ลูกเขยกำลังจะเกิด แต่โดนพ่อตาคุมกำเนิดซะงั้น เห็นกันมาตั้งแต่เด็ก แต่ไม่คิดว่าเธอจะเด็ดขนาดนี้... จากคำหยอดในวันนั้น “ก็คิดว่าสาวที่ไหน ว่าจะจีบสักหน่อย” “ทำไม เป็นหนูแล้วพี่ไม่กล้าจีบหรือไง?” “กล้าอยู่ แต่ย่านอีหล่าหลงอ้ายจนโงหัวบ่ขึ้นนี่แหล่ว กะสิยากอ้ายอีก” (กล้าสิ แต่กลัวพลอยหลงพี่จนโงหัวไม่ขึ้นนี่สิ เดี๋ยวก็ลำบากพี่อีก) “ขี้โม้ ถ้าพี่มั่นใจขนาดนั้น ก็รีบมาทำให้หนูหลงหน่อย หนูอยากโงหัวไม่ขึ้นแล้ว” “อย่าท้านะ” “จักเทื่อแหน่ คาแต่เว้าอยู่หั่นล่ะ” (สักที มัวแต่พูดอยู่นั่นแหละ) สู่ลูกล่อลูกชนในวันนี้ “น่ารักขนาดนี้ ไม่มีใครมาจีบเลยเหรอ?” “มี แต่หนูไม่ชอบ” “ไม่ชอบผู้ชายคนอื่น แต่ชอบพี่ใช่ไหม?”

แต่งเมียคนเดียวก็ปวดหัวจะแย่ นี่แถมผีเจ้ากรรมนายเวรมาอีกทั้งคณะ...หัวจะปวด หนึ่งคนอดีตเคยรักมาก ปัจจุบันยังคงรักเช่นเดิม ส่วนอีกคนอดีตเคยผูกพัน แต่ปัจจุบันกลับกลายเป็นคนไม่มีหัวใจ... เขาเอาแต่ปฏิเสธที่จะแต่งงานกับผู้หญิงที่แม่เลือกให้ โดยไม่รู้เลยว่า... ผู้หญิงที่เขาคอยปฏิเสธอยู่นั้น คือคนที่เขารักมากในอดีตชาติ...

ละทางโลก เข้าทางธรรมมาหลายปี แต่กลับแพ้ทางเด็ก... ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งที่เคยสงบสุข แต่แล้ววันหนึ่งก็มีชาวบ้านล้มตายติดต่อกัน... จนรับรู้ว่าเป็นฝีมือของผีปอบ... ชาวบ้านจึงเชิญหมอธรรมหนุ่มไปทำพิธีกำจัดให้สิ้นซาก แต่ทว่า...ก็ยังไม่ได้ทำพิธีเพราะปอบตัวนั้นมันกัดกินร่างแล้วหนีไปได้ แล้วอย่างนี้หมอธรรมจะทำอย่างไรต่อ จะช่วยชาวบ้านของตนได้หรือไม่...

เพียงเพราะอยากให้คนรักเก่าที่เคยทิ้งไปกลับมารักจนหัวปักหัวปำเขาจึงใช้วิธีสกปรกเพื่อแก้แค้นเธอ “ถ้ากลับมารักดี ๆ ไม่ได้ ก็ทำของใส่แม่งเลย”

เธอตกระกำลำบาก ต้องพบเจอกับวิบากกรรมที่พ่อแม่กระทำไว้...แต่ด้วยบุญยังมีทำให้ได้พบเจอกับครอบครัวผู้มีเมตตา...

"เงินอ้ายบ่หนา วาสนาสิได้ครอบครองอีหล่าคงบ่ถึง" (เงินพี่ไม่เยอะ วาสนาจะได้ครอบครองน้องคงไม่ได้)

จิตติ จิตตัง จิตตะ พันธนะ จิตของ…จงมา

เฮียอยาก ‘เอา’ หนูจะตายอยู่แล้ว...

ถ้าได้กอด สัญญาว่าจะกอดจนกว่าเธอจะ ‘คราง’

“คิดจะมาจีบฉัน ระวังร้องเป็นหมาเอ๋งๆกลับไปนะ”

อ่าส์~ เดินขาถ่างขนาดนี้เด็กเนิร์ดอะไรก่อนวะ?

อย่าเล่นมากเดี๋ยวกูก็ \'เอา\' มึงจริงๆเลยแม่ง

"กูไม่ได้คิดอะไร ก็แค่น้องเพื่อนเปล่าวะ..."

อยากได้ท่าไหน ก็คลานมาหาฉัน...