อณัศยาพยายามดันหน้าอกกว้างที่เบียดกับทรวงอกนุ่มแต่ไม่เป็นผล ดูเหมือนทศรัสมิ์จะขาดสติเพราะเบียร์ที่เขาดื่มเข้าไปจนกลิ่นคละคลุ้ง ถึงจะรักเขามากแค่ไหนแต่เธอก็ไม่ต้องการให้เป็นแบบนี้ ไม่ต้องการให้เขาข่มเหงน้ำใจและระรานเธอด้วยกำลัง ทั้งจูบและมือไม้นั้นล้วนทำให้หญิงสาวเจ็บช้ำอย่างสาหัส เขาทำให้เธอเหมือนผู้หญิงไร้ค่าที่แค่สนองอารมณ์อยากเวลาที่เขาต้องการก็เท่านั้น ไม่มีความรักหรือความผูกพันใด ๆ แต่ร่างบอบบางก็ทำได้แค่ดึงดันทั้งที่รู้ว่าทำอย่างไรก็ต้านแรงเขาไม่ไหว
“คุณทศ...คุณทศ”
หญิงสาวอยากตะโกนให้เสียงดังทว่าเสียงนั้นกลับยิ่งแผ่วลงเรื่อย ๆ เมื่อใบหน้าคร้ามเข้มซุกไซ้ไปตามใบหน้าระเรื่อยลงมาที่ลำคอระหงและกดริมฝีปากลงบนเนินเนื้อที่โผล่พ้นชุดเจ้าสาวแบบเกาะอกกระทั่งทศรัสมิ์ดึงอาภรณ์ที่เป็นปัญหาสำหรับเขาออกไป ชุดเจ้าสาวแสนงามถูกกระชากจากร่างเล็กลงไปกองที่ข้างเตียง อณัศยาบิดร่างไปมาด้วยความอับอายเพราะภ
