ตอนที่ 13
1754 คำ
เขาไม่รู้จะด่าอะไรมันดีแล้วตอนนี้เพราะตลอดทั้งช่วงบ่ายพูดจนน้ำลายแห้งก็ยังหง่อยเป็นหมาป่วยแต่ดูตอนนี้ดิทำหน้าระรื่นเหมือนไม่เคยหึงหวงใครงั้นแหละ
จิ้กจกยังไม่เปลี่ยนสีไวเท่ามึงเลยเพื่อน!
"ไปดื่มกันที่ไหนมาคะเนี่ยบอสถึงเมาขนาดนี้แล้วคืนนี้พักที่นี่เหรอคะ?" บางทีพวกเขาอาจจะไปเที่ยวกันมาแล้วจะเข้าโรงแรมเพื่อพักก็ได้เพราะแต่ละคนสภาพดูไม่จืดเลยท่าทางเมาใช่ย่อย
น่านยิ้มกว้างพร้อมทั้งขยิบตาให้เพื่อนตอบแทนก่อนจะส่งนิ้วกว้างสวยๆตอบแทนที่มันพยักหน้ารับ คืนนี้เขาจะได้นอนกอดคุณเลขาสุดที่รักอีกแล้วส่วนเพื่อนช่างหัวมันโตแล้วจะไปไหนก็ไปอย่ามาอยู่เป็นก้างขว้างคอก็พอ
อยากนอนกอดเธอแล้วนะ
ว่านเบะปากมองบนแล้วยกแก้วมาดื่มด้วยความเอือมระอาคนบ้าคลั่งรักแล้วยังตอแหลเก่งกว่าผู้หญิงบางคนเสียอีก
ชานถอนหายใจยิ้มอย่างเป็นมิตรให้คุณเลขาที่หลงกลเพื่อนเหี้ยอีกแล้ว เขาไม่รู้จะสงสารคุณเลขาหรือสงสารเพื่อนดีในตอนนี้แต่ดูทรงแล้วสงสารตัวเองก่อนดีกว่า
ฟีฟ่าอยากจะกระโดดถีบขาคู่ใส่ยอดหน้าเพื่อนเหี้ยเหลือเกินแล้วบอกคุณเลขาอินวาให้หนีไปไอ้เหี้ยนี่มันตอแหลครับผม
แหม่...อ้อนคุณเลขาเป็นลูกหมาเลยนะมึง!
พวกเขาก็ได้แค่มองเพื่อนที่ทำหน้าระรื่นได้โคตรน่าขนลุกจนแทบอยากจะก้านคอเพื่อนขี้ตอแหลนักเชียว ไอ้เวรน่านมันจับมือคุณเลขาทำหน้าเคลิ้มแล้วยังชูนิ้วกลางใส่อีกต่างหาก นี่ถ้าไม่เห็นแก่คุณเลขาที่มันหลงรักอย่างหัวปักหัวปำนะพ่อจะแหกอกให้เกิดมาไม่เคยเห็นผู้ชายตอแหลเก่งขนาดนี้
ต่อหน้าเป็นคนดีลับหลังน่ะแม่งโคตรเหี้ย!
...คุณเลขาครับอย่าหลงกลมัน!!
"มีคนบอกว่าคุณอินวาไปกินข้าวกับแฟนมาเหรอครับ พอดีผมแวะไป" ชานถาม
"แฟนที่ไหนคะไม่มีหรอกค่ะลำพังทำงานเวลาก็ไม่มีแล้ว" อินวาตอบ
"แล้วไม่มีคนมาจีบบ้างเหรอครับ?" ชานถาม
"ก็พอมีค่ะแต่สงสัยฉันจะงานยุ่งไปหน่อยเลยไม่มีใครทนได้ ฉันเดาเอานะ" อินวาตอบ
"บางทีอาจจะไม่ใช่เพราะงานยุ่งก็ได้นะ ผมว่าคนอื่นคงคิดว่าคุณคบกับเพื่อนผมมากกว่า ขนาดพวกผมยังเผลอคิดเลยแต่ผมรู้ว่ามันไม่ใช่" ชานตอบ
"งั้นก็น่าสงสารบอสน่านนะคะที่ต้องมาถูกคนมองแบบนั้น บอสน่านเป็นคนดีมากเกินไปสำหรับฉันค่ะ ฉันว่าบอสต้องได้เจอคนที่ดีๆอีกเยอะค่ะคุณชานว่าไหม?" อินวาถามกลับพร้อมกับปรายตามองคนที่นอนหลับซบไหล่กันอยู่ บอสน่านเป็นเจ้านายที่ดีเกินกว่าคนธรรมดาอย่างเธอจะเอือมมือถึงดังนั้นอย่าให้ความรู้สึกมาพังทุกอย่างลงเลย
ชานไม่ตอบอะไรนอกจากดื่มช้าๆแอบสมน้ำหน้าเพื่อนในใจที่เล่นบทสุภาพบุรุษเกินไปจนมองไม่เห็นตัวตนจริงๆว่าแม่งเหี้ยขนาดไหน เขาอยากจะให้คุณเลขารักไอ้น่านในแบบที่มันเป็นตัวเองแต่ก็อดกลัวไม่ได้ว่าคุณเลขาจะรับไม่ได้ในสิ่งที่มันเป็นเพราะแทบไม่มีใครรับได้เลย
ฟอร์มจัดปากแข็งหยาบคายและป่าเถื่อน
อ่อนโยนนุ่มนิ่มแสนดีและสดใส
ไม่มีอะไรเข้ากันเลยสักนิดเดียว!
"ดึกแล้วพามันไปนอนเถอะ!" ว่านตัดบทจบง่ายๆเพราะง่วงมากแล้ว
"ผมประคองมันเองแต่คุณอินวารบกวนดูมันหน่อยได้ไหม ครับคือว่าพวกผมก็เมาจนลืมตาแทบไม่ขึ้นแล้วเหมือนกัน" ฟีฟ่าร้องขอให้เรื่องที่น่าจะจริงที่สุดของคืนนี้แล้วประคองเพื่อนที่แกล้งเมาให้ไปห้องพัก
"กูปูให้ขนาดนี้แล้วนะไอ้เหี้ยน่าน!" ฟีฟ่ากระซิบเบาๆ
"ให้กูปล้ำรึไงวะ!" น่านกระซิบตอบแล้วส่ายหน้าตอบเพื่อน
"กูให้มึงสารภาพรักเว้ยไอ้เวร!" ฟีฟ่ากระซิบตอบกลับ
"ถ้ากูอกหักละ?" น่านถามด้วยความกังวล
"ก็สมน้ำหน้าไงไอ้สัตว์แล้วรอแดกเหล้าฟรีไงไอ้ควาย!" ว่านตอบแทน
"ปากเสียไอ้สันดานหมา!" น่านด่ากลับเพื่อนที่ปากเสียไม่เลิกจนอยากจะเอาส้นตีนไปปล่อยสัตว์ในปากมันออกมาสักทีสองทีเอาแม่งให้เลือดกลบปากจนพูดไม่ออก
อินวาเดินมาถึงห้องพักแล้วไปเตรียมน้ำไว้สำหรับเช็คหน้าให้เขาสักหน่อยหลังจากดูแลเขาเรียบร้อยแล้วก็ค่อยขับรถกลับคอนโดดีกว่า บอสน่านดื่มจนเมามายขนาดนี้ไม่รู้ว่ามีเรื่องเครียดอะไรรึเปล่าเพราะถ้าเป็นเรื่องส่วนตัวเธอแทบไม่รู้อะไรเลยสักนิดทั้งที่เราอยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลา
หรือจะแอบชอบใครแล้วอกหัก
...บ้าน่าไม่มีใครกล้าหักอกเขาหรอก!
"ผมฝากมันด้วยนะอินวา" ฟีฟ่าพูดพร้อมกับยิ้มกว้างแอบมองใบหน้าสวยหวานผิวพรรณดีไม่ต่างจากลูกคุณหนูแล้วกิริยามารยาทก็ดีไม่ต่างจากชนชั้นสูงช่างต่างกับเพื่อนเขานัก
เป็นคนสวยจัดที่มีเสน่ห์ดึงดูดให้หยุดมองไม่ได้
...เพื่อนแม่งตาถึงวะ!
"คืนนี้ฝันดีนะคะ" เธอบอกก่อนจะปิดประตูและกลับรู้สึกว่าเขานิ่งอยู่เกือบนาทีแล้วถึงได้เดินออกไปไม่รู้ว่าเพราะอะไร
น่านนอนจ้องเพื่อนตาเขม็งเพราะคนดีของเขายิ้มหวานให้แล้วยังบอกฝันดีอีกนี่ถ้าไม่ติดว่าแกล้งเมาพ่อจะเตะมันสักทีโทษฐานที่แย่งความสนใจอินวาไป ไอ้ฟีฟ่ามันมองกลับมาเหมือนจะพูดอะไรต่อแต่มันควรเก็บคำพูดไว้ก่อนจะปากแตกลำพังมองหน้าอินวาแล้วยิ้มให้ก็มากเกินไปแล้ว
น่าน : ไอ้เหี้ยฟีฟ่าไอ้เพื่อนชั่ว!!
ฟีฟ่า : มึงอย่ามาพาลดิ
น่าน : พาลเหี้ยไรวะ!!
น่าน : มึงอ่อยเลขากู!
น่าน : ไอ้เพื่อนชั่ว!
"บอสดีขึ้นแล้วเหรอคะ?" เธอถามเพราะเห็นว่าเขาเล่นโทรศัพท์คิ้วขมวดอยู่เลยถาม
"นิดหนึ่งน่ะแล้วคุณละดีขึ้นรึยัง?" เขาขยับตัวนั่งพร้อมกับวางโทรศัพท์ลงถึงจะมีเสียงข้อความดังมาติดๆก็ตามเถอะ
เขารู้ว่ามันจะแก้ตัวในเรื่องอ่อยคุณเลขาแล้วกล่าวหาว่าเขาคือคนผิดที่หวงเกินไปแต่ความจริงแล้วไม่ใช่สักนิด
ขนาดหวงเป็นหมาเธอยังไม่รู้สึกเลย!
"มานั่งใกล้ๆผมนี่สิอินวา" เขาไม่พูดเปล่าแต่ตบที่นอนให้เธอมานั่งด้วยเพราะยังไงซะคืนนี้เราจะต้องอยู่ด้วยกันส่วนพี่ที่เธอว่านั้นจะไม่มีโอกาสแย่งอินวาไปได้เด็ดขาด
"เมื่อตอนบ่านผมขอโทษจริงๆนะ คุณคงเหนื่อยมากแน่เลยใช่ไหม?" สำหรับเธอน่ะอาจจะรู้สึกแย่ที่เขาผิดคำพูดไม่ยอมเข้าบริษัทตามที่บอกแต่สำหรับคนอื่นมันคงจุดพลุฉลองแล้วละมั้ง
"ไม่เหนื่อยเลยค่ะ ตอนนี้บอสน่านดีขึ้นแล้วงั้นฉันกลับก่อน"
"เดี๋ยวสิ! อย่าทิ้งผมไว้คนเดียวเลยนะ ผม…"
"บอสมีเรื่องอะไรรึเปล่าคะฉันพอจะช่วยได้ไหม?"
"ช่วยอยู่กับผมก่อนนะ คืนนี้ผมอยู่คนเดียวไม่ไหวจริงๆผมแค่...รู้สึกว่าตัวเองกำลังจะแพ้"
"ได้สิคะแล้วบอสไม่เคยแพ้ใครนะ บอสเป็นคนที่ดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยรู้จักมาทั้งหล่อทั้งน่ารักทั้งอบอุ่นและ…" เธอยังพูดไม่จบบอสก็ดึงเข้าไปกอดแน่นแล้ว เธอไม่รู้ว่าเขาเจอเรื่องอะไรอยู่แต่มือคู่นี้ก็พร้อมจะลูบหลังปลอบใจคนที่แสนดีอย่างเขาเสมอ
น่านกอดแน่นหลับตาพริ้มทั้งมีความสุขทั้งกลัวในเวลาเดียวกันเพราะเขาไม่ใช่คนในแบบที่เธอเห็นเลยสักนิด เขามันคนชั่วช้าเกินกว่าจะดึงคนแสนดีอย่างเธอมาอยู่เคียงข้างแต่ถ้าจะให้ตัดใจปล่อยก็ทนไม่ไหวเพราะแค่ไม่เจอกันวันเดียวยังคิดถึงจนแทบคลั่งอยู่แล้ว
รักคุณ...รักคุณมากเหลือเกิน
"คุณไปอาบน้ำแล้วมานอนพักนะพรุ่งนี้เราจะได้ไปทำงานพร้อมกัน"
"แล้วรถบอสละคะ?"
"รถฟีฟ่าน่ะพอดีผมเมามากไปหน่อยมันเลยไม่กล้าให้ขับ อืม...คุณยังไม่ได้ชอบใครใช่ไหม?"
"ไม่ค่ะ อยู่คนเดียวแบบนี้น่ะดีแล้ว"
"คุณไม่คิดจะมีใครบ้างเหรอ คือว่าผม…"
"ไว้ถ้ามีคนแสนดีเท่ากับบอสก่อนนะคะฉันถึงจะเปิดใจ"
"คนแบบผมมันมีคนเดียวในโลกเหมือนกับคุณไงอินวาที่มีคนเดียวในโลก คุณหาใครแบบผมไม่ได้หรอก" เขาอยากจะพูดเหลือเกินว่ารักมากขนาดไหนแต่ทุกอย่างมันติดอยู่ที่ปลายลิ้นแน่นอยู่ภายในอกให้รู้สึกกลัวขึ้นมาเสียดื้อๆ
ถ้าเขาบอกรักเธอมากขนาดไหนแล้วเรื่องระหว่างเราจะเดินต่อไปได้ใช่ไหม?
....ถ้าเธอถอยห่างละเขาจะทำยังไง?
อินวาไม่พูดอะไรต่อในขณะที่เขาล้มตัวลงนอนแกล้งหลับเหมือนว่าเมื่อกี้ไม่ได้พูดอะไรออกไปไม่นานที่นอนก็ยวบลงพร้อมกับกลิ่นหอมอ่อนและมือเล็กจับผ้าห่มให้
คุณแสนดีเกินไปแล้วนะที่รัก
"ไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรฉันขอให้บอสผ่านมันไปได้นะ ฝันดีนะคะบอสน่าน" เธอไม่เคยเห็นบอสเป็นแบบนี้มาก่อนเลยเป็นห่วงมากพอสมควร
เธอหยิบผ้าห่มอีกผืนที่ขอเพิ่มพร้อมกับหมอนอีกใบเดินไปนอนที่โซฟาตัวใหญ่แทนการนอนบนเตียงเดียวกัน ในตอนนี้เธอก็แทบจะลืมตาไม่ขึ้นแล้วหวังว่าพรุ่งนี้จะตื่นทันบอสน่านนะ
หวังว่าพรุ่งนี้บอสน่านจะผ่านเรื่องแย่ๆได้
- ผู้เขียน
