ว่าที่เมียวิศวะ

เกริ่นนำ “กรี๊ด เหนือพูดมาเลยดีกว่าค่ะว่าเหนือจะเลือกใคร!!” “เหอะ ยังต้องถามเหนืออีกหรอ เขาต้องเลือกดาวมหาลัยอย่างฉันอยู่แล้ว” ดาวเหนือ ถอนหายใจกับเหตุการณ์ตรงหน้า เขาจำชื่อผู้หญิงสองคนที่กำลังทะเลาะกันอยู่ไม่ได้ด้วยซ้ำแต่ถ้าให้เดาพวกเธอคงเป็นเหยื่อที่เขาเคยขย้ำไปแล้ว และคนอย่างดาวเหนือไม่กินอะไรซ้ำซาก “พวกเธอกลับไปก่อนเถอะ” เจ้าของใบหน้าคม น้ำเสียงเบื่อหน่ายของเขาไม่ได้ทำให้ความหล่อลดน้อยลงเลย เขายืนพิงรถซุปเปอร์คาร์ลูกรักของตัวเองพลางหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบแก้เซ็ง “ไม่ค่ะ จีน่าไม่กลับ” “น้องขวัญก็ไม่กลับเหมือนกัน” สาวสวยสองคนประกาศจุดยืนของตัวเองชัดเจน นั่นทำให้ดาวเหนือจำต้องหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาเพื่อนรักเพื่อให้รีบเอากุญแจห้องมาให้เขาสักที แต่ไม่ทันที่เขาจะได้กดโทรออก ข้าวของมากมาย ไม่ทราบแหล่งที่มาหล่นลงตรงหน้าเขาพร้อมกับร่างบางที่เซมาซบลงบนอกเขาพอดิบพอดี หากเป็นเวลาอื่น ดาวเหนือคงผลักเธอออกอย่างไม่ใยดีแต่สัมผัสนุ่มนิ่มบวกกับกลิ่นขนมจากตัวเธอทำให้เขาอยากกอดไว้เสียมากกว่า “กรี๊ด แกเป็นใคร อย่ามาซบหน้าอกอันแข็งแกร่ง สุดเพอร์เฟคดาวเหนือของฉันนะ” “หือ” สาวน้อยน่ารักดีดตัวออกจากอกแกร่งที่เธอเผลอเคลิบเคลิ้มไปชั่วขณะ ก่อนจะเงยหน้าสบตากับเจ้าของอกนั่น “แก นังเด็กบ้า แกกล้าสบตาดาวเหนือของฉันหรอ” เสียงกรี๊ดแปดหลอดของผู้หญิงอีกคนทำให้ผักบุ้งต้องหันไปมองพลางขมวดคิ้วยุ่ง “โอ๊ะโอ ขอโทษค่ะป้า หนูคงมาขัดจังหวะการแย่งผู้ชายของพวกป้า เชิญแย่งกันต่อตามสบายเลยค่ะ” ไม่พูดเปล่า ผักบุ้งยังดันร่างสูงให้เข้าไปหาจีน่าและขวัญ ส่วนตัวเธอนั้นก้มลงเก็บที่หล่นใส่ลังตัวเองตามเดิม “โอเค เสร็จแล้ว อ้าว ไม่แย่งกันต่อแล้วหรอคะ หนูเข้าใจ ยิ่งชะนีแบบพวกป้า เฮ้อ อาภัพนะคะ ต้องมาแย่งผู้กัน แต่เอาเถอะ สู้ๆนะคะ ^_^” ผักบุ้งพูดด้วยเสียงเจื้อยแจ้ว ยิ้มกว้างท่ามกลางความมึนงงของคนทั้งสาม และดูเหมือนจีน่าจะได้สติเป็นคนแรก “กรี๊ด แกว่าใครเป็นชะนีห๊ะ” “อิอิ ไม่รู้ไม่พูด ไม่บอกแม่ไม่ให้บอก” ผักบุ้งทำเป็นไม่รู้ ไม่ชี้เตรียมจะเดินออกไปแต่กลับโดนรั้งแขนไว้ “เดี๋ยวสิครับตัวเล็ก” “หือ?” “ห๊ะ” x 2 “ไม่งอนสิครับ มาเดี๋ยวเหนือช่วยถือ” ดาวเหนือแย่งลังกระดาษจากมือเล็กไปถือไว้ ไม่สนใจหน้าตามึนงงของเจ้าของลังแม้แต่น้อย “นี่มันอะไรกันคะเหนือ” “เด็กคนนี้เป็น...?” “ว่าที่เมียครับ” “อะไรของนาย!!?” มือหนาอีกข้างที่ว่างจากการถือของเอื้อมมาปิดปากคนตัวเล็กไว้ก่อนจะหันไปพูดกับสองคนที่เหลือ “พวกเธอกลับไปเถอะ” “ไม่ค่ะ จีน่าไม่เข้าใจ” “น้องขวัญก็ไม่เข้าใจ” “อย่าทำให้ตัวเล็กของผมเข้าใจผิดไปมากกว่านี้เลย” ดาวเหนือยังคงพูดด้วยรอยยิ้มเย็นๆตามแบบฉบับเขาก่อนจะโอบไหล่เล็กเดินเข้าคอนโดไปด้วยกัน “0_0” ——————-