“คุณทศ”
เสียงแผ่ว ๆ ที่ลอดออกมาจากปากอิ่มทำให้ชายหนุ่มอบอุ่นในส่วนลึก ตั้งแต่คบกับอณัศยาเขาไม่เคยล่วงเกินเธอสักครั้ง แม้แต่ จูบ เขาทะนุถนอมความรักนี้ไว้กระทั่งต้องพบกับความผิดหวังจากครอบครัวที่แตกสลาย แม้ไม่ได้เกิดจากน้ำมือของผู้หญิงที่เขาเคยรักแต่ความแค้นก็แผดเผาหัวใจเขาจนไหม้เป็นจุน
ทศรัสมิ์หาทางออกด้วยการระบายมันกับเธอ แสดงความเกลียดชังต่าง ๆ นานา ผ่านสัมผัสหยาบเถื่อนกักขฬะโดยไม่รู้เลยว่ามันกระตุ้นความปรารถนาที่หลบเร้นในส่วนลึกให้สำแดงตัวออกมาเรื่อย ๆ เขาทอดถอนใจเบา ๆ
“แยม...”
“คุณทศ”
อณัศยายิ่งเบียดเข้าหาร่างใหญ่พร้อมทั้งกระหวัดเรียวแขนรอบลำคอชายหนุ่มจนแน่นและในเวลาเดียวกันทศรัสมิ์ก็กอดรัดร่างกลมกลึงในชุดนอนตัวโคร่งไว้แนบแน่นเช่นกัน ยิ่งกอดเธอไว้แนบสนิทกับตัวเขาก็ยิ่งทำให้คิดถึงภาพของหญิงสาวตอนสาบเสื้อหลุดออกจากกันเผยให้เห็นเนินทรวงอ
