บทที่ 14 โรมรัก

2348 คำ

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ภัควรินทร์ถูกฝ่ามืออุ่นร้อนสัมผัสทั่วเรือนร่าง แต่กลับรู้สึกไม่คุ้นเคยกับการถูกปลุกเร้าอย่างเร่าร้อน ความคิดในสมองตีกันวุ่นวายไปหมด ไม่รู้จะเอามือไปวางไว้ตรงไหน ควรผลักเขาออก บอกว่าเธอจะไม่โง่ซ้ำเป็นครั้งที่สอง หรือโอบกอดเขาแล้วปล่อยไปตามความต้องการของหัวใจดี คืนแรกที่เจอเขาเธอดื่มไปมาก ควบคุมตัวเองได้น้อยนิด ยินยอมปล่อยให้เขาใกล้ชิดจนเลยเถิด ต่างจากคราวนี้ที่สมองปลอดโปร่ง มีสติครบถ้วน แต่กระนั้นก็ยังห้ามใจลำบาก “คืนนี้ผมขอเอาแต่ใจหน่อยนะ…” เขาเงยหน้าสบตาเธอหลังจากตะโบมจูบทรวงอกอวบอิ่มอย่างกระหาย สลับกับขบเม้มหยอกเย้าป้านสีหวานจนชูชัน กระตุ้นให้เธอร้องเสียงหวานออกมาเบา ๆ “คุณก็เอาแต่ใจตัวเองอยู่แล้วนี่คะ” เธอหอบเบา ๆ จนทรวงอกสะท้อนขึ้นลง ดวงตาหลับพริ้มเมื่อเนื้ออ่อนบริเวณต้นขาถูกลูบไล้แผ่วเบา ไม่ตอบรับหรือปฏิเสธการยั่วยุ ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติของร่างกาย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม