ปฐวี ปัทมาตย์ พ่อเลี้ยงหนุ่มใหญ่วัยสามสิบห้าปี เจ้าของสวนส้ม 'ปัทมาตย์' ผู้มีอุปนิสัยเย็นชา นอกจากต้องดูแลสวนส้มนับร้อยไร่แล้ว ยังต้องเลี้ยงดูลูกสาววัยหกขวบอีกด้วย บัวบูชา แพทย์เวชศาสตร์ฉุกเฉินสาวสวย ผู้จิตใจดี ใครดีมาก็ดีตอบ ทว่าร้ายมาก็ร้ายกลับเช่นกัน เธอต้องหนีไปอยู่บนเขาบนดอยเพราะทนรำคาญจากการถูกก่อกวนของแม่เลี้ยงและพี่ชายที่เป็นลูกติดไม่ไหว แต่แทนที่จะได้อยู่อย่างสงบสุข กลับไม่เป็นอย่างที่หวัง เพราะอยู่ๆ ก็ได้รับข้อเสนอให้แต่งงานและทำหน้าที่แม่ให้กับลูกสาววัยหกขวบของพ่อเลี้ยงปฐวี แล้วแบบนี้ชีวิตของเธอจะอลวนแค่ไหน และสำหรับปฐวี ที่แม้ปากจะบอกว่าเกลียดคนกรุง และที่ยอมแต่งงานก็เพราะทำเพื่อลูกสาว แต่นานวันเข้า ความใกล้ชิดก็ทำให้หัวใจที่ตายด้านและเยือกเย็นดุจภูเขาน้ำแข็ง ค่อยๆ ละลายและหวั่นไหวโดยไม่รู้ตัว พอรู้ตัวอีกทีก็ตกหลุมรักคุณหมอสาวชาวกรุงเข้าเต็มเปา เรื่องย่อ... พ่อเลี้ยงปฐวี เจ้าของสวนส้ม 'ปัทมาตย์' ต้องดูแลลูกสาววัยหกขวบชื่อว่า'ทับทิม' เธอเป็นเด็กที่ค่อนข้างแตกต่างจากเด็กทั่วไป ไม่สามารถเข้าสังคมกับคนอื่นได้นัก ทำให้ต้องมีพี่เลี้ยงมาดูแลและสอนหนังสือที่บ้านเป็นการส่วนตัว แต่ก็ไม่มีพี่เลี้ยงคนไหนทนพฤติกรรมเอาแต่ใจของหนูน้อยได้เลย จนกระทั่งวันหนึ่งเด็กหญิงป่วยหนัก ไข้ขึ้นสูงจนเพ้อ ทำให้ได้พบกับบัวบูชา คุณหมอคนใหม่ที่มาประจำการที่สถานีอนามัย เพราะพิษไข้ทำให้หนูน้อยละเมอเรียกคุณหมอสาวว่า'แม่' ปฐวีคิดว่าคงเป็นเพราะพิษไข้ ทว่าเขาคิดผิดถนัด เพราะนับจากวันนั้นมาลูกสาวของเขาก็เรียกคุณหมอสาวว่าแม่ทุกคำ และคะยั้นคะยออยากได้บัวบูชามาเป็นแม่จริงๆ

ถ้าบอสอยากขึ้นเตียงกับแอลล์ บอสต้องยอมจ่ายตามที่แอลล์ต้องการ! เลขาสุดที่ร้าย อีวาน ไคล์ ซีอีโอหนุ่มหล่อสุดฮอต บุรุษตาน้ำข้าวรูปงามผู้ไม่เคยผิดหวังเรื่องความรัก ขึ้นชื่อว่าอีวาน ไคล์ 'เมื่ออยากได้ผู้หญิงคนไหนก็ต้องได้' สาวๆ ของเขาล้วนแล้วแต่มีชื่อเสียงระดับดารานางแบบ แต่กฎก่อนขึ้นเตียงกับหนุ่มฮอต คือพวกหล่อนต้องปิดปากเรื่องความสัมพันธ์ไว้เป็นความลับแบบร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ดูเหมือนรสนิยมเด็ดดมดอกไม้ราคาแพงจะกลายเป็นเรื่องน่าเบื่อหน่ายไปเสียแล้ว เมื่ออีวานได้พบเจอกับ 'เลขาคนใหม่' ของเขา อารมณ์ตัวร้ายในกายบุรุษมันพลุ่งพล่าน ความกระหายหิวรุนแรงราวกับหนุ่มแรกรุ่น มันไร้เหตุผล รู้เพียงว่า'หล่อน' จะต้องยอมขึ้นเตียงกับตนในเร็ววัน! แอลล์ คงเดชบดินทร์ หญิงสาวลูกครึ่งไทย-อังกฤษวัยยี่สิบสามปี พ่วงตำแหน่งเลขาสาวสุดเซ็กซี่เปี่ยมเสน่ห์ โอ้แม่เจ้า! นมเป็นนม เอวเป็นเอว ก้นเป็นก้น ผู้หญิงอะไรช่างเย้ายวนใจได้ขนาดนี้

คีตะ...หนุ่มหล่อผู้สุดแสนจะเย็นชา ไม่สนใจใครโดยเฉพะผู้หญิง โดยที่ไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้ว เขาได้มอบหัวใจให้กับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้ามาอยู่ในบ้านเดียวกันกับเขาเมื่อแปดปีก่อน และเธอ... ต้นเตย...สาวน้อยสุดน่ารัก เด็กหญิงที่มีเหตุจำเป็นต้องย้ายเข้ามาอาศัยอยู่ในบ้านเพื่อนสนิทของพ่อแม่ แต่การใช้ชีวิตร่วมกับลูกชายของเจ้าของบ้านกลับไม่ง่ายและราบรื่นอย่างที่คิด เพราะเขาคอยกลั่นแกล้งเธอสารพัด แต่ใครจะไปรู้ว่าที่เขาชอบแกล้งนั้นเป็นการแสดงความรู้สึกทางอ้อมว่าชอบ และอยากให้เธอสนใจ แม้ว่าอยากจะพูดออกไปตรงๆ แต่ปากก็หนักยิ่งกว่าหินร้อยตันซะเลยเกิน เฮ้อ!!!

ประตูหัวใจที่ปิดตายเพราะเจ็บปวดกับความรักครั้งเก่า จะสามารถเปิดออกได้อีกครั้งหรือไม่ แล้วใครจะเป็นผู้ไขกุญแจเพื่อเปิดประตูหัวใจบานนั้นอีกครา... ครอบครัวอบอุ่นพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูกของ 'บาสเตียน' ต้องพังลง เมื่อถูกภรรยาสาวสวยลอบสวมเขาให้ จนต้องเปลี่ยนสถานะมาเป็นพ่อหม้ายที่ต้องเลี้ยงลูกสาวตามลำพัง เพื่อที่จะได้ไม่ต้องจดจ่อและจมอยู่กับความเจ็บปวด บาสเตียนจึงกลายเป็นคนบ้างาน ทิ้งให้ลูกน้อยวัยเพียงห้าขวบอยู่กับแม่บ้านสูงวัย จนกระทั่งเพื่อนสนิทของเขาที่เปรียบเสมือนพ่อทูนหัวของหนูน้อยทนไม่ไหว จึงแนะนำให้หาพี่เลี้ยง และนั่นทำให้ทั้งสองพ่อลูกได้พบกับ 'มินธิรา' จิตแพทย์สาวแสนสวย ที่บินข้ามน้ำข้ามทะเลจากประเทศไทยไปเป็นพี่เลี้ยงมือใหม่ไกลถึงสวีเดน ตามคำชวนของเพื่อนและตัวเธอเองก็ต้องการหนีจากใครบางคนที่ก่อกวนชีวิตไม่เลิก แต่การใช้ชีวิตอยู่ภายใต้ชายคาเดียวกันของทั้งเขาและเธอก็ไม่ได้เป็นไปด้วยความราบรื่นนัก นั่นเป็นเพราะเธอมาจากที่เดียวกันกับคนที่สร้างบาดแผลมากมายไว้ให้เขา แต่นานวันเข้าจากความเกลียดชังและอคติที่เขามีต่อเธอก็กลายเป็นความรัก ความผูกพันขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว

'พ่อเลี้ยงเสือ'พ่อม่ายหัวใจเย็นชาเช่นเขาหรือจะรักใครเป็น ปากร้ายไม่เคยใจดี นิสัยดุร้ายเหมือนชื่อ ทว่ามารดากลับช่างหา'นางฟ้า'มาเป็นเมียเสือ หญิงผู้ดีชีวิตไม่เคยลำบาก แล้วหล่อนจะรับมือกับเขาอย่างไรไหว

เขาหลับนอนร่วมรักกับหล่อนโดยไร้ปรารถนา เพียงเพราะ'อยาก'ใช้สิทธิ์ในฐานะสามีตีทะเบียน

"เด็กน้อย...พี่เป็นหมอนะครับ พี่รู้วิธีป้องกันดี ไว้ใจพี่นะครับ เมียยอดยาหยี "นายแพทย์โจนาส เมอร์ฟี่" จิตแพทย์หนุ่มวัยสามสิบสองปี บิดาของเขาเป็นชาวอังกฤษ และมารดาของเขาเป็นชาวไทย โจนาสเกิดและเติบโตที่เชียงใหม่ จนกระทั่งชายหนุ่มอายุครบสิบหกปีก็ต้องสูญเสียมารดาไปจากอุบัติเหตุร้ายแรง ทำให้เขาจำเป็นต้องย้ายกลับไปอยู่อังกฤษกับผู้เป็นบิดาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จวบจนเวลาผ่านไปอีกสิบหกปี โจนาสต้องการย้ายกลับมาอยู่กับครอบครัวฝั่งมารดาที่เชียงใหม่เนื่องจากสูญเสียบิดาไป และอีกเหตุผลหนึ่ง เขาถูกแฟนสาวที่คบหากันมานานถึงสามปีบอกเลิกเอาเสียดื้อๆ เพราะหล่อนต้องการแต่งงานกับผู้ชายที่ไม่บ้างานเช่นเขา โจนาสได้ย้ายกลับมาอยู่เชียงใหม่สมปรารถนา...แต่ความฝันที่อยากใช้ชีวิตเรียบง่ายบนไร่บนดอย และคอยช่วยเหลืองานโรงพยาบาลในถิ่นทุรกันดารมันกลับไม่ได้ราบเรียบอย่างที่เขาวาดฝันไว้ เพราะวันหนึ่งโจนาสตัดสินใจรับงานจากครอบครัวมหาเศรษฐี เขาเป็นเจ้าของไร่กว้างใหญ่ ซึ่งเป็นผู้ครอบครองพื้นที่เกษตรรายใหญ่ของภาคเหนือ เพียงเพราะรู้สึกสงสารเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง "ลูกสาวเศรษฐีเป็นบ้า อายุแค่สิบเก้าปีเองนะ" "ตอนเรียนมัธยมปลายก็ปกติดีนะ แถมยังได้ยินว่าเรียนเก่งอีกต่างหาก" "บางคนก็บอกว่าเธอถูกกดดันเรื่องเรียนจากครอบครัวมากเกินไปจนสติแตก" "บางคนก็บอกเป็นบ้าเพราะผู้ชาย ทั้งสวยทั้งรวยขนาดนั้นผู้ชายก็เลยแวะเวียนมาหาจนหัวกระไดบ้านไม่เคยแห้ง" "แต่ที่เขาลือกันมากกว่านั้นก็คือลูกสาวเศรษฐีคนนี้ถูกข่มขืนจนสติแตก" โจนาสฟังคำวิจารณ์ร่ำลือเกี่ยวกับเด็กสาวคนนี้แล้วก็นึกสงสารจับใจ ถึงแม้ว่าจะมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นกับเธอจริง ก็ไม่ควรมีใครเอามาพูดปากต่อปากให้เสียหายเช่นนี้ นายแพทย์หนุ่มเห็นเช่นนั้นจึงตัดสินใจรับงานจากบิดาของเธอ ด้วยเหตุผลเพียงเพราะว่าเขาอยากช่วยเหลือ และสงสารเด็กสาวอายุเพียงสิบเก้าปีจนอยากปลอบใจ แด่...ปฏิบัติการจับหมอมาทำผัวของแม่ยอดยาหยี

'ชอว์น'ก็เป็นแค่มาเฟียไร้หัวใจในสายตาของเฟรย์ เขาไม่รู้เลยว่าจะต้องเปลี่ยนลีลาบนเตียงสักกี่ท่า ต้องบ้าคลั่งสักแค่ไหน เธอถึงจะเข้าใจบ้างว่าคนมันรักมาก

คาลล์ วิลสัน เขาเป็นมาเฟียหนุ่มเลือดเย็นราวอมนุษย์ผู้ทรงอิทธิพลและดุร้ายที่สุดในกลุ่ม วันนี้เขาได้ก้าวขึ้นมาดำรงตำแหน่ง"นายใหญ่"ของกลุ่มมาเฟียที่มีอำนาจมากที่สุดในโลก ทว่าการที่เขาขึ้นมาตำแหน่งแทนนายใหญ่คนเดิมที่ถูกลอบสังหารไปนั้นเขาจะต้องดูแลและสืบทอดงานทั้งหมดที่คงค้าง รวมไปถึงการรับบุตรสาวเพียงคนเดียวของนายใหญ่ไว้ในอุปการะด้วย แอลล์ เทเลอร์ เด็กสาวอายุสิบแปดปีที่กำลังจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยชั้นปีที่หนึ่ง เธองดงามเหนือหมู่มวลดอกไม้และรักการเต้นรำเป็นชีวิตจิตใจ ทว่าวาจากลับร้ายกาจเกินเด็กสาวอายุสิบแปดปี แอลล์จงเกลียดจงชังการเป็นมาเฟียเช่นที่บิดาของตนเป็น คาลล์จึงจำเป็นต้องใช้ความอดทนที่่สูงมากต่อบุตรสาวในปกครอง ทว่าเด็กสาวกลับยิ่งก่อเรื่องวุ่นวายจนเขาอยากจะลงโทษเสียวันละหลายหน แต่มาเฟียหนุ่มเลือดเย็นจะทำอะไรได้ ในเมื่อเธอเป็นเพียงบุตรสาวบุญธรรมเท่านั้น!

ลูกสาวนายสิงห์ เติบโตเป็นนายหญิงเจ้าของฟาร์มบ้านไร่ หล่อนแสนพยศ เอาแต่คอยจ้องจับผิดนายคนเลี้ยงม้า ก็คนงานบ้าอะไรไปหล่อเหลาคมเข้มขนาดนั้น ตัวใหญ่บึกบึน ดิบเถื่อนดุดัน ที่สำคัญยังหลงรักนายหญิงของตัวเอง

\'พาย ฤตินาฏวรนันท์\' ชายหนุ่มรูปงามผู้เบื่อหน่ายในรสรักแต่กระหายในรสเซ็กส์ เขาตัดสินใจเลิกรากับผู้หญิงคนล่าสุดเพื่อรอคอยผู้หญิงที่คู่ควรเฉกเช่นพี่ชายทั้งสองคน แต่...โบราณว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น อยู่มาวันหนึ่ง เขาตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนกับผู้หญิงที่สวยสะดุดตาราวกับนางแบบระดับโลก ทว่าหลังจากที่เธอคนนี้ตื่นขึ้นมา พายจึงได้รับรู้อย่างแท้จริงว่า \'ผู้หญิงสวยมักจะนิสัยไม่ดี\' นั่นคือเรื่องจริง แต่ เอ๊ะ! เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น? ทำไมเตียงนอนถึงเปื้อนไปด้วยเลือดเช่นนี้ แด่...ปฏิบัติการล้างแค้นผู้ชายเจ้าชู้!

"ค่าเสียความบริสุทธิ์ให้คุณ ฉันคิดแค่หนึ่งร้อยล้านพอ คุณอาจจะคิดว่าฉันไม่ได้มีค่าขนาดนั้น แต่สำหรับฉันมันคือตายทั้งเป็นไปตลอดชีวิต!" "หึ! เธอประเมินราคาตัวเองสูงเกินไปหรือเปล่า" เขาสวนกลับทันควัน ทำให้เฌอบีโกรธจนเนื้อตัวสั่นเทิ้ม

โอ้แม่เนื้อนุ่ม หอมละมุนเกินหักใจ พวงแกมแดงนั้นไซร้ ใคร่รักสลักทรวง "ถ้าจะให้ผมแต่งงาน ผมขอแต่งกับบัวครับ เพราะเธอเป็นเมียผมแล้ว" เขาประกาศ โดยไม่สนใจว่ามันเป็นความลับ ที่บุษบันต้องการปิดบังมานานนับสี่ปี

คริสตินเลือกที่จะปฏิเสธความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับลูกสาวเจ้านายทุกวิถีทาง แต่ทว่าหล่อนกลับเป็นฝ่ายทำทุกวิถีทางเพื่อครอบครองเขา "เพราะผมไม่ใช่พระอิฐพระปูน และก็เพราะคุณหนูนั่นแหละครับ ผมจึงอดใจไม่ไหว" แต่ถึงอย่างนั้นอันนาก็ไม่ยอมหยุด'อ่อย' เธอทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เขามาครอบครอง

รสาจำใจแต่งงานเพื่อชดใช้หนี้สินให้กับครอบครัว ทว่าเขากลับมองว่าเธอเห็นแก่เงิน คืนวันเข้าหอหล่อนช่างเป็นภรรยาที่น่าเกลียดชัง...แต่หลังจากคืนแห่งพรหมจรรย์ผ่านผัน...หล่อนกลับกลายเป็นภรรยาแสนพยศ...ของพ่อเลี้ยงสิงห์

มิราไม่เคยเปลือยกายต่อหน้าชายใดมาก่อน เธออายแทบแทรกแผ่นดินหนี ไม่รู้สึกพิศวาสคริสโตเฟอร์เลยสักนิด มิหนำซ้ำความเกลียดชังกำลังก่อตัวขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เธอดันร่างงดงามของตนขึ้นด้วยแขนทั้งสองข้าง ดวงตาแดงก่ำเพราะความหวาดกลัวผู้ชายที่เธอเพิ่งรู้จักแบบผิวเผินได้แค่สองวันเท่านั้น "ไม่ต้องลุกขึ้นมาเลยนะ สวยๆแบบคุณ แถมยังปากร้ายขนาดนี้ ผมจะสั่งสอนคุณเอง"

"นี่นายจะบ้าเหรอ ยิ่งนายเจ้าอารมณ์ฉันยิ่งไม่อยากอยู่ที่นี่ คอยดูนะฉันจะออกไปจากบ้านหลังนี้" เธอตะคอกใส่หน้ามาเฟียหนุ่มและลุกขึ้นจากโซฟาเพื่อที่จะเดินไปยังประตูทางออก "ถ้าอยากเห็นว่าฉันทำอะไรได้บ้าง ก็ลองก้าวออกไปดู!" เขากัดฟันพูดด้วยความโกรธ

เขารู้สึกว่าเธอผู้นี้ช่างแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆเหลือเกิน เพียงผ้าถุงตัวเดียวที่อยู่บนกายเธอก็สามารถปลุกอารมณ์ปรารถนาของเขาให้ลุกตื่นขึ้นมาได้ และคืนนี้เขาคงไม่สามารถข่มตาหลับลงได้หากไม่ได้ปลดปล่อยออกมา

เพราะเขาตกหลุมพรางเสน่หาของหญิงสาวตั้งแต่แรกเห็น โดยที่ยังไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าเธอเป็นใคร เขาเย็นชา ทว่าบนเตียงเร่าร้อน เขาหึงหวงยิ่งกว่าลมพายุ ทว่ารักเธอสุดหัวใจ เขาปกปิดความสัมพันธ์ ทว่าสักรูปใบหน้าของเธอไว้บนแผงอกด้านซ้าย...เขารักเธอแทบบ้าคลั่ง...

"พิง ฤตินาฏวรนันท์" นักธุรกิจหนุ่มซึ่งเป็นบุตรชายคนที่สองจากตระกูลผู้บุกเบิกและผลิตกระแสไฟฟ้าที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย เขาไม่เคยรักใครและไม่เคยคบผู้หญิงคนไหนเป็นแฟน ความเย็นชาเข้าครอบงำหัวใจ ความเยือกเย็นครอบคลุมดวงตา บิดามารดาจึงต้องจับคลุมถุงชนกับ "หม่อมหลวงสรันตรี ภูรินทราธร" สตรีผู้สูงศักดิ์! ทว่า... โชคชะตากลับเหมือนกำลังเล่นตลก กามเทพกำลังหยอกล้อกับหัวใจอันแข็งแกร่งดั่งหินผาของพิงให้พร่ำเพ้อถึง"นางฟ้า"ที่เขาเผลอเรียกออกมา เพียงสองครั้งที่เขาเจอเธอโดยบังเอิญทว่ากลับทำให้เขาอยากเด็ดดอกไม้ที่อาบเวทมนต์ดอกนั้นมาเชยชมเสียให้ได้ ก็กลิ่นหอมมันอบอวลชวนให้อารมณ์ของเขาแปรปรวนอยู่ร่ำไป พิงตัดสินใจปฏิเสธพิธีแต่งงานกับหม่อมหลวงสรันตรี ทว่าโชคชะตายังคงเล่นตลกไม่เลิก ในวันเดียวกันที่บอกยกเลิกพิธีแต่งงาน ชายหนุ่มกลับได้รู้ว่าหญิงสาวที่เขาคร่ำครวญหากับว่าที่เจ้าสาวที่เขาปฏิเสธไปแล้วคือคน"คนเดียวกัน!" แต่คนอย่างพิงหรือจะกลับไปขอร้องพ่อแม่ให้หาฤกษ์แต่งงานให้ใหม่ หล่อ รวย สมบูรณ์แบบขนาดนี้ตามจีบเองเลยมันสะใจกว่า! พิง ฤตินาฏวรนันท์ หล่อราวเทพบุตร เย็นชา ร้ายกาจ ไร้หัวใจ ปากแข็ง รักใครไม่เป็นเสียจน หม่อมหลวงสรันตรี ภูรินทราธร (คุณฟา) ภายนอกงดงาม ฉลาด เยือกเย็น เกิดในดงผู้ดี หยิ่งในศักดิ์ศรี คนสนิทเท่านั้นถึงจะรู้ว่าอ่อนโยน ยิ้มหวาน น่ารักไม่ถือตัว แสดงออกว่าเกลียดพิงเพราะความเย็นชาของเขา แต่ในใจกลับแอบชอบเขามานานแล้ว

บทนำ "ได้ตัวลูกสาวของพรินซ์มาแล้วครับ" เจครายงานเลียม เกรย์สัน เขาเป็นมาเฟียหนุ่มจากกลุ่มมาเฟียที่มีอิทธิพลที่สุดในอเมริกา "มันอยู่ไหน?" เลียมถามในขณะที่พ่นควันบุหรี่ออกจากปาก มาเฟียหนุ่มจำเป็นต้องย้ายมาอยู่เมืองไทยเพื่อตามล่าครอบครับของพรินซ์ มอร์แกนซึ่งเป็นหนึ่งในกลุ่มมาเฟียคู่แข่งของเขานั่นเอง "อยู่บนดาดฟ้าครับ" เจคยื่นรูปถ่ายของ\'พัฟฟิน มอร์แกน\'ให้เจ้านายดูตามที่เขาสั่งไว้ก่อนหน้านี้ "ผู้หญิงคนนี้ ทำไมหน้าเหมือนเซย่า?" เลียมหันไปถามลูกน้องคนสนิท "อาจจะแค่หน้าคล้ายกันครับ" เจคสันนิษฐาน "กูต้องการของคืน แต่ก่อนที่กูจะได้ของ...กูจะยังไม่ฆ่าอีนี่!" เขาจุดไฟเผารูปถ่ายหญิงสาวหน้าตาสวยหมดจดในมือด้วยแววตาอาฆาตแค้น "มีเรื่องรายงานอีกเรื่องหนึ่งครับ เด็กผู้หญิงคนนี้อายุแค่ยี่สิบปี เธออาศัยอยู่กับแม่ที่เป็นชาวไทย ส่วนพรินซ์อยู่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง" "มึงจะบอกว่าอีนี่ไม่มีส่วนรู้เห็นเรื่องของพ่อมันอย่างนั้นหรอ?" "ผมไม่ออกความคิดเห็น ผมแค่รายงานสถานการณ์เท่านั้น" เจคพูดจบก็โน้มตัวลงเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป

\'เพลิง ฤตินาฏวรนันท์\' เขาคือพ่อหม้ายหนุ่มที่หย่าขาดจากอดีตภรรยาตีทะเบียนได้เพียงเดือนเศษเท่านั้น เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มค่อนไปทางตะวันตกในวัยสามสิบห้าปีไม่ต่างอะไรกับเสือยิ้มยากของเขานั้นทำให้ผู้คนคิดว่าเขาดุร้าย และยิ่งเขามาจากตระกูลมหาเศรษฐีผู้บุกเบิกและค้นคว้าผลิตกระแสไฟฟ้าที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทยแล้วนั้น ยิ่งตอกย้ำภาพลักษณ์ชายหนุ่มผู้เข้าถึงยากของเขาเข้าไปอีก เพลิงมุ่งหน้าสู่อำเภอแม่สะเรียงซึ่งเป็นฐานที่ตั้งโรงงานผลิตไฟฟ้าของครอบครัวของเขา ชายหนุ่มเคยมาดูงานที่นี่บ่อยครั้งจึงได้สัมผัสกับธรรมชาติอันงดงามบริสุทธิ์ ความสงบเงียบช่วยขัดเกลาจิตใจอันวุ่นวายของเขาให้ดีขึ้นได้เป็นอย่างดี "คงขาดอยู่อย่างเดียวสินะ" เพลิงพึมพำและส่ายหน้าให้กับโชคชะตาอาภัพความรู้สึกที่รักใครไม่เป็นของตนเอง ในที่สุดคนขับรถก็พาชายหนุ่มเดินทางมาถึงที่หมายโดยมี \'ธาร\' ลูกน้องคนสนิทมารอรับอยู่ "ทำไมคุณเพลิงไม่พักที่โรงแรมครับ ที่นี่ทุรกันดารไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกอะไรเลยนะครับ ที่พักก็เป็นบ้านไม้เหมือนกระต๊อบ ฟ้าฝนก็กำลังมาผมว่ายังไงก็ไม่รอดแน่ๆครับ" ธารบ่นให้เจ้านายเสียยาวเหยียด "กูมาทำงานไม่ได้มาพักร้อน มึงจะให้กูนอนที่โรงแรมแล้วต้องตื่นตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่เพื่อขับรถขึ้นมาบนนี้เนี่ยนะ?" เพลิงโยนกระเป๋าใบเล็กให้ลูกน้องและเดินตรงไปยังบ้านพักที่ทำจากไม้สักหลังเล็กซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากโรงไฟฟ้า "งั้นถ้าคุณเพลิงอยากได้อะไรบอกผมได้เลยนะครับ ผมยินดีหาให้เจ้านายทุกอย่าง" ธารรู้จักนิสัยดุร้ายเหมือนเสือและใจร้อนเหมือนไฟของเจ้านายหนุ่มดีจึงเอาน้ำเย็นเข้าลูบแทนที่จะโดนเขาไล่ตะเพิดออกไป "แน่ใจนะว่าได้ทุกอย่าง" เพลิงฉายแววตาดุร้ายมายังลูกน้องคนสนิท "แน่ใจ แต่ไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ แฮร่!" ธารยิ้มแห้งเมื่อดูเหมือนเพลิงกำลังต้องการของบางสิ่งบางอย่างที่ดูเหมือนจะหายากเสียด้วย "กูไม่ได้เอามาเป็นเดือนแล้ว คืนนี้หาผู้หญิงสักคนมาให้กูที่บ้านหลังนี้แล้วก็ซื้อถุงยางมาให้กูด้วย!" สิ้นคำสั่งของเพลิงลูกน้องก็แทบไม่เชื่อหูตนเอง เจ้านายหนุ่มผู้ที่ไม่น่าจะขาดผู้หญิงกำลังขอให้เขาหาผู้หญิงอย่างว่ามาเพื่อบำรุงบำเรอ "ได้ครับเจ้านาย!" มันไม่ใช่เรื่องยากเลยเพราะธารเองก็เรียกใช้บริการอยู่บ่อยๆ พูดจบลูกน้องก็รีบออกไปจัดการธุระให้เจ้านายหนุ่มทันที

ไนต์คลับ "นายครับ เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ!" ชอว์นเดินพรวดพราดเข้ามาหาโคลิน โจนส์ด้วยสีหน้าตื่นตระหนกในระหว่างที่มาเฟียหนุ่มกำลังเช็คสินค้าอยู่ในห้องรับรองแขกสี่เหลี่ยมมิดชิด "มีอะไร! ไม่เห็นหรอว่ากูทำอะไรอยู่?" เขาถามเสียงดุดัน ชอว์นกวาดสายตามองไปรอบๆห้องรับรองภายในไนต์คลับก็เห็นว่าผู้หญิงหน้าตาสะสวยหลายคนกำลังเปลือยกายอยู่ "เรื่องนี้แหละครับ ตอนนี้ตำรวจสากลกำลังแห่มาที่นี่ เราต้องรีบหลบออกไปก่อน" "มึงหมายความว่ายังไง! ตำรวจสากลมันจะรู้เรื่องนี้ได้ยังไง?" "เหมือนจะมีผู้หญิงคนหนึ่งแอบสะกดรอยตามเราตลอดเวลา และมันยังแอบช่วยผู้หญิงที่เราลองยาแล้วและพร้อมส่งคืนนี้หนีออกไปได้ด้วยครับ" "มึงว่าอะไรนะ! กี่คน?" โคลินตกใจมากเมื่อรู้ว่าสินค้าที่ตนเตรียมจะส่งออกนั้นหายไปจำนวนหนึ่ง "สิบคนครับ" "โธ่เอ๊ย! พวกมึงทำงานพลาดได้ยังไง มึงรู้มั้ยว่ากูลงทุนไปกี่สิบล้าน บัดซบ! อีนี่มันเป็นใคร?" โคลินถามด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดพร้อมกับฉายแววดวงตามัจจุราชอาฆาตแค้น "ไม่ทราบครับ แต่เหมือนว่ามันจะรู้ความลับของเรา แล้วก็รู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่" "โธ่เอ๊ย! ดีนะที่กูยังไม่ให้ยาอีผู้หญิงพวกนี้ เพราะฉะนั้นมึงรีบเอาพวกมันไปซ่อนให้เร็วที่สุด กูจะออกไปตามล่าอีนี่เอง!" เขาออกคำสั่งและรีบเดินพรวดพราดออกไปโดยมีลูกน้องอีกหลายคนเดินตามไป "คาเทียร์! ทางนี้" ร่างบางหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงเรียกของใครคนหนึ่งดังลอดผ่านกระจะรถออกมา คาเทียร์มองซ้ายมองขวาก่อนจะรีบวิ่งไปขึ้นรถซุปเปอร์คาร์ด้วยความเร่งรีบ "ออกรถเร็วเข้า พวกมันกำลังตามมาแล้ว!" "ช่วยผู้หญิงได้มั้ย?" เซนเอ่ยถามขึ้นในขณะที่เขากำลังเหยียบคันเร่งเพื่อออกจากบริเวณไนต์คลับให้ได้เร็วที่สุด "ช่วยได้แค่สิบคน แต่มีคนเห็นหน้าฉัน ทำยังไงดี?" เป็นจังหวะเดียวกันกับรถของโคลินหักเลี้ยวออกมาตามหลังพอดี "ผู้หญิงคนที่อยู่ในรถครับนายที่มันเป็นคนช่วยผู้หญิงพวกนั้นออกไป" มอริสรายงานเจ้านายเพราะจำคาเทียร์ได้ขึ้นใจ "ขับตามมันไป กูจะฆ่ามันด้วยมือกูเอง!" เขาสั่งน้ำเสียงเกรี้ยวกราดพร้อมกับดวงตาเเห่งเปลวเพลิงที่กำลังโซนแสง

ฉันชื่อ...'เพื่อนเพลง ฤตินาฏวรนันท์' เรื่องของเรื่องก็คืออีกสองเดือนข้างหน้าฉันจะอายุครบยี่สิบสองปีแล้ว โอ้พระเจ้า! มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่คนสวยและเพอร์เฟคอย่างฉันจะยังโสด และที่สำคัญฉันยังบริสุทธิ์ เรียกง่ายๆก็ซิงนั่นแหละ ฉันจำเป็นจะต้องปฏิบัติภารกิจให้เสร็จสิ้นก่อนอายุยี่สิบสองปี! เพื่อเอามาเป็นของขวัญวันเกิดให้ตัวเอง ภารกิจนั้นก็คือการตามล่าหาผู้ชายที่เหมาะสมที่สุดมาเป็นสามีเพื่อหลีกหนีผู้ชายที่พ่อแม่หามาให้! แต่....รู้ไหมว่าผู้ชายสมัยนี้ยิ่งมีน้อย ผู้หญิงต้องตบตีแย่งชิงกันมากว่าจะได้ผัว เอ๊ย! สามี และฉันก็อาจจะเป็นหนึ่งในผู้หญิงเหล่านั้น เพราะผู้ชายที่ฉันหมายตาไว้ก็คือ 'เบนิซิโอ แฮร์ริสัน' เจ้านายคนใหม่ ในบริษัทแห่งใหม่ และฉันก็เป็นเลขาคนใหม่ แล้วทำไมฉันต้องไปตบตีแย่งชิงกับคนอื่นล่ะ? ก็เพราะว่าเขาหล่อมาก หล่อเหมือนเทพบุตร หล่อไม่มีอะไรมาเปรียบได้ เขาเป็นนิยามของคำว่าสมบูรณ์แบบ และที่สำคัญเขายังโสด เขาเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงทั่วทั้งราชอาณาจักรหมายปองเลยก็ว่าได้ (เวอร์ไป) นี่มันยุคไหนแล้ววววว จะนั่งรอให้ผู้ชายมาจีบเราจะไม่มีทางได้สามีค่ะ เพราะฉะนั้นงานนี้เราจะต้องเป็นฝ่ายรุกเท่านั้นถึงจะได้เขามาครอง แด่...สามีในอนาคต

'พ่อเลี้ยงปักษ์ ภัครสกุล' เจ้าของไร่เหนือผู้มีหัวใจมืดมนเพราะความรัก เขาฝังใจและเคียดแค้นต่อการถูกทรยศหักหลังจึงใช้ผู้หญิงเป็นที่ระบายความทุกข์ขมในหัวใจ กิตติศัพท์ความดุร้ายราวกับเสือและเย็นชาราวน้ำแข็งของเขาเป็นที่เลื่องลือประจักษ์ แต่ถึงอย่างนั้นก็มีผู้หญิงหลายคนต้องการท้าทายคำเลื่องลือนั้นโดยการเข้าหาเขาในเชิงชู้สาว เพราะใบหน้าหล่อคมคายของพ่อเลีี้ยงหนุ่มวัยสามสิบแปดปีหล่อเหลาจนน่าเสน่หา แม้ว่าเขาจะไม่เคยยิ้มเลยแม้แต่ครั้งเดียวในรอบสิบปีหลังมานี้ 'พริมพิจิกา คีตธารารักษ์' นักศึกษาสาวปีสี่ซึ่งเปรียบเสมือนดอกไม้ขาวบริสุทธิ์กลางหุบเขา ลูกหลานเจ้านายฝ่ายเหนือวัยสาวแรกแย้มผู้มีรอยยิ้มเป็นอาวุธ เธอเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มหลายคนที่ต้องพบเจอ หากแต่ชาติกำเนิดกลับเป็นตัวกำหนดให้หญิงสาวผู้อ่อนโยนต้องมาปะทะฝีปากกับพ่อเลี้ยงเถื่อนเช่นปักษ์ "ในฐานะคู่หมายของทั้งสองครอบครัว" ทว่าเมื่อทั้งคู่ "พลาด" จนเกิดความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งขึ้น ฝ่ายหนึ่งจึงพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อล้มเลิกงานแต่งงาน ทว่าอีกฝ่ายหนึ่งกลับทำทุกวิถีทางเพื่อให้งานแต่งงานเกิดขึ้น แล้วใครกันเล่าจะเป็นฝ่ายชนะ?

"ถ้าเธอไม่อยากให้ฉันนอนกับผู้หญิงคนอื่น เธอก็ต้องมานอนกับฉันทุกวัน" "วอน วรงคกูร บุรุษรูปงามผู้สุขุมวัยยี่สิบหกปีเชื้อสายเกาหลี เขาเป็นบุตรชายคนเล็กแห่งตระกูลวรงคกูรซึ่งดำรงตำแหน่งประธานบริหารธุรกิจในเครือหงส์กรุปมานานถึงสามปี หลายคนอาจไม่เคยรู้ว่าเขาคือประธานบริหารที่อายุน้อยที่สุดที่ตระกูลมหาเศรษฐีนี้เคยมีมา" มีอาอ่านประวัติอันน่าทึ่งของผู้บริหารหนุ่มไฟแรงในกูเกิล ทำให้ดวงตากลมโตที่ประกายแวววับเต็มไปด้วยความสงสัย "เป็นลูกชายคนเล็กงั้นหรือ... แสดงว่าเขาจะต้องมีพี่ชายหรือพี่สาว แปลกจังทำไมถึงได้เป็นประธานบริหาร ที่สำคัญอายุแค่ยี่สิบหก บริหารมาสามปีแล้วก็เท่ากับบริหารมาตั้งแต่อายุยี่สิบสามปี โอ้โห! เก่งนะเนี่ย" ใบหน้าจิ้มลิ้มแสดงท่าทีตกใจ "น้องมีอา ตามพี่มาทางนี้ค่ะ จะพาไปที่ห้องทำงานของท่านประธาน" หัวหน้าฝ่ายบุคคลเดินเข้ามาหามีอาก่อนจะเดินนำทางไปยังลิฟต์ซึ่งเป็นทางขึ้นสู่ตึกสูงระฟ้าของหงส์กรุป "พี่คะ หนูรู้สึกประหม่าจังเลยค่ะ งานนี้เป็นงานแรกในชีวิตของหนูเลยนะคะ แต่ถึงจะแค่ฝึกงานแต่หนูก็ไม่อยากทำพลาด ท่านประธานใจดีหรือเปล่าคะ?" หัวหน้าฝ่ายบุคคลยิ้มร่าเพราะเอ็นดูท่าทางตื่นตูมเหมือนกระต่ายแสนซนของนักศึกษาฝึกงานสาว "ถ้าพี่จะบอกว่าท่านใจดีก็เหมือนโกหก ท่านประธานเป็นคนเคร่งขรึม สุขุมไม่ค่อยพูด ชอบทำหน้าดุตลอดเวลา แล้วก็ไม่ค่อยมีใครรู้จักตัวตนที่แท้จริงของท่านนักหรอก เพราะฉะนั้นก็ทำตัวดีๆ พยายามทำงานให้ได้ตามคำสั่ง แล้วก็อย่าไปสบตาท่านบ่อยนัก" หัวหน้าฝ่ายบุคคลแนะนำหญิงสาว มีอาได้แต่ถอนหายใจยาวๆ เมื่อได้ฟังเช่นนั้น ห้องผู้บริหาร "อย่าถือตัวว่าฉันนอนกับเธอแล้วเธอจะยกตนข่มคนอื่นได้ อย่าแสดงออกให้คนในบริษัทรู้ว่าฉันเอาเธอขึ้นเตียง! และครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันให้โอกาสเธอ ถ้าเธอยังแสดงท่าทีเป็นเจ้าข้าวเจ้าของฉันอีก ฉันจะไล่เธอออก!" วอนกำลังโกรธแม้ท่าทางของเขาจะสงบนิ่งราวคลื่นใต้น้ำ ชายหนุ่มไม่พอใจที่วีณาซึ่งเป็นเลขาคู่นอนของตนแสดงตัวชัดเจนต่อหน้าพนักงานหลายคนหล่อนว่าได้ขึ้นเตียงกับเขาแล้ว "อึก...วีณาขอโทษนะคะ วีณาจะไม่มีทางให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก" เลขาสาวบีบน้ำตาร่ำไห้สะอึกสะอื้น เผื่อว่าประธานวอนจะยอมพ่ายแพ้ต่อน้ำตาของผู้หญิงบ้าง "ออกไป!" ทว่ากลับไม่ได้เป็นอย่างที่เธอหวัง ร่างบางหมุนตัวเพื่อจะเดินออกจากห้องไป "เดี๋ยว!" "คะ?" วีณาหันกลับมาด้วยความดีใจ "เข้าไปเก็บถุงยางอนามัยในห้องนอนด้วย อย่าทิ้งไว้ให้แม่บ้านมาเห็นอีก อีกอย่างจำใส่สมองของเธอไว้ด้วย ว่าฉันไม่ได้นอนกับเธอแค่คนเดียว อย่ามาคาดหวังอะไรในตัวฉัน!" วีณาฟังเช่นนั้นก็รู้สึกเสียใจ เธอก้มหน้าและเดินเข้าไปในห้องนอนซึ่งอยู่ภายในห้องทำงานของวอน ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเอนหลังลงบนเก้าอี้และหลับตาลงเพื่อสงบสติอารมณ์

สุดท้ายแล้วมันก็ต้องไขว้เขวและตบะในใจต้องแตกกระเจิง ก็เพราะคุณหนูอลิชา วอล์กเกอร์ นักศึกษาสาวจอมออดอ้อนผู้ที่เขาไม่ได้พร่ำสอนเพียงวิชาเรียนเท่านั้น แต่เธอกลับดึงเวลาว่างทั้งหมดที่เขามีไปพร่ำสอนวิชารักบนเตียงให้เธอทั้งภาคเช้ายันภาคค่ำ!

"เขาอยากให้เธอเป็นเพียง one night stand ทว่ากลับตกหลุมรักหญิงสาวจนโงหัวไม่ขึ้น" เตอร์ วอล์กเกอร์ วัยสามสิบปี ชายหนุ่มหล่อผู้เพรียบพร้อมทั้งด้านหน้าตา ที่เทพเจ้าตั้งใจปลุกปั้นมาเพื่อผู้หญิงทุกคนบนโลกใบนี้ เขาสูงราวหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตร ทั้งยังควบตำแหน่งซีอีโอแห่งเกรทแบรนด์ ซึ่งเป็นแบรนด์เสื้อผ้าระดับโลก ปีเตอร์สั่งผู้หญิงมาเสิร์ฟแทนอาหารเช้ากลางวันเย็นไม่เคยซ้ำหน้า และผู้หญิงเหล่านั้นต่างพร้อมจะพลีกายให้เขาโดยไม่หวังผลตอบแทนด้วยซ้ำ! งานเดินแบบเปิดตัวเสื้อผ้าคอลเลคชั่นใหม่ประจำปีค่ำคืนนี้ ปีเตอร์ วอล์กเกอร์ ดูหล่อเหลาเป็นพิเศษ อาจเพราะถูกรุมล้อมด้วยบรรดานางแบบสาวสวย ที่ร่ำลือกันหนักหนาว่าปีเตอร์ไม่ปล่อยให้หลุดมือไปแม้แต่คนเดียว! "ท่านครับ ท่านไม่สั่งผู้หญิงมาจะครบหนึ่งเดือนแล้วนะครับ ถ้าวันนี้มีใครถูกใจบอกผมได้เลยนะครับ" เจค คนสนิทเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเจ้านายแสดงสีหน้าเบื่อหน่ายกับการมองผู้หญิงบนเวทีระดับโลกนั่น "แต่ละคนก็เหมือนๆกัน น่าเบื่อ" ปีเตอร์พูดพลางยกแชมเปญแก้วสวยดื่มจนหมดแก้ว เป็นช่วงที่นางแบบสาวสวยผิวเนียนละเอียดเหมือนชาวเอเชียเดินออกมาพร้อมออร่าที่เปล่งปลั่งจากลำตัว ประหนึ่งว่าเธอคือจุดรวมสายตาของคนทั้งงานในขณะนี้ และแน่นอนนั่นคือชุดฟินาเล่ราคาเหยียบสิบล้านของเขานั่นเอง "ตอนที่คุยกันไว้ไม่ใช่นางแบบคนนี้นี่ แม่ผมทองไปไหนแล้วล่ะ" ปีเตอร์พูดขณะที่ไม่ยอมละสายตาจากเธอแม้แต่วินาทีเดียว "ทางดีไซน์เนอร์ยืนยันจะให้คนนี้เดินครับ แต่ผมว่าเธอเหมาะสมกับชุดนี้มากเลยนะครับ" "พาเธอไปเจอฉันที่บ้านของฉันหลังจากเธอลงจากเวที!" ชายหนุ่มสั่งเสียงแข็งพร้อมกับลุกเดินออกจากงานไป โดยไม่สนใจสายตานับร้อยคู่ที่มองมาหาเขา "คุณผู้หญิงครับ ผมเป็นเรขาของคุณ ปีเตอร์ วอล์กเกอร์ คุณน่าจะทราบดีว่าท่านคือซีอีโอของเกรทแบรนด์ และท่านต้องการที่จะขอบคุณ คุณ..." "พีซ ค่ะ พิรชา ต้องขอบพระคุณเจ้านายของคุณมากๆนะคะที่กรุณา เดี๋ยวดิฉันจะไปขอบคุณท่านอีกครั้งด้วยตัวของดิฉันเองค่ะ แต่คืนนี้ไม่สะดวกจริงๆค่ะ ฝากขอโทษท่านด้วยนะคะ" พูดจบเธอก็เดินออกจากด้านหลังเวทีไปทันที ด้านปีเตอร์ที่กำลังอยู่ในอาการมึนเมาเล็กน้อย เมื่อทราบเรื่องที่ตนถูกปฏิเสธจากผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งที่เขายอมเลือกหลังจากไม่ได้นอนกับผู้หญิงคนไหนเลยมาเป็นเวลาหนึ่งเดือน แต่เธอกล้าปฏิเสธเขา "ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร กล้าดียังไงปฏิเสธฉัน ไปสืบมาว่าเธอเป็นใคร พรุ่งนี้เธอจะไปทำอะไร ที่ไหน ไป!!!" เขาสั่งอย่างหงุดหงิดและกระวนกระวายใจ