ใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ เมื่อจู่ ๆ เกิดอาการปวดท้องกะทันหันในระหว่างที่นางกำลังปักผ้า ซึ่งเป็นการปักผ้าที่ซูเม่ย สอนนางให้รู้จักการเย็บปักถักร้อย
แน่นอนว่าซูเม่ยก็ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ เมื่อนางสอนเสร็จก็ปล่อยให้เฟยฮวาหัดทำด้วยตนเอง ส่วนตนนั้นออกไปดูเหตุการณ์อยู่ด้านนอกว่ายาที่ตนใส่ไว้จะออกฤทธิ์ยามใด
จริง ๆ แล้วก่อนหน้านี้เลี่ยงหรงให้สาวใช้ไปตามซูเม่ยในระหว่างที่เขากำลังป้อนข้าวต้มให้เฟยฮวาเป็นคำสุดท้าย เพื่อให้นางมาสอนเรื่องกิริยามารยาท ขนบธรรมเนียมของที่นี่และของผู้คนในยุคนี้ รวมไปถึงการคำนับในพิธีต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นการคำนับผู้ใหญ่หรือผู้ที่มีอำนาจมากกว่าตน
“เสร็จแล้วเจ้าค่ะ” กุ้ยหลินที่เดินมายังเรือนรับรอง เพื่อบอกกับนางว่าเตรียมสุขาเรียบร้อยแล้ว
“พวกเธอรออยู่ตรงนี้ ห้ามเข้าไปเด็ดขาด ถ้ามีอะไรฉันจะเรียกเอง” เฟยฮวาเดินตัวงอขณะที่ฝ่ามือของนางกำลังกุมหน้าท้องเอาไว้
“ไม่ให้
