม่อยากมีแฟนตอนนี้" "อืม" "ถ้าคุณเข้าใจ ก็ช่วยกลับบ้านคุณไปได้แล้วค่ะ" "ทำไมฉันต้องกลับ" "เอ๊ะ คุณอินทรี!" "ฉันมาเป็นผัว ไม่ได้เป็นแฟนสักหน่อย"

‘จีบแบบเจ้าพ่อคาสิโนจะให้มาคอยส่งดอกไม้คงไม่ถนัดขอเปลี่ยนเป็นส่งลูกปืนแทนจะได้มั๊ย’ เจ้าพ่อคาสิโนเขาอยากได้อะไรก็ต้องได้และไม่เคยต้องยอมใครเพราะสิ่งที่เขาอยากได้มักยอมมาสยบแทบเท้าเขาเสมอ ผู้หญิงมากมายแทบจะพลีกายเมื่อเขากระตุกยิ้มอย่าถามถึงเรื่องจีบผู้หญิงเลยแค่ถามว่ากินข้าวยังเขายังไม่เคยคิดจะทำ

Save You ฉบับนายจอมโหด คำเตือน : อ่านแล้วระวังหลงรัก จอมทัพ จอมทัพ วิศวะปี 3 ผู้ชายที่เตะคนได้แม้หน้ายังยิ้มอยู่ ถึงแม้เขาจะโหดแต่ผู้หญิงเกือบครึ่งมหาลัยก็พร้อมจะเข้าหา ‘ คิดจะอ่อยคนอย่างจอมทัพ เธอคงไม่รู้ว่าเวลาเหยื่อโดนขย้ำมันเป็นยังไง’ เวนิส สาวสวยประจำคณะนิเทศศาสตร์ เด็กปี1ที่ฮอตตั้งแต่วันแรกที่เข้ามหาลัย “ปากบอกฉันขี้อ่อย ไม่ชอบทำไมไม่ปฏิเสธล่ะ”

คำเตือน : ระวังหลงมาเฟียโหดโหมดมีความรัก! หมูหวาน พริตตี้สาวสวยชื่อดังเป็นที่หมายปองของใครหลายคนแต่ไม่มีใครเคยได้แอ้มเธอเพราะเธอไม่ง่าย!! ‘ ชีวิตเธอเพอร์เฟคมาตลอดจนกระทั่งต้องมาแปดเปื้อนความจัญไรตั้งแต่พบมาเฟียโครตเลวอย่างภาคิน’

นางเอกเผลอเข้าไปในวงเหล่าบรรดาสาวสวยที่กำลังแย่งชิบพระเอกกันอยู่ และเธอก็กลายเป็นว่าที่เมียของพระเอกโดยไม่รู้ตัว “นี่มันอะไรกันคะเหนือ” “เด็กคนนี้เป็น...?” “ว่าที่เมียครับ” “อะไรของนาย!!?” มือหนาอีกข้างที่ว่างจากการถือของเอื้อมมาปิดปากคนตัวเล็กไว้ก่อนจะหันไปพูดกับสองคนที่เหลือ “พวกเธอกลับไปเถอะ” “ไม่ค่ะ จีน่าไม่เข้าใจ” “น้องขวัญก็ไม่เข้าใจ” “อย่าทำให้ตัวเล็กของผมเข้าใจผิดไปมากกว่านี้เลย” ดาวเหนือยังคงพูดด้วยรอยยิ้มเย็นๆตามแบบฉบับเขาก่อนจะโอบไหล่เล็กเดินเข้าคอนโดไปด้วยกัน “0_0”

“ไอ้ผู้ชายพวกนั้นใคร ทำไมถึงดูสนิทกับเธอนัก” เดลต้าถามขึ้นเมื่อกวางเข้ามานั่งในรถของเขา หญิงสาวหรี่ตามองเขาเล็กน้อยพลางดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดไว้ “เธออย่ามาเมินฉันนะกวาง” “แล้วจะทำไม” กวางหันมองด้วยใบหน้าไม่สบอารมณ์นัก นั่นทำให้เดลต้าเสียงอ่อยลง “ฉันถาม เธอก็ตอบหน่อยสิ” “กวาง เรากำลังจะแต่งงานกันอยู่แล้วนะ” “เหอะ นายก็รู้ว่าทำไมเราต้องแต่งงานกันเป็นเพราะนายไม่ยอมจบความสัมพันธ์วันไนท์แสตนบ้าๆนั่นไง” “พูดแบบนี้ ระวังจะมีคนร้องไห้นะ” กวางถลกแขนเสื้อขึ้น หันมองชายหนุ่มด้วยสีหน้าเอาเรื่อง “นายหมายถึงใคร!?” “หมายถึงฉันไง ถ้าเธอดุแบบนี้ ฉันจะร้องไห้แล้วนะ T-T”

นิยายฟีลกู๊ด ดีต่อใจแต่เฮียเสือกินดุ “เธอแน่ใจนะว่าจะเอาความสัมพันธ์แบบนี้?” “ค่ะ ในเมื่อตอนนี้เฮียเสือยังรักโยไม่ได้ เราก็แค่คบแบบ FWB ไงคะ วินๆทั้งสองฝ่าย” “ฉันกินดุนะ” “โยก็อยากโดนกินดุๆค่ะ” “เหอะ” “อ๋อ อีกอย่างความสัมพันธ์นี้ห้ามก้าวกายเรื่องส่วนตัว และห้ามหึงกันนะคะ” “ฉันจะไปหึงเธอทำไม”

คำเตือน : นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบ และรุนแรง พระเอกค่อยข้างเลวในตอนแรก เลวจนใจเจ็บ(แต่ไม่มีการทำร้ายร่างกายค่ะ) ‘ขึ้นอย่างหงส์ ลงอย่างหมา’ ไม่ใช่เพียงประโยคบอกเล่าแต่คือคำนิยามของกรุงโรม ในเมื่อเขาไม่เคยคิดถึงใจเธอ วันที่เธอไม่ทน เขาเองที่ต้องคุกเข่าอ้อนวอน

คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบ พระเอกเถื่อนไม่อ่อนโยน นางเอกแรงไม่อ่อนหวาน แต่ยังเป็นนิยายฟีลกู๊ดตามสไตล์ไรท์นะคะ “ยังไงฉันก็ต้องเอานายมาเป็นแฟนให้ได้” “ได้เป็นผัวไปแล้ว ยังไม่พอใจรึไง” “หยาบคาย ฉันหมายถึงแฟนหลอกๆย่ะ” “แต่เธอเป็นเมียฉันแล้วจริงๆนะ”

ลูกสาวมหาเศรษฐีที่ผู้ชายหลายคนหมายปอง ยกเว้น เก้า ตัวอันตรายประจำคณะวิศวะ ในเมื่อเขาเกลียดเธอนัก เธอก็จะแต่งงานกับเขานี่แหละ เฮียเก้า หัวหน้าแก๊งวิศวะเถื่อน พร้อมบวกทุกสถานการณ์ ‘ยุ่งกับกู กูไม่ว่าแต่อย่ามายุ่งกับของ ของกู’ กวากวา ฃลูกสาวมหาเศรษฐีที่ถูกจับให้ดูตัวมาแล้ว เก้าร้อยเก้าสิบเก้าครั้ง เธอคือเด็กสาวหน้าตา น่ารัก นิสัยน่ารักอยู่ในกรอบเสมอ และเธอเบื่อ เบื่อแล้วกับการต้องถูกจับไปดูตัวอีกแล้ว มังคงถึงเวลาแล้วที่ ‘เธอต้องหา ผัว เป็นตัวเป็นตนสักที’

พระเอกเรื่องนี้เป็นมาเฟียที่โคตรดุ ที่สุดแห่งความกร้าวใจ ใครใจบางยังไม่ควรเข้ามานะ!! เดี๋ยวจะตายคาอก หัวใจวายเพราะความกร้าวใจ 'อย่าให้นับถึงสาม เธอจมเตียงแน่!!' นางเอกดื้อ สวยเริ่ดเชิด ไม่ยอมคน 'ไอ้มาเฟียหื่นกาม นายกล้าดุฉันหรอ!?'

เมื่อเธอต้องรักษาบริษัทพ่อเอาไว้ แต่สิ่งที่เขาต้องการมาแลกเปลี่ยนคือ 'ตัวเธอ'

'กุญแจซอล' หลายคนบอกว่าเธออาจเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตผม แต่สำหรับผม 'ถ้าเธอเป็นของขวัญ คงเป็นของขวัญชิ้นแรกที่ผมไม่อยากได้!'

“เฮียเหมปล่อยขนมปัง” “ถอดกระโปรงบ้า ๆ นี่ออก” นอกจากเฮียเหมจะไม่ทำตามที่ฉันสั่งแล้ว เขายังออกคำสั่งกับฉันอีก ฉันเลยเชิดหน้า ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงท้าทาย “ปังไม่ถอด เฮียจะทำไม” “แน่ใจแล้วนะที่พูดแบบนี้” “อือ เฮียเป็นใคร ทำไมปังต้องฟังด้วย” ริมฝีปากสวยกระตุกยิ้ม มือหนาเลื่อนมาบีบแก้มฉันให้หันกลับไปมองหน้าเขา “เอากันแทบแหก เธอยังกล้าถามอีกเหรอว่าฉันเป็นใคร ?” “เฮียเหม!!” --------------------------- นิยายสุขนิยม ไม่ดราม่านะคะ พระเอกขี้หวง คลั่งรักหน้ามาก ส่วนน้องน่ารัก ดื้อ กวนๆ ซื้อใน web ถูกกว่า ซื้อผ่าน ios นะคะ

“ฉันขอสั่งห้ามพวกคุณเลยนะ” “ห้ามอะไรครับเมีย” บราเดนอุ้มคนตัวเล็กที่หน้าตาบึ้งตึงมานั่งบนตักก่อนจะคลอเคลียแก้มใส “ปล่อย แล้วตั้งใจฟังด้วย” “โว๊ะ เมียมาดุว่ะ” เขาหอมแก้มเธอฟอดใหญ่แต่ก็ยอมปล่อยให้ลูกชุบไปนั่งที่เดิม สองมาเฟียนั่งนิ่งตั้งใจฟังเมียรักตามคำสั่ง “ห้ามพวกคุณแตะตัวฉันหนึ่งอาทิตย์ ถ้าใครแตะนะ ฉันจะคิดครั้งละล้านเลยคอยดู” “ถ้าอย่างนั้นเมียเอาไปหมดบัญชีเลยครับ” คนน้องบอกด้วยรอยยิ้มกว้าง “ไปโอนทรัพย์สินทั้งหมดเป็นชื่อเธอเลยสิ” คนพี่เสริมขึ้นด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง มาเฟียหวงเมีย รักเมีย บูชาเมีย เขาว่าเจริญ \'เจริญพอร์น\'

คุณหมอรันคนสวย คุณหมอที่ไม่เคยแพ้ทางผู้ชายคนไหน แต่กลับต้องมาแพ้ให้กับ ผู้ชายหล่อ ดุ โครตเถื่อนอย่างเขตแดน ซึ่งเขาไม่เข้าข่ายความต้องการของเธอเลยสักนิด เรียกว่า เธอไม่คิดว่าในชีวิตเธอจะเจอคนแบบนี้เลยดีกว่า แต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อเขาก้าวเข้ามาในชีวิตเธอแล้ว มาลุ้นกันว่าชีวิตเธอจะปัง หรือ จะพัง กับผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่มาพร้อมปืน ไม่ใช่ดอกไม้

เป็นเสือใครเขากลัวเมียกัน ไม่มีหรอกคำว่าติดเมีย ก็แค่วันไหนไม่ได้เจอเมียอาการจะเหมือนจะขาดใจเท่านั้นเอง

“เธอเป็นใคร ไหนบอกฉันสิ” “ฉันคือนางสาวพอเพียง อ๊ะ” มือหนากดไหล่มนลง ทำให้ตัวเธอราบไปกับโต๊ะด้านหน้า “เธอรู้ดีว่าฉันหมายถึงอะไรพอเพียง” “อ๊ะ เพียงไม่ไหวแล้วนะคะ” “คุณก็ตอบผมมาสิ คุณก็รู้ว่าผมอยู่แบบนี้ได้ทั้งวัน” พอเพียงกัดริมฝีปากล่างของตัวเอง มือเรียวจับขอบโต๊ะไว้แน่นด้วยความรู้สึกเสียววูบวาบไปทั่วทั้งร่างแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังไม่ปริปากพูดออกมา “ท้าทายผมอย่างนั้นหรอเพียง”

ราม ผู้ชายที่ได้ชื่อว่าหล่อแต่เลว เขาไม่เคยแยแสผู้หญิงคนไหน แต่ตอนนี้เขากลับต้องมาร้องขอความรักจากผู้หญิงคนหนึ่ง สงสัยขอรักดีๆไม่ยอม คงต้องจัดหนักเสียแล้ว