เสือใต้ติดเมีย

ต อ น ที่ 1 เหตุเกิดจากที่ฉันยิงเขา เคร้ง~~! เสียงแก้วเหล้ากระทบกันก่อนที่เจ้าของแก้วจะกระดกยกมันเข้าปากจนหมดแก้ว “อ๊า รสชาติที่คุ้นเคย” สาวสวยสุดเปรี้ยววางแก้วลงหลังจากดื่มของเหลวสีใสภายในแก้วหมด เธอคนนี้มีชื่อว่าจิน ผู้คลั่งไคล้รสชาติสุราและการท่องเที่ยวยามราตรีเป็นที่สุด “ไม่น่าเชื่อนะว่าอีจินจะเลิกเที่ยวได้เป็นอาทิตย์” พอลล่า เพื่อนสาวผู้ซึ่งภายนอกดูลุคคุณชายมาดแมนเจ้าสำอางแต่ภายในกลับเป็นหญิงสาวจิตใจบอบบาง บอบบางชนิดที่ว่า ตบเป็นตบ ด่าเป็นด่ากันเลยทีเดียว “แหม คนเราต้องมีกลับตัวบ้างมั้ย” “ติดผัวก็บอกค่ะเพื่อน” “พูดถึงผัว ชูครีม แกเทพี่นนเหรอวะ” ชูครีมคือเจ้าของใบหน้างดงามราวกับเทพธิดาในนวนิยายกรีก เธอถึงได้ฉายาว่าเฮเลน หญิงสาวผู้มีสิริโฉมงดงามและเสน่ห์เหลือล้นอันเป็นเหตุให้ผู้ชายเกิดการนองเลือด แต่เธอไม่สนใจผู้ชายพวกนั้น คบได้ไม่นานเธอก็เป็นฝ่ายทิ้งพวกเขาก่อนตลอด เธอเลิกเชื่อในเรื่องความรักไปนานแล้วแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่เคยให้ความหวังใครเช่นกัน “อือ น่าเบื่อ” “สงสารพี่เขาอะ แกทำร้ายเดือนมหา’ลัยได้ยังไง” “คบกับฉันสิ ถึงเรียกว่าทำร้าย” ชูครีมว่าพลางหันไปหยิบเฟรนช์ฟรายส์ในจานเข้าปาก “เออ ข้อนี้กูเห็นด้วยกับชะนีแรด” “ได้ทีทับถมใหญ่เลยนะ เออนี่จิน แล้วตกลงเรื่อง...” “อิหน้าด้าน!!!!” ชูครีมยังพูดไม่ทันจบ เสียงแหลมก็ดังแทรกขึ้นมาพร้อมทั้งการปรากฏตัวของผู้หญิงแปลกหน้า เธอเดินเข้ามาชี้หน้าจินและก่อนที่ทุกคนจะได้ตั้งตัว ผู้หญิงคนนั้นก็หยิบแก้วเหล้าสาดใส่หน้าจินเสียแล้ว “เอ้า อีนี่อยากมีเรื่องเหรอ” พอลล่าลุกขึ้นเท้าสะเอวมองคนตรงหน้าอย่างเอาเรื่อง ซึ่งผู้หญิงคนนั้นก็หันมามองเธอขึ้นลงตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาเหยียด “เลือกเพศยังผิด ฉันเข้าใจเลยว่าทำไมถึงเลือกอยู่ข้างผิดแบบนี้” พอลล่ากำหมัดตัวเองแน่น ก่อนก้าวเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น “มันไม่มีหรอกนะการเลือกเพศผิด มันมีแต่การเลือกสิ่งที่ทำให้ตัวเองมีความสุข ไม่อยากจะสอนแต่อยากบอกว่าเปลี่ยนความคิดเสียใหม่นะ ตรรกะเธอป่วยมาก” “กรี๊ด อีไส้เดือน แกมีสิทธิอะไรมาว่าฉัน” “แล้วเธอล่ะมีสิทธิอะไรมาดูถูกคนอื่น” ผู้หญิงตรรกะป่วยคนนั้นหันไปคว้าแก้วหมายจะสาดเหล้าใส่ พอลล่าอีกคน แต่ครั้งนี้ชูครีมจับข้อมือเธอไว้ได้ทัน “อย่ามาแสดงกิริยาต่ำ ๆ กับเพื่อนฉันค่ะ” เธอหันมามองเจ้าของเสียงด้วยสีหน้าท้าทายก่อนจะต้องหลบตาเมื่อสายตาที่ชูครีมใช้จ้องกลับน่ากลัวยิ่งกว่า “เธอมีปัญหาอะไรกับฉัน?” จินถามขึ้นเพราะคนที่ผู้หญิงคนนี้เข้ามาหาเรื่องคือเธอ “เหอะ แย่งผัวคนอื่นแล้วยังมาตีหน้าซื่อเหรอ” “ผัว?” จินทวนคำอีกครั้งอย่างไม่เข้าใจ ก่อนที่ผู้คนจะแตกฮือเมื่อผู้หญิงคนนั้นหยิบกระบอกปืนสีดำออกจากกระเป๋า “เบรนเขาคบอยู่กับฉันดี ๆ แกมาแย่งเขาไปทำไม” “ฮะ!? เธออย่ามามั่ว เบรนเขาบอกฉันว่าไม่มีใคร” “แกโกหก แกยั่วเบรน” ชูครีมมองเพื่อนและกระบอกปืนสลับกันก่อนจะตัดสินใจพุ่งเข้าจับแขนอีกฝ่าย แต่โชคร้ายที่ปืนดันหันไปลั่นใส่คนอื่น ปัง!! “Shit อะไรวะเนี่ย” เจ้าของใบหน้าหล่อสบถเสียงดัง เลือดสีแดงสดเริ่มไหลซึมออกจากแผลบริเวณต้นแขน “ฉิบหาย อีชูแกยิงใคร” “อีบ้า ฉันไม่ได้ยิง” “ใครเป็นคนยิงวะ!!” ทุกคนต่างพร้อมใจกันชี้นิ้วมาทางชูครีม หญิงสาวจึงรีบปฏิเสธออกไปทันควัน “เปล่านะ คนนี้ต่างหากเจ้าของปืน ฉันแค่ช่วยเพื่อนเองนะ” ทิศใต้ยืนนิ่ง เขามองเจ้าของใบหน้าสวยที่กำลังเลิ่กลั่กด้วยรอยยิ้มขบขันในใจ ความสวยน่ารักของผู้หญิงตรงหน้าทำให้เขาลืมความโกรธและเจ็บไปชั่วขณะ “ฉันว่าแกพาเขาไปโรงพยาบาลก่อนเถอะ ทางนี้ฉันเคลียร์เอง” “ใช่ ๆ ไปโรงพยาบาลกันเถอะคุณ” ว่าแล้วชูครีมก็เข้าไปดึงให้ทิศใต้เดินออกจากร้านไปพร้อมกัน เพื่อตรงไปยังรถของเธอ “เฮ้ย!!” ชูครีมอุทานขึ้นเสียงดังพลางตบหน้าผากตัวเองฉาดใหญ่จนทิศใต้ยังแอบตกใจ ทั้งยังนึกเป็นห่วงหน้าผากสวย ๆ นั่นจะได้รับบาดเจ็บ “คุณ ฉันลืมไปว่าไม่ได้เอารถมา” “หันหน้ามาดิ๊” “หือ?” คิ้วสวยขมวดชนกันแต่ก็ยอมหันหน้าไปทางทิศใต้ตามที่เขาสั่ง “หน้าผากเธอแดงหมดเลย วันหลังจะตบก็ช่วยเบามือหน่อยเถอะ” ทิศใต้ไม่รู้ตัวเลยว่าเขาเผลอแสดงความห่วงใยให้ผู้หญิงตรงหน้า ผู้หญิงที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อแต่เหมือนมีอะไรบางอย่างทำให้รู้สึกกับเธอต่างจากคนอื่น “ก่อนห่วงหน้าผากฉัน ห่วงแขนตัวเองก่อนมั้ย เลือดไหลเต็มเลย” “ได้ข่าวว่าเธอเป็นคนทำ” “อุ๊ย จริงด้วย ถ้าอย่างนั้นทำยังไงกันดี หรือเราไปซื้อยามาทำแผลก่อนมั้ย” “โดนยิงนะไม่ใช่มีดบาด” ทิศใต้ว่าอย่างอ่อนใจ ภายนอกเธอดูเป็นผู้หญิงสวย ๆ แรง ๆ แต่พอตอนนี้เขารู้แล้วว่าอีกฝ่ายน่าจะเป็นผู้หญิงปัญญาอ่อนคนหนึ่ง “ไปรถผมนี่แหละ” “คุณขับนะ ฉันยังขับรถไม่ค่อยแข็ง ขับรถคนอื่นไม่ได้หรอก” “หา? แต่ผมโดนยิงนะ” “เถอะน่า แค่ขับรถไม่เป็นไรหรอก” ทิศใต้มองชูครีมตาค้างและหมดคำจะพูด สุดท้ายคนบาดเจ็บอย่างเขาก็ต้องขับรถมาส่งตัวเองที่โรงพยาบาลโดยมีตัวต้นเหตุนั่งบ่นมาตลอดทาง