“อ๊ายยยย ทะ… ท่านพี่ โอ้ว! ถะ… ถ้าท่านพี่รักข้า อ๊า! กระแทกข้าให้เต็มรักเลยเจ้าค่ะ โอ้ว! ขะ… ข้าต้องการเพียงอาวุธของท่านเช่นเดียวกัน อ๊ายยยย” สิ้นเสียงของซูเม่ย จูลินก็ได้ควบม้าใส่นางอย่างที่คนรักต้องการ จนร่างกายของซูเม่ยแอ่นอกขึ้นตอบรับการกระทำของเขาซึ่งกำลังกระแทกรักใส่นาง พร้อมกับปลายลิ้นหนาของจูลินรัวเข้าไปที่ยอดอกงาม ๆ ของ ซูเม่ย จนนางเอื้อมแขนไปโอบรอบคอของเขาเอาไว้ จากนั้นนางก็เป็นฝ่ายผลักเขาให้นอนลงบนผ้าผืนบาง เพราะนางจะเป็นคนควบม้าใส่เขาแทน
“อ๊า! เจ้าช่างงดงาม โอ้ว! ควบแรง ๆ จ้าน้องพี่ โอ้ว! น้องสาวของเจ้ามันช่างรู้งานดีเหลือเกิน มันบีบตอดรัดอาวุธข้า อ๊า!” จูลินว่าพลางนำมือไปจับสะโพกของนางเอาไว้ พร้อมกับแอ่นกายตอบรับการควบขี่ จากนาง
ซูเม่ยเองเมื่อเห็นว่าจูลินตกอยู่ในไฟราคะของตน นางไม่รอช้า เร่งเครื่องด่วนจี๋ พร้อมกับนำมือมานวดเคล้นอกงามของตนทั้งสองข้าง ว่าตอนนี้ไฟราคะของนา
