เสี่ยวโซ่วคือขอทานน้อยผู้หนึ่ง ที่ได้พบกับทหารกองหนุนของทัพหลิงเทียน ที่มาที่เมืองฝูหลิง เพราะอาหารของทหารเหล่านั้น นางจึงคิดหาทางช่วยทุกคนไว้ให้ได้ และเพราะมีนางจึงสามารถช่วยชีวิตของบุตรชายของเหล่าขุนนางไว้มากมาย กาลต่อมาเด็กชายนั้นจึงสาบานเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับนาง เสี่ยวโซ่วจึงได้มีความรักขึ้นมา และคิดว่าความรักนี้มีค่ามากนัก

ฮัลโลวีน อีฟ คือโค๊ดเนมของเธอ ที่องค์กรใช้เรียกขานเธอ เธอได้รับภารกิจโจรกรรมเพชรของยักษ์ใหญ่ในวงการธุรกิจมืดดาฟองส์ ที่มีอังเดร ดาฟองส์ เจ้าพ่อวงการเหมืองเป็นผู้นำ บนตึกไดมอนส์สกายที่โดดเด่นบนตึกระฟ้า ยามที่มือของเธอแตะลงไป ไฟฟ้าต่ำๆช็อตลงมาที่ตัวเธอจนสลบไป เธอตื่นมาบนพื้นต่อหน้าอังเดรและผู้หญิงรอบกาย

นางมีคนรักเป็นคนเลี้ยงม้า ยามที่คู่หมั้นของนางมาพบว่าพวกนางกำลังจะหนีไปด้วยกัน คู่หมั้นของนางต่อสู้และสังหารคนรักของนาง ฉุกกระชากและโยนศพคนรักนางทิ้งลงไปในแม่น้ำ

เสี่ยวหงฮวาเป็นบุตรสาวของสามีภรรยาหาปลาที่โชคร้ายภรรยาจะคลอดบุตรที่ริมฝั่งแม่น้ำ ยามนั้นมีบุรุษงดงามมาพร้อมเรือสีแดงเลอค่า เสียงบุรุษผู้นั้นเชิญชวนให้สองสามีภรรยานั้นขึ้นไปบนเรือนั้น ก่อนที่ทารกจะคลอดออกมา และเสียงของบุรุษก็ร้องเรียกหาสตรีดังขึ้นมาไปทั่ว “เสี่ยวหงฮวา ” หลังจากนั้นเด็กสาวที่เกิดขึ้นมาร้องได้มินานก็ไร้เสียง และเป็นใบ้นับจากนั้นมา

ลู่อ้ายฉิง...เธอก็แค่คนๆหนึ่ง ที่ดื้อรั้นและเสเพลตัวเล็กเด็กดื้อ คาบบุหรี่นั่งยองๆตามพื้นถนนใครจะคิดว่าบ้าบออะไรกันรถจะพุ่งชนเธอ แล้วเธอก็มาโผล่กลางป่า..นี่มันบ้าอะไร ???ฉันซื้อบุหรี่ยัดไส้มาหรืออย่างไร เฮ๊ยยย!!!!

จ้าวเหวินเต๋อ บุรุษผู้มีชื่อแปลว่าคุณธรรม มักใหญ่ไฝ่สูง เป็นทรราชของแผ่นดิน ยามใดที่คิดจะไปจากข้า..!!!! จงจากเหลือเพียงร่างไร้ลมหายใจ มู่เหมียนดอกไม้สีแดงแห่งอาณาจักร ดอกไม้งามแห่งองค์จักรพรรดิ์ ผู้ใดมิอาจเชยชม "ข้าจะหนีไปจากท่าน คงเหลือเพียงร่างไร้ลมหายใจ ชีวิตนี้ข้ามีดวงใจเป็นของบุรุษเดียว "

พริกไทยมีผัวเด็กกว่าเธอ ในตอนแรกปองปัญญ์หรือน้องปองของเธอก็น่ารักดี หน้าซื่อตาใสทำตัวเหมือนพวกกินผักไม่กินเนื้อ เธอคิดว่ากินเด็กแล้วเธอต้องเป็นอมตะ ในตอนที่ปองปัญญ์ใส่กางเกงบอลมาส่งช่อดอกกุหลาบสีแดงสด เก้าร้อยเก้าสิบเก้าดอก พริกไทยที่เป็นสาวรถด่วนจะต้องรีบโดดขึ้นบนรถเมล์นรกขับยกล้อ ก็ต้องเร่งรีบตัดสินใจในตอนนั้นเลย จะมีอะไรไม่ดีล่ะ ตาปองปัญญ์นั่นผัวเด็กเลยนะเธอ สุดท้ายพริกไทยก็คบกับปองมาได้ถึงสองปี ตอนนั้นปองปัญญ์บอกว่าพ่อก็ตายแม่ก็หนี จะมีก็แต่กางเกงบอลกับไมโครเวฟ ตู้เย็นและเครื่องซักผ้า พริกไทยคิดว่าเอาว่ะ อย่างน้อยผู้ชายอายุยังน้อยแบบนี้ ไม่มีรถยนต์ไม่เป็นไร ต่อไปก็สร้างได้แน่ๆ พริกไทยไม่ค่อยคิดอะไรมาก กินเด็กมันก็ต้องสอนต้องสั่งต้องคอยดูแลคอยควบคุมกันไป ดังนั้นก็เลยตัดสินใจคบกับตาปอง เพราะว่าขี้เกียจไปหาผู้ชายในท้องทุ่งที่ห่างไกลที่นอกดงสวนสัตว์แรดมีนอของเธอแล้ว เมื่อคุณพ่อตัวดีชอบไม่สนใจเมีย คุณแม่คนสวยก็หนีออกจากบ้านไป กลายเป็นพ่อลูกอ่อนแล้วไหมล่ะ และน้องภาวีจะง้อคุณแม่คืนมาได้ไหมนะ

รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง อ๋าวปิงซวงนางถือคติเช่นนั้น แต่ทว่าตำรานี้ควรฉีกทิ้งเสียที นางอ่านตำรามาก็มาก เหตุใดนางหนีร้อยครั้ง นางถูกจับกลับมาทุกครั้ง เจ้าฮ่องเต้ใจอำมหิต วิปริตกักขังมนุษย์ นางอยากออกไปนอกวัง !!!

พี่ชายของนางส่งสาส์นมาว่าพ่ายแพ้ต่อองค์จักรพรรดิหลวนหลงเสียแล้ว ในความว่าให้นางหนีไปกับผู้คนและท่านพ่อ พระบิดาแต่งกายอย่างสมฐานะเดินขึ้นไปบนราชบัลลังค์ นางเองก็ควรทำเช่นนั้น “แต่งกายให้ข้า ให้งดงามยิ่งกว่าผู้ใดในแผ่นดินนี้ !!!

เอมิลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น ได้ย้ายตามคุณพ่อไปต่างเมือง และได้พบกับโยชิ ผู้ชายเอาแต่ใจ ลูกชายคนเดียวของแก๊งนัมบุ

มังกรขาวผู้ใช้ชีวิตโดดเดี่ยวมิสนใจสตรีใดในภิภพ จนได้พบเจอมู่ตานกงจู่ ใบหน้าของนางหวานล้ำ เอวบางคอดกิ่วดั่งจะปลิวลมหัก ข้อเท้าของนางอ่อนบางมู่ตานกงจู่ถอดรองเท้าและว่ายน้ำออกไปทางคลองส่งน้ำในวังหลวง จนเกิดความเศร้าโศกสลดไปทั่วหล้า"มู่ตานกงจู่กลับมาหาบิดาเถิด !!!!  "

หย่งฉีอสูรแดง เป็นมารในยุทธภพ ลอบฝึกคัมภีร์ต้องห้ามแห่งพรรคมารจนสำเร็จมรรคผลกลายเป็นมารแดง ต้องสูบพรรหมจรรย์สาวงามและสมสู่สตรีเป็นอาจิณ ยามที่ได้พบกับเจี้ยนหวาสาวงามแห่งง้อไบ๊ หย่งฉีถึงกับลมหายใจสะดุด หัวใจมารแดงสูบฉีดเต้นตึกตั่ก คล้ายธาตุไฟเข้าแทรกสิบสองทวาร เลือดกำเดาไหลหยดลงในทันใด !!!!

กำลังพายเรืออยู่ดีๆในทะเล ตื่นขึ้นมาอีกครั้งเธอกลับมาโผล่ในยุคโบราณ กลับต้องเสียความบริสุทธิ์ให้ท่านแม่ทัพซาดิสต์ ร่างของเธอหอมหวาน เมื่อถูกลิ้มลองแล้วก็ยากจะหลีกพ้น ยามจะหนีตายก็ถูกดูดดึงให้วิญญาณกลับเข้าร่างมาคร่ำครวญ เธอจะทำเช่นไร ร่างกายนั้นปวดร้าวเพราะท่านแม่ทัพผู้หิวโหยเคี่ยวกรำเธอจนกายจะแหลกเหลวลงไปแล้ว

ผิงม่านหรงติดตามหาบุรุษที่เคยช่วยนางในเหตุการณ์แผ่นดินไหว ผู้คนถูกฝังกลบลงไปแล้ว แต่ทว่าบุรุษกลุ่มหนึ่งเพียรพยายามค้นหาพวกนางจนรอดตายมาได้ ในยามนั้น นางคว้าได้เพียงหยกชิ้นหนึ่งติดมือมา

องค์หญิงฮิมาวาริคู่หมายขององค์ชายเทโยรัชทายาทแห่งตะวัน ทรงหลงไหลองค์หญิงน้อยตั้งแต่ยามแรกที่ได้ยลภาพวาด ยามที่บุรุษหายไปในการศึกสงคราม องค์หญิงฮิมาวาริทรงโดนบีบให้อภิเษกกับผู้อื่น จึงทรงหนีออกจากวังหลวงไปพร้อมซาจิพระพี่เลี้ยงคู่ใจ ออกไปติดตามค้นหาความรักของตน มาคืนดวงใจของพระองค์

หลิวจิวอิง นางถูกใส่ร้ายว่าสังหารคนรับใช้ของผู้อื่น และศพมาอยู่ที่หน้าเรือนของนาง ยามนางถูกคุมขังอยู่ในคุก มีเสียงดังขึ้นมาในความเงียบ"เปิดประตูเดี๋ยวนี้ องค์ชายเสด็จ !!!"และองค์ชายก็ผ่านห้องคุมขังของนางไปและกระแทกเท้าใส่ที่คุมขัง ประเคนพระบาทใส่บุตรชายของเสนาบดีซ่ง และคนรับใช้อย่างรุนแรง นั่นมิใช่องค์ชายรองผู้สุภาพหรอกหรือ!!!

เมลได้พบกับมาวินในไนท์คลับแห่งหนึ่ง เธอคิดว่าจะใช้ผู้ชายคนนี้ในการเอาตัวรอดซักครั้งหนึ่ง แต่ว่ามาวินก็ไม่ปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดลอยไป

ชุนไห่ถังเป็นสตรีแสนธรรมดาแต่ทว่ากลับถูกใจคุณชายฉู่เสียตั้งแต่แรกพบ คุณชายผู้มิเคยเกี้ยวสตรีใดก็มิรู้จะทำอย่างไรเพื่อเกี้ยวนาง

มู่หลิงซือมีฝาแฝดชายอยู่ผู้หนึ่งนามว่ามู่หานซือยามนี้หายสาปสูญไป นางจึงต้องปลอมตนเป็นพี่ชายฝาแฝดของตนเองไปก่อน

ในชาติที่แล้วนางหลงรักฉูหวางจนโงหัวมิได้ ในชาตินี้นางกลับมาอีกครั้งในวันไหว้พระจันทร์ที่นางได้พบฉูหวางอีกครั้ง