ยามเว่ยเป็นเวลาที่นางแอบสาวใช้ออกมาจากเรือน นางอ้างว่า จะของีบเวลากลางวัน จึงให้สาวใช้ไปทำหน้าที่ของตน ไม่ต้องอยู่เฝ้านาง รวมไปถึงสาวใช้ที่ยืนปรนนิบัติหน้าประตูเรือน
“อึดอัดชะมัดเลยไอ้ชุดบ้าเนี่ย” นางบ่นอุบอิบ พลางใช้แขนถอดอาภรณ์พวกนี้ออกทีละชิ้น เหลือแค่ชุดบาง ๆ ด้านใน จึงทำให้เฟยฮวาหายใจได้คล่องกว่าเดิมเมื่อร่างกายต้องมาเผชิญกับชุดพวกนี้หลายชั้น ทว่าในตอนนี้นางเหลือแค่กางเกงซับในสีขาวที่ยาวถึงหัวเข่า และอาภรณ์บาง ๆ คล้ายเสื้อกล้าม แต่ทว่าด้านหลังมีเพียงแค่สายของผ้าบางมัดเอาไว้ ทำให้เฟยฮวาต้องรีบหยิบผ้าบางในกองที่เพิ่งถอดออกมาห่อหุ้มร่างกายของตน เพราะสำหรับนางมันช่างไม่น่าดูเอาเสียเลย
ในระหว่างนั้น เฟยฮวาได้หยิบชุดของนางที่ถอดออกไปเมื่อชั่วครู่ นำไปซ่อนไว้ในโพรงของต้นไม้บริเวณนั้น นางนำชุดยัดเข้าไปก่อนจะค่อย ๆ ปีนต้นไม้ต้นเดิม ซึ่งนางคิดว่าคงเป็นต้นที่ปีนง่ายที่สุดเหมือนที่นางเคยปีนในสม
