About Love สยบรักยัยตัวแสบ

“จะไปไหน” ฉันเดินถือกระเป๋าเตรียมจะเดินออกไปข้างนอกห้อง แต่ก็โดนพี่ชายตัวดี ถามขึ้นเสียก่อน “จะไปเที่ยว” “อีกแล้วนะ มหาลัยจะเปิดวันพรุ่งนี้อยู่แล้วยังเที่ยวไม่หยุดเลยนะ ซิลฟี่” “ก็เลี้ยงฉลองก่อนมหาลัยเปิดไงพี่เทอร์” “ถ้ายังไม่หยุดเที่ยว พี่จะไม่ให้อยู่ที่คอนโดด้วยแล้วนะ” คำพูดของพี่ เทอร์โบ ทำให้ฉันรีบเดินเข้าไปเกาะแขนแกร่งของเขาและทำหน้าตาออดอ้อนตามฉบับที่ฉันชอบทำกับคนในครอบครัว “ไม่เอานะพี่เทอร์โบสุดหล่อ ซิลสัญญาจะเที่ยวให้น้อยลงโอเคไหม” “…….” “น๊าาาา พี่เทอร์” ฉันส่งหน้าตาน่าสงสารและเสียงออดอ้อนไปอีกครั้ง พร้อมเขย่าแขนพี่เทอร์เมื่อเห็นเขาเงียบไม่ตอบ “รีบไปแล้วก็รีบกลับ” “ขอบคุณค่ะ” ฉันดันตัวออกจากพี่เทอร์ และรีบก้าวเดินออกไปจากห้องเพราะกลัวว่าเขาจะเปลี่ยนใจก่อน แต่ทว่า “เดี๋ยว! แล้วชุดไม่มีดีกว่านี้แล้ว?” ฉันก้มมองดูชุดของตัวเองก็แค่เว้าหน้าเว้าหลังนิดเดียวเอง ก่อนจะหมุนตัวและเอ่ยถาม “ทำไม? มันสวยจนละสายตาไม่ได้เลยเหรอ” พี่ชายของฉันถึงกับส่ายหน้าอย่างเอื้อมระอาใจ “ถ้าไม่ไปเปลี่ยนก็ไปหาเสื้อคลุมมาใส่ไว้” “พี่เทอร์ซิลรีบไม่มีเวลาแล้ว ซิลไปก่อนนะ” พูดจบฉันก็รีบวิ่งออกมาทันที และกดรับโทรศัพท์เมื่ออี วี เพื่อนของฉันโทรเข้ามาไม่หยุด “กูกำลังลงไป” (อีห่าช้ารีบมาเลย กูจอดรถรอมึงนานแล้วเนี้ย) “ค่ะ” ฉันรีบวิ่งไปกดลิฟต์เพื่อลงไปยังข้างล่างคอนโด รอไม่นานลิฟต์ก็ถูกเปิดออก ด้วยความเร่งรีบทำให้ฉัน รีบก้าวเดินเข้าไปในลิฟต์โดยไม่ได้มองดูก่อนว่ามีคนด้านในกำลังจะก้าวออกมาเช่นกัน ทำให้เรา ปึก “โอ๊ย/อ๊ะ” ใบหน้าของฉันชนเข้ากับหน้าอกแกร่งของใครสักคนที่อยู่เบื้องหน้า ฉันก้าวถอยหลังเตรียมจะด่าทั้งที่ตัวเองผิด แต่ฉันก็โมโหที่เขาทำให้ฉันเสียเวลา แต่เล้ว “ซิลฟี่/พี่ธาม” เราสองคนอุทานขึ้นพร้อมกัน แต่เมื่อฉันตั้งสติได้ฉันก็ส่งยิ้มหวานไปให้คนด้านหน้า จากที่โมโหเมื่อสักครู่ก็หายไปทันทีเมื่อได้เห็นใบหน้าหล่อๆ ของคนด้านหน้า “เราจะไปไหน” พี่ ธาม เดินออกมาจากลิฟต์และเอ่ยถามฉัน “ไปเที่ยว พี่ธามมาหาพี่เทอร์เหรอ” “ใช่” “พี่เทอร์อยู่ในห้อง งั้นหนูไปก่อนนะ” ใช่ฉันเรียกแทนตัวเองกับพี่ธามว่าหนูฟังไม่ผิดหรอก เพราะฉันอยากเป็นอีหนูของพี่เขา ฉันยังไม่ได้อยากรีบลงไปข้างล่างตอนนี้หรอก เพราะกว่าจะหาโอกาสได้อยู่กับพี่ธามสองต่อสองได้มันยากจะตาย แต่อีวีเพื่อนฉันมันก็โทรตามฉันไม่ได้หยุด “ดูแลตัวเองดีๆ ละ” “ถ้าเป็นห่วง ก็ตามไปดูแลเองเลยสิคะ” “หึ เรานี่ชอบกวนพี่ตลอดเลย” “หนูไปก่อนนะ” ยกมือขึ้นโบกให้พี่ธาม แต่เมื่อประตูลิฟต์กำลังจะปิดลงพี่ธามก็ส่งยิ้มมาให้ฉัน “กรี๊ดดดด” ฉันยกมือขึ้นปิดปากตัวเองแล้วก็ร้องกรี๊ดออกมาเสียงดังลั่นเมื่อประตูปิดลงแล้ว “คนบ้าอะไรหล่อแถมยังอบอุ่นอีก นี่แหละพ่อของลูกฉัน” แต่เมื่อตั้งสติได้ฉันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับ “มึงกลัวไม่ได้ไปเที่ยวขนาดนั้นเลย” (เออ แล้วมึงลงมาจากห้องหรือที่ไหนวะนานจัง) “พูดมาก มึงจอดรถตรงไหนกูไม่เห็น” ฉันยืนอยู่ด้านหน้าคอนโดก่อนจะมองหาอีวี (รอแปปค่ะ) สายถูกตัดพร้อมกับรถสปอร์ตหรูที่ขับมาจอดเทียบทางเข้าคอนโด ฉันจึงเดินไปเปิดประตูเข้าไปนั่งด้านในรถทันที “ไปค่ะ” Barmoon ฉันกับอีวีเลือกที่จะมาเลี้ยงฉลองก่อนมหาลัยเปิดในวันพรุ่งนี้ เราเลือกเรียนที่เดียวกันและเป็นที่เดียวกับพี่เทอร์ด้วย ครั้งแรกฉันไม่ได้อยากเข้ามหาลัยเดียวกับพี่เทอร์หรอก เพราะกลัวแรดได้ไม่เต็มที่ เพราะพี่ชายฉันหวงฉันมากถึงจะไม่ค่อยสนใจฉันเท่าไหร่ก็ตามเถอะ แต่ที่ฉันเลือกที่นี่เพราะมีพี่ธาม ฉันนั่งนึกถึงใบหน้าหล่อของพี่ธามและรอยยิ้มของเขา ทำให้ตอนนี้ฉันก็เผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว “ยิ้มหวานอะไรของมึง” ตอนนี้เรานั่งดื่มกันอยู่ที่โต๊ะสองคน “ก็เมื่อกี้กูเจอพี่ธามก่อนมา” “กูว่าแล้วทำไมมึงถึงลงมาช้าจัง” “ไม่เกี่ยว กูคุยกับพี่เขาไม่นานเลย” “แต่กูรอนานค่ะ” วีตอบด้วยท่าทีหมั่นไส้ฉัน “ที่นานเพราะพี่ชายตัวดีกูต่างหากบ่นเป็นพ่อเลยกว่าจะมาได้” ฉันยกแก้วแอลกอฮอล์ชนกับวีแล้วก็ยกขึ้นดื่มอีกครั้ง “พี่เทอร์สุดหล่อของกูอะเหรอ” อีวีพูดด้วยท่าทีเคลิ้มไม่ต่างจากฉันเมื่อสักครู่ ฉันจึงจับเฟรนช์ฟรายยัดใส่ปากมันด้วยท่าทีหมั่นไส้ไม่ต่าง “ไม่ต้องเคลิ้มกูหวงกูไม่ให้พี่เทอร์คบกับมึงหรอก” “แหม่ กูออกจะคนดี” “คนดีกูไม่เถียง แต่กูต้องได้พี่สะใภ้เหมือนผ้าพับไว้ไม่ใช่เหมือนมึง” “สาธุ เกลียดอะไรขอให้ได้อย่างกู” “เขามีแต่เกลียดอะไรขอให้ได้อย่างนั้น” “เออนั่นแหละ” ฉันขำออกมาเมื่อเห็นอีวีสู้ชีวิต ฉันรู้มันไม่ได้พูดจริงจังอะไรหรอก มันแค่พูดไปอย่างนั้นแหละ เพราะถ้ามันสนใจพี่ชายของฉันจริงๆ มันไม่รอมาจนถึงทุกวันนี้หรอกมันคงรวบหัวรวบหางพี่เทอร์ไปนานแล้ว “เออ เลิกพูดวันนี้เรามาดื่มกันดีกว่า” ฉันยกแก้วขึ้นชูไปด้านหน้ามัน “ดื่มให้กับชีวิตมหาลัยวันพรุ่งนี้วันแรกไปค่ะ” เคร้ง เราสองคนนั่งดื่มกันไม่ได้เยอะมากเอาแค่พอให้ชีวิตมันสนุก ส่วนใหญ่เราสองคนชอบเต้นมากกว่า และตอนนี้ฉันกับอีวีก็เต้นโยกย้ายอยู่ที่โต๊ะของตัวเองอย่างสนุกสนานจนกินเวลาไปจนเกือบจะเที่ยงคืน ฉันกับวีจึงเลือกที่จะกลับเพราะพรุ่งนี้กลัวตื่นไปมหาลัยไม่ไหว เอี๊ยดดด “ขับรถดีๆ มึง พรุ่งนี้เจอกันค่ะ” “โอเค” ฉันมองดูรถของเพื่อนฉันที่ขับออกไป จากนั้นฉันก็ก้าวเดินเข้าไปในคอนโด ฉันพยายามตบหน้าตัวเองเพื่อเรียกสติ ถึงแม้เราสองคนจะดื่มกันไปไม่เยอะ แต่แสงสีมันก็ทำให้เรามึนเมาได้เช่นกัน ฉันเดินมาหยุดยืนอยู่ประตูหน้าห้อง และจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย ไม่งั้นโดนพี่เทอร์บ่นยาวแน่ ฉันเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตูเมื่อเห็นว่าประตูไม่ได้ล็อกฉันก็ค่อยๆ ผลักเข้าไป จากนั้นก็ยื่นใบหน้าเข้าไปมองก่อนว่าพี่เทอร์หลับไปหรือยัง แต่ทว่า “แหะๆ ยังไม่นอนอีกเหรอ” ฉันได้แต่ขำแห้งออกมาเมื่อเห็นพี่เทอร์กำลังนั่งดื่มแอลกอฮอล์อยู่ในห้องกับพี่ธาม “กลับดึกนะ” พี่เทอร์มองฉันด้วยสายตาเรียบนิ่ง ฉันจึงเดินไปทิ้งตัวนั่งลงยังโซฟาด้านข้างพี่เทอร์และซบใบหน้าลงที่ไหล่กว้าง “นั่งดีๆ” “ซิลมึนหัวขอนั่งตรงนี้แปป” ฉันนั่งมองใบหน้าของพี่ธามที่นั่งอยู่ตรงข้ามฉัน มันเหมือนมีมนต์สะกดทำให้ฉันไม่อาจละสายตาจากใบหน้าหล่อของเขาได้เลย ก่อนจะเห็นรอยยิ้มอบอุ่นของเขาที่ส่งมาให้ฉัน รอยยิ้มของเขามันทำให้ฉันหัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ ฉันจึงเผลอหลุดพูดคำที่อยู่ในใจออกมา “หล่อจัง” “ว่าไงนะ!” แต่คนที่ใกล้ที่สุดกลับได้ยินแทน ฉันจึงรีบลุกขึ้น และเดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเองทันทีด้วยใบหน้าที่เอ่อแดง