“หมอท่านใดจะมีความรู้และประสบการณ์มากมายเท่าท่านได้” เขาว่าพลางประสานมือคารวะ พร้อมกับแสดงความเคารพท่านหมออาวุโสผู้นี้ “หามิได้ขอรับท่านแม่ทัพ อย่างไรเสียนางก็เป็นสตรีของท่าน มีหรือข้าจะไม่ช่วย ถ้าไม่มีอันใดแล้ว ข้าขอตัวกลับก่อนนะขอรับ” ท่านหมอกล่าวพลางขอตัวลา “เชิญท่านเถิด” เลี่ยงหรงกล่าวเชิญให้ท่านหมอกลับ “ไป๋ฟู่เจ้าตามท่านหมอไปเอายาที่ร้าน ส่วนเจ้ากุ้ยหลินไปต้มน้ำตามที่ท่านหมอสั่ง” เขาสั่งสาวใช้ของนาง “เจ้าค่ะ ท่านแม่ทัพ” สาวรับใช้ตอบรับพร้อมกัน พลางสาวเท้าออกจากเรือนรับรองเพื่อไปยังเรือนครัว “ตั้งแต่นางมาอยู่ในจวนสกุลลู่ ทำให้จวนครึกครื้นดีนะเจ้าคะ ท่านแม่” อู่ไท่เฟยเป็นผู้เปิดบทสนทนาหลังจากที่นั่งมองท่านหมอตรวจอาการของเฟยฮวามาพักใหญ่ “เป็นอย่างที่เจ้าว่า นางเป็นตัวอัปมงคลตามที่ชาวบ้านเขาร่ำลือแน่ ๆ” ฮูหยินลู่มีสีหน้าไม่สู้ดีนัก หากว่านางเป็นตัวอัปมงคลจริง ๆ แล้วต่อจากนี้ไปจะมีอะไ