“มาแล้ว มาแล้ว คุณพ่อมาแล้ว” ฟรานฉุดกระชากลากถู ฟาอินเข้ามาในห้อง
“นีอาขอตัวนะคะ จะปิดไฟให้ค่ะ” เพราะเห็นฟรานผลักคุณพ่อของตัวเองให้นั่งลงไปบนโซฟาแล้ว
“คุณพ่อนั่งครับ”
คนที่ถูกผลักใบหน้าเกือบชนคนที่กำลังยื่นทั้งตัวมาหยิบรีโมตทีวี ทำเอาทั้งคู่ถึงกับสะดุ้ง ในจังหวะที่หัวใจของรพิชาเต้นตึก ๆ ใบหน้าร้อนระเรื่อออกสีแดงอย่างไม่รู้ตัว เธอหายใจไม่ทั่วท้องกับความใกล้ชิดที่แสนจะบังเอิญ
ฟาอินเอาตัวเองกลับนั่งหลังตรง ดีนะที่นีอาปิดไฟหลายดวงเพื่อทำให้ทั้งห้องเป็นเธียเตอร์ เขาจึงไม่ได้เห็นหน้าสีแดงจัดของหญิงสาว
ฟรานนั่งแทรกลงมาตรงกลางระหว่างสองคน พร้อมกับกดเปิดการ์ตูนที่เขาอยากดู
รพิชาพ่นลมหายใจระบายความอึดอัด แต่นั่งอยู่กับเขาแค่ตรงนี้ เธอไม่อยากจะคิดในตอนที่จะต้องได้ไปล่องเรือกับเขา
“ทอมแอนด์เจอร์รี่ครับ ทั้งตลกและสนุก” พลางหัวเราะที่หันไปเห็นใบหน้าของพ่อและของรพิชา
“กี่ชั่วโมงคะ”
“ทั้งสามชั
