“อ๊า อ๊า! อ๊ะ! อ๊ายยยยย” เฟยฮวาร้องครางขึ้นอีกครั้งเมื่อเขากระแทกปลายนิ้วเข้าไปอย่างรวดเร็ว จนร่างกายของนางกระสับกระส่ายไปมา
หากทว่ามันปนมาด้วยความเจ็บ ความแสบ ที่นางเพิ่งได้รับจากครั้งแรกไปเมื่อไม่นานมานี้ ใบหน้านางเหยเกอย่างเห็นได้ชัด ริมฝีปากขบเม้มจนแน่น เลี่ยงหรงก็ยังคงทำหน้าที่ต่อไป
ในขณะเดียวกัน เขาก็ได้พลิกร่างกายนางให้นอนหงายอีกครั้ง ส่วนเขาก็ขึ้นคร่อมนาง เลี่ยงหรงประทับริมฝีปากอย่างเร่าร้อน เพราะในตอนนี้ไฟราคะของเขาลุกโชนจนอยากจะกระหน่ำนางให้เต็มรัก
“อืม...” เฟยฮวาเองก็ไม่ได้ปฏิเสธในสิ่งที่อีกฝ่ายกระทำแต่อย่างใด เพราะอายุของนางก็สมควรที่จะมีบุตรได้เสียที หากแต่นางยังไม่พร้อมที่จะดูแลใครและไม่พร้อมที่จะมีสามีด้วยเช่นกัน
ทว่าเวลานี้ ในตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว เพราะนางดันมีสามีในยุคอดีต แต่ในยุคปัจจุบันนางเป็นได้แค่พนักงานธรรมดา หาเช้ากินค่ำ ทำงานสายตัวแทบขาด เมื่อมาอยู่ที่นี่ก็ทำให้ร
