ขอเป็นคนของใจ

แค่การแสดง

"ปล่อยนะคุณกวิน เล่นบ้าอะไรเนี่ย" มารียาโวยวายพร้อมกับดันเขาออก แต่ชายหนุ่มกลับกอดเธอรัดแน่นขึ้น พร้อมกับเอาคางมาเกยที่ไหล่ของดาราสาวเอาไว้ การกระทำของเขาไม่ต่างจากคู่รักที่กำลังออดอ้อนกันและกัน เพื่อให้อีกคนเห็นอกเห็นใจในสิ่งที่เขาต้องการ ซึ่งมารียารู้ดีว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ มันจะไม่มีทางเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เมื่อความสัมพันธ์ของเขาและเธอยังไม่ชัดเจน

ขณะนั้นเองเสียงโทรศัพท์มือถือของกวินก็ดังขึ้น จนทำให้ชายหนุ่มทำหน้าเซ็งๆ ออกมา เพราะรู้สึกเสียดายกับครั้งแรกที่ได้สัมผัสใกล้ชิดดาราสาวแบบนี้

"ถือว่าระฆังช่วยชีวิตนะครับคุณมะลิ! แต่ครั้งต่อไปคงไม่มีใครโทรมาขัดจังหวะแบบนี้แน่" กวินหยิบมือถือขึ้นมารับ พร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างแรง เพราะนั่นคือเบอร์ของมารดา ที่เขานั้นไม่อยากกดรับเลยสักนิด เมื่อรู้ถึงเหตุผลของผู้เป็นบุพการีที่โทรเข้ามาในตอนนี้

"ฮัลโหลสวัสดีครับ แม่มีอะไรหรือเปล่า" วันนี้กวินรู้ดีว่าเขาต้องโดนแม่บ่นจนหูชาแน่ เพราะไม่ได้เข้าประชุมมัวแต่ไปขนของเข้าบ้านมารียา

"กวินแกจะให้ฉันจ้ำจี้จ้ำไชไปถึงไหน วันนี้ทำไมไม่เข้าประชุม แกรู้ไหมว่ามันสำคัญแค่ไหน ฉันอุตส่าห์จะแนะนำทุกคนให้รู้จักแกในฐานะรองประธานบริษัท โอ๊ย! แกนี่มันไม่ได้เรื่องจริงๆ เมื่อไหร่จะโตสักที...แกอายุเท่าไหร่แล้วกวิน!" นั่นคือเสียงของคุณนายวีณามารดาของกวิน ที่นางนั้นเหนื่อยใจกับลูกชายมาหลายปี ซึ่งไม่เคยช่วยงานบริษัทปล่อยให้บิดาบริหาร ส่วนตัวเขานั้นแค่ผลาญเงินเป็นอย่างเดียว

"แม่ครับพรุ่งนี้ผมจะเข้าบริษัท และจะตั้งใจทำงานผมสัญญา" กวินพยายามพูดจาอ่อนหวานออกไป ตามสไตล์ของเขาอย่างที่เคยพูดกับผู้เป็นมารดา

"แค่คำสัญญาเพียงลมปาก ฉันได้ยินมากี่ครั้งแล้วแบบนี้ แต่แกก็ไม่เคยทำตามคำพูดคำสัญญา แกเตรียมตัวแต่งงานกับนาตาชาได้เลยกวิน!" ดูเหมือนคราวนี้คุณนายวีณาจะโกรธลูกชายเอามากๆ เพราะจากคำพูดที่ฟังดูเกรี้ยวกราด และรีบกดตัดสายใส่ลูกชายนั้น ทำให้สีหน้าของกวินแสดงออกมาถึงความกังวลใจในทันที

"เป็นอะไรหรือเปล่าคุณ หรือว่าแฟนโทรมาง้อขอคืนดี อืม... ไม่ใช่สิ! หรือว่าผู้หญิงในสต็อกโทรมาตามให้ไปค้างด้วย ไปเลยนะชิ้วๆ" มารียาพูดออกมาพร้อมกับทำเสียงและท่าทางไล่กวินออกไปให้ไกล ยิ่งเขาออกไปให้พ้นจากห้องนี้ได้ยิ่งดี ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าเมื่อสักครู่มารดาเขาเป็นคนโทรมา

จุ๊บ! จร๊วบ!! มารียาถูกผลักให้ล้มลง ริมฝีปากหนาทาบลงไปที่เรียวปากของดาราสาวอย่างรวดเร็วราวกับพายุ จนเธอนั้นไม่ทันได้ตั้งตัว การจูบที่มีความเร่าร้อนได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เมื่อชายหนุ่มกำลังดันเรียวลิ้นเข้าไปฉกชิมเอาความหอมหวานในโพรงปากของดาราสาว เหมือนกับว่าเขาต้องการจะบอกความในใจให้กับคนถูกจูบได้ทราบถึงความรู้สึกจากก้นบึ้งหัวใจ ซึ่งเวลานี้เขารักและต้องการเธอมากเพียงใด ถ้าหากกวินจะต้องแต่งงานกับใคร ผู้หญิงคนนั้นที่เป็นคนของใจคือมารียา ไม่ใช่นาตาชาอย่างแน่นอน

ขณะที่หญิงสาวกำลังเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบที่แสนหวาน จิตใต้สำนึกของเธอมันกำลังบอกว่า สิ่งที่กำลังทำอยู่นี้มันผิด แม้ว่าต่างคนต่างก็โสดด้วยกันทั้งคู่ แต่ก็ควรศึกษาดูใจกันมากกว่านี้ ไม่ใช่ปล่อยให้ทุกอย่างคล้อยไปตามอารมณ์ จนลืมสิ้นถึงความเป็นกุลสตรี ที่ควรเก็บพรหมจารีให้กับผู้ชายที่คู่ควร

"อืม... " เสียงอู้อี้ดังมาจากในลำคอของดาราสาว ในขณะที่เธอพยายามผลักชายร่างกำยำออกห่างจากตัว

"ผมขอโทษ" เมื่อได้สติกวินรีบถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่งเสียดาย พร้อมกับกล่าวคำขอโทษ ในสิ่งที่เขานั้นได้ล่วงเกินเธอไป

"คุณควรไปแต่งตัวให้มันเรียบร้อย ฉันหวังว่าคุณคงให้เกียรติฉันมากกว่านี้ พอกับที่ฉันไว้ใจให้คุณมาอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้ด้วย แถมยังให้นอนร่วมห้อง" คำพูดของมารียาทำให้กวินถึงกับถอนหายใจออกมา เมื่อเขาไม่รู้ว่าจะสามารถอดใจไว้ได้นานแค่ไหน ที่จะไม่ล่วงเกินเธอมากไปกว่าการจูบเหมือนกับเมื่อสักครู่

"พรุ่งนี้คุณช่วยไปบริษัทกับผมได้ไหม" กวินพูดออกมา ในขณะที่มารียาไม่กล้าสบตาเขา แม้จูบนี้จะไม่ใช่จูบแรกของเธอ เพราะมารียาเป็นนักแสดง และเธอก็เคยเข้าฉากเลิฟซีนกับพระเอกมาหลายคน แต่สัมผัสที่ได้จากชายตรงหน้าที่ร้อนแรงนั้น มันกำลังมีผลต่อจิตใจของเธออย่างมาก เพราะนี่ไม่ใช่การแสดง ทุกอย่างภายในห้องนี้เวลานี้ไม่ได้ไม่ได้มีฉากที่ถูกจัดขึ้น แต่มันคือเรื่องจริงที่เธอต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง "ทำไม คุณไปบริษัทไม่หรือไง ปีนี้คุณอายุเท่าไหร่แล้ว ทำไมถึงต้องให้แม่คอยย้ำให้ทำซ้ำๆ ไม่รู้จักหน้าที่ของตัวเองด้วย" มารียาพอจะเดาออก กับบทสนทนาของเขากับมารดาเมื่อครู่ที่ผ่านมา

"นั่นมันไม่ใช่เรื่องสำคัญ ผมกำลังจะตั้งใจทำงาน แต่ที่ผมอยากให้คุณไปด้วย เพราะว่าคุณแม่ของผม กำลังจะคลุมถุงชนให้ผมแต่งงานกับนาตาชา ซึ่งผมไม่สามารถที่จะทำตามความปรารถนาของแม่ได้" คำบอกเล่าของกวินทำให้มารียาใจหายไม่น้อย หากเขาต้องแต่งงานตามคำสั่งของมารดาจริงๆ แล้วละก็ เธอจะทำยังไง นั่นคือคำถามที่เกิดขึ้นภายในใจของมารียาในเวลานี้

"เรื่องแบบนี้ฉันคงช่วยอะไรไม่ได้หรอกนะ คุณกวิน" มารียาพูดออกมา พร้อมกับเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวและก็ชุดสำหรับเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ

"แค่คุณไปกับผม และก็บอกแม่ของผมว่าเราเป็นแฟนกันทุกอย่างก็จบแล้ว คุณช่วยผมหน่อยนะมะลิ" กวินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ออดอ้อน แต่หญิงสาวกลับมองว่าเขากำลังแสดงละครตบตาเธออยู่ และที่สำคัญเธอไม่มีวันไปพบมารดาของเขาอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม เพราะการโกหกมันจะนำพาความยุ่งยากมาสู่ชีวิตของเธอในอนาคต เพิ่งเปิดใจคบกันวันแรก เขาก็คิดจะพาเธอไปเปิดตัวเสียแล้ว จะบ้าหรืออย่างไร

"แม้ว่าฉันจะเป็นนักแสดง แต่ฉันอยากให้คุณรู้เอาไว้ ใช่ว่าฉันจะเอาความสามารถที่มี ไปแสดงละครตบตาแม่ของคุณที่เป็นผู้ใหญ่กว่าได้ เพราะนั่นหมายถึงฉันกำลังโกหก และก็ไม่สมควรทำอย่างยิ่ง ฉันยังไม่ได้คิดที่จะเป็นแฟนกับคุณอย่างเป็นทางการสักหน่อย ถ้าแม่ของคุณรู้หรือจับได้ทุกอย่างจะแย่กว่าที่คุณคาดคิดเอาไว้ ฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อน และเมื่อฉันกลับออกมาหวังว่าคุณคงแต่งตัวเรียบร้อยกว่านี้นะ" พูดจบมารียาก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ ปล่อยให้กวินมองตามด้วยสายตาละห้อย เวลานี้เขาควรจะจัดการกับปัญหาชีวิตยังไงดี ต่อให้ในโลกใบนี้มีผู้หญิงคนเดียวคือนาตาชา เขาก็ไม่มีวันให้ใจกับเธอได้ เพราะหัวใจทั้งสี่ห้องเขาได้ยกให้กับมารียาไปจนหมดสิ้นแล้ว