ขอเป็นคนของใจ

แฟนไม่ใช่ภรรยา2

"เป็นอะไรไป หรือว่าเปลี่ยนใจจะกลับ" ดาราสาวรู้สึกแปลกใจในท่าทีของกวินที่เปลี่ยนไป และกำลังคิดว่าตัวเองพูดแรงไปหรือเปล่า แต่ก็ปล่อยผ่าน เมื่อมารียายังไม่อยากแสดงออกให้ชายหนุ่มได้รู้ว่าเธอเองก็มีใจให้กับเขา เพราะยังไงเธอก็เป็นผู้หญิง ยายสอนเสมอว่าให้รักนวลสงวนตัว แม้ว่าเรานั้นจะเกิดมาจากผืนดินบนพื้นหญ้า แต่คุณค่าของความเป็นมนุษย์นั้นย่อมเท่าเทียมกัน เพราะสิ่งสำคัญมันอยู่ที่การกระทำว่าเรานั้น จะทำตัวให้ต่ำหรือสูงขึ้น นั่นคือมาตรฐานของการวัดคุณค่าในตัวเอง

"ไม่รู้สิ บางทีผมก็ท้อ ที่ดูเหมือนจะพยายามอยู่ฝ่ายเดียว คุณไม่คิดที่จะมีใจให้ผมเลยเหรอครับมารียา" กวินพูดพร้อมกับน้ำตาซึมแล้วเอามือกุมขมับเอาไว้ เนื่องจากรู้สึกเหนื่อยล้าจากความพยายามที่เขานั้นตั้งใจให้มารียาเห็นคุณค่า ในขณะที่มารดาของเขานั้นได้ยื่นคำขาดเอาไว้ ชายหนุ่มจะต้องแต่งงานกับนาตาชาในอีกไม่กี่เดือน ถ้าหากเขานั้นยังหาแฟนเป็นตัวเป็นตนไม่ได้

"คุณกวิน" มารียาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ แล้วโน้มตัวชายตัวโตเข้ามาไว้ในอ้อมกอดของเธอ แม้เขาจะนั่งอยู่บนเตียงขณะที่เธอนั้นยืน แต่ความสูงของศีรษะเขานั้นอยู่ในระดับเกือบเลยอกของดาราสาว

"ตกลงคุณจะรับผมเป็นแฟนตัวจริงหรือเปล่า ผมบอกคุณแล้วใช่ไหม ผมไม่ใช่ดารา จึงเสแสร้งแกล้งแสดงไม่เป็น" กวินพูดออกมาในขณะที่อ้อมแขนของเขานั้น โอบรัดร่างเพรียวของมารียาไว้แน่น ใบหน้าคมคายของเขาซบลงไปแนบกับอกของเธอ

"ถ้าฉันตอบตกลงเป็นแฟนกับคุณ ฉันจะแน่ใจได้ไงว่าคุณจะไม่ทำให้ฉันเสียใจ ฉันคงไปสู้รบตบมือกับผู้หญิงในสต็อกของคุณไม่ไหวหรอกนะ" คำพูดของมารียา ทำให้กวินฉีกยิ้มกว้าง ดวงตาคมกำลังฉายแววเจ้าเล่ห์ออกมา เมื่อเขาบีบน้ำตาแล้วมันได้ผลขนาดนี้ ชายหนุ่มคิดว่าน่าจะทำตั้งนานแล้ว

"ผมสัญญาด้วยเกียรติของลูกผู้ชาย จะไม่ทำให้คุณเสียใจ ผมจะรัก และซื่อสัตย์กับคุณเพียงคนเดียวมารียา ผมสัญญา!" ดวงตาคู่สวยจ้องมองลงไปในสบสายตาคม หัวใจของเธอกำลังเต้นแรงแทบจะกระเด็นออกมาให้ได้ เมื่อชายหนุ่มตรงหน้ากำลังบอกรัก และเขายังให้คำมั่นสัญญาว่าจะซื่อสัตย์กับเธอเพียงคนเดียว ซึ่งสายตาที่ไม่ล่อกแล่กของกวินทำให้ดาราสาวมั่นใจ และที่สำคัญหัวใจของเธอนั้นได้รับเขาเข้ามาตั้งนาน แต่เพิ่งรู้ตัว ช่วงที่กวินหายหน้าหายตาไปเดือน

"ตกลง ฉันจะยอมเป็นแฟนของคุณจริงๆ ก็ได้" ดาราสาวพูดออกมาด้วยท่าทางที่เขินอายอาย ในขณะที่ตัวเธอนั้นลอยขึ้นเหนือพื้นอย่างไม่รู้ตัว

"ว้าย! คุณปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะ!" มารียาอุทานออกมาด้วยความตกใจ พร้อมทำเสียงดังให้เขาวางเมื่อลง เมื่อกวินอุ้มดาราสาวขึ้นตัวลอยเหนือพื้นจนเธอตกใจ แขนเรียวโอบลงไปคล้องลำคอแกร่งของชายหนุ่มเอาไว้อย่างอัตโนมัติ เพราะเธอกลัวว่าจะตกลงมา

"เย้! ผมดีใจที่สุดในโลกเลย! คุณตอบตกลงเป็นแฟนผมแล้วนะมารียา" กวินรู้สึกดีใจมาก เขารู้สึกคุ้มค่ากับช่วงเวลาเป็นปี สมกับที่ชายหนุ่มรอคอย ในที่สุดความพยายามของเขาก็สำเร็จจนได้ ชายหนุ่มวางดาราสาวลงที่เตียงอย่างเบามือ พร้อมกับนั่งลงข้างๆ แล้วฉีกยิ้มกว้างให้กับเธอ

"คุณรู้ไหมหนึ่งเดือนที่ผมต้องไปดูงานที่อังกฤษ ไม่มีวันไหนเลยที่ผมนั้นไม่คิดถึงคุณ วันนี้ขอนอนกอดให้หายคิดถึงหน่อยนะที่รัก" กวินพูดพร้อมกับกุมมือของมารียาเอาไว้ ก่อนจะจุมพิตลงไปที่หลังมือของเธอเบาๆ จนดาราสาวรู้สึกถึงใบหน้าที่ร้อนผ่าวจากความเขินอาย

"หยุดเลยนะ! ปล่อยมือได้แล้ว ฉันตกลงเป็นแฟนกับคุณในวันแรก ก็เปลืองตัวซะแล้ว บอกไว้ก่อนเลยนะ โน่น! ที่นอนของคุณ ฉันตอบตกลงเป็นแฟนไม่ใช่ภรรยา อย่าแม้แต่จะคิดทำอะไรบ้าๆ " มารียาชี้ไปที่โซฟา กวินไม่พูดโต้ตอบกลับเขาทำเพียงแค่อมยิ้ม แล้วเดินไปเก็บเสื้อผ้าออกจากกระเป๋ามาใส่ไม้แขวน แน่นอนนับจากนาทีนี้ ชีวิตของเขาจะเป็นชายเจ้าสำราญเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว

เมื่อชายหนุ่มให้คำมั่นกับมารียา มันก็ถึงเวลาที่เขานั้นจะต้องเลือก ระหว่างผู้หญิงที่รักและตัดสินใจจะใช้ชีวิตคู่ร่วมกันกับเธอ ส่วนผู้หญิงที่มารดาหามาให้และบรรดาสาวๆ ที่อยู่ในสต็อกของเขา ท้ายที่สุดกวินก็ต้องเลือกดาราสาว ที่เขามั่นใจว่าเธอนั้นจะเป็นแม่ของลูกและภรรยาของเขาได้ดีที่สุดกว่าใคร ที่สำคัญหัวใจของเขามันมีแค่เธอเพียงคนเดียวนั่นคือมารียา

คืนแรกที่บ้านหลังนี้ และภายในห้องนี้ มีสมาชิกเพิ่มขึ้นมาอีกคนนั้นคือกวิน ชายหนุ่มหน้ามึนที่ตามตื๊อเธอมาเป็นแรมปี ในที่สุดดาราสาวก็ยอมใจอ่อนลงจนได้ และที่สำคัญไม่คิดว่าเขานั้นจะจริงจังถึงขนาดขนข้าวของย้ายมาอยู่กับเธอ

"พรุ่งนี้คุณไปทำงานกี่โมง" เสียงทุ้มของกวินดังขึ้นหลังจากที่เขาเดินออกมาจากห้องน้ำ และที่สำคัญเวลานี้เนื้อตัวของเขานั้น มีเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันรอบเอวเอาไว้ หยดน้ำบนผิวกายของกวินบวกกับซิกแพคเป็นชั้นๆ กล้ามแขนเป็นมัดๆ มันช่างชวนให้น่ามอง จนสะกดสายตาดาราสาวเอาไว้ ให้โฟกัสไปที่ชายตรงหน้าจนแทบลืมหายใจ แม้จะเคยเข้าฉากกับพระเอกร่างกายกำยำมานับไม่ถ้วน แต่ความรู้สึกเหล่านั้นมันต่างกัน เมื่อชายตรงหน้าคือคนพิเศษ ที่เธอเพิ่งตกปากรับคำเป็นแฟนกับเขาเมื่อตอนหัวค่ำ

"ที่รัก! ผมถามทำไมไม่ตอบ ฮั่นแน่! มองตาไม่กะพริบเลยนะ" คำพูดของกวินทำให้มารียามีอาการลนลาน รีบมองออกไปที่หน้าต่างแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน เมื่อเวลานี้หัวใจของเธอมันเต้นแรง และถี่ขึ้นเรื่อยๆ ดาราสาวไม่คิดมาก่อนเลยว่า เขาจะมีอิทธิพลต่อหัวใจของเธอมากได้ถึงเพียงนี้

"แค่กล้ามเนื้อมัดเล็กๆ ฉันไม่สะทกสะท้านเลยสักนิด พระเอกที่เข้าฉากกับฉันทุกวัน ล้วนมีร่างกายที่กำยำและบึกบึนทั้งสิ้น อย่างคุณฉันนึกว่าจิ้งเหลนเดินได้ด้วยซ้ำ" มารียาทำหน้าเชิดขึ้น พร้อมกับพูดออกมา ขณะที่สายตาของเธอรีบโฟกัสมองไปทางอื่น เมื่อคำพูดของเธอมันกำลังสวนทางกับความเป็นจริง

"ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! คุณเข้าใจเปรียบเทียบจังเลยนะ จิ้งเหลนที่ไหนจะมีกล้ามโตขนาดนี้ ที่สำคัญหน้าตาของผมยังหล่อไม่แพ้โอปปาเกาหลีเลยนะ คุณสายตาสั้นมองอะไรไม่ชัดหรือเปล่ามะลิ" กวินพูดพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้มารียา ทำให้สัญชาตญาณของเธอรับรู้ว่า ภัยกำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ ในขณะที่หัวใจกลับไม่ต่อต้านเลยสักนิด หญิงสาวยังคงนั่งนิ่งไม่ต้องตอบโต้อะไรออกไป จนทำให้ชายหนุ่มได้ใจ นั่งลงข้างๆ พร้อมกับสวมกอดเธอไว้ โดยไม่ให้มารียาได้ตั้งตัว เพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำอะไรแบบนี้