ผู้ชายไม่เจ้าชู้ ก็เหมือนงูไม่มีพิษ... นั่นแหละผม และจะไม่มีใครมาเปลี่ยนได้แน่นอน

ทำยังไงดี เมื่อฉันทะลุมิติเข้าไปอยู่ในโลกการ์ตูน และอยู่ในตัวละครที่ร้ายที่สุดในเรื่องด้วย มีแต่สายตารักและเอ็นดูฉันเหลือเกิน ประชดจ้ะ! สายตาพระเอกนี่แทบจะฆ่าฉันอยู่แล้วเวลาที่ฉันเข้าใกล้นางเอก และไหนจะพระรอง ถึงแม้จะวางมาดนิ่งแต่เมื่อฉันแต่ละที ทำเอาหัวใจหวั่นไหวเลยที่เดี๋ยว ฉันจะเอาตัวรอดได้ไหมนะ

เวกัส ฉันแอบชอบเขามานาน เขาเป็นผู้ชายที่แสนดี เรียนเก่ง และยังเป็นที่รักของเหล่าอาจารย์อีกด้วย แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้น... ฉันถูกผู้ชายที่ใส่เสื้อฮูดสีดำขโมยจูบอยู่ในห้องอาหารของมหาวิยาลัย ฉันมั่นใจว่านาทีที่เขาเปร่งเสียงออกมานั้น เป็นเขาคนนั้นแน่ๆ แต่ว่า พฤติกรรมและกิริยาที่ฉันเจอทำให้เกิดความลังเล เขาคนนั้นไม่มีพฤติกรรมป่าเถื่อนแบบนี้หรอก สรุปแล้ว ฉันโดนใครขโมยจูบแรกไปกันแน่?

เมื่อผู้หญิงที่ผมเล็งไว้แอบชอบเพื่อนในกลุ่มของผม ผมควรถอยดีไหม? แต่...ไม่ล่ะ ไม่ถอยให้ใครได้ดีหรอก

ผมเปล่าร้ายนะ ออกจะเรียบร้อย ไม่มีประวัติด่างพลอยด้วย ใสใส^_^

คำก็เด็ก สองคำก็เด็ก ทำไมวะ! เดี๋ยวแก้ผ้าโชว์แม*ง ดูสิ ยังจะพูดว่าเด็กอีกไหม!

"ขาดไม่ได้เลยนะ" "ของมันต้องได้" "เมื่อไรจะเลิกสักที" "อยากให้เลิก ก็เอาตัวเธอมาแลกสิ" "ต้องได้ใช่ไหม" "ใช่" "แล้วแต่นาย..." "พูดเองนะ"

ที่เขาว่ากันก็คงจะจริง ที่ผู้หญิงทะเลาะกันก็คงไม่พ้นทะเลาะกันเรื่องผู้ชาย ไม่ว่าใครก็เห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น...ต่อให้เป็นเพื่อนรักกันก็ตาม