อณัศยาร้องออกมาสุดเสียงเมื่อถูกคนตัวใหญ่กว่าบีบบังด้วยการกระชากลากถูไปที่เตียง ร่างเล็กถูกโยนลงบนฟูกหนาเหมือนตุ๊กตาไร้ชีวิต หญิงสาวหมดทางดิ้นหนีเมื่อทศรัสมิ์โถมทับตัวเองลงไปและจับข้อมือทั้งสองของเธอตรึงไว้ข้างลำตัว ใบหน้าคร้ามเข้มฉกวูบลงไปบนดวงหน้าหวานที่เผยอปากร้องแต่กลับถูกริมฝีปากร้อนกดปิดเอาไว้ไม่ให้เสียงหลุดออกมาได้ ลิ้นหนาจ้วงลึกเข้าไปในอุ้งปากเล็กอย่างหยาบเถื่อน ร่างแน่งน้อยเจ็บไปหมดทั้งตัวที่ถูกทาบทับไว้ด้วยร่างหนาอย่างไร้ปราณี
“คุณทศ...อื๊อ...อื๊อ!”
อณัศยาส่ายสะบัดใบหน้าไปมาและพยายามส่งเสียงร้องแต่ก็ไม่พ้นถูกคนใจร้ายบดจูบและกลืนเสียงร่ำไห้ของเธอเข้าไปพร้อมทั้งทะลวงลิ้นร้อนปิดทางไม่ให้หญิงสาวร้องออกมาได้แม้แต่ส่งเสียงคราง ร่างหนาบดเบียดอยู่เบื้องบน ความโกรธแค้นที่ฝังแน่นในอกของชายหนุ่มยิ่งกว่าไฟผลาญเผาเรือนร่างงามให้ร้อนเร่าและเจ็บปวด
ปากหนาบดกลีบปากจนบวมช้ำหนำซ้ำยังตวัดลิ้นร้อ
