เช้าวันต่อมาบนเตียงแสนอุ่นคนตัวใหญ่ยังคงนอนนิ่งท่อนแขนตระกองกอดแนบแน่นในขณะที่คนในอ้อมกอดนั้นยังคงหลับสนิทซุกตัวเบียดเสียดเข้าหาความอบอุ่นอย่างไม่รู้สึกตัว มุมปากหยักคลี่ยิ้มบางๆทั้งที่ยังไม่ลืมตาแล้วจูบหน้าผากเกลี้ยงด้วยความสุขมือกระชับกอดแน่นขึ้น
เปลือกตาค่อยๆเปิดออกอย่างงัวเงียแต่ไม่รู้สึกหงุดหงิดเลยสักนิดทั้งที่อาการปวดหัวแทรกซึมเข้ามาอย่างรวดเร็วเป็นผลมาจากการดื่มเมื่อคืนหนักมากเกินไป ตอนนี้กำลังอยู่ในความฝันอยู่รึเปล่าก็ไม่แน่ใจเพราะเช้าที่ตื่นมาเจออินวาอยู่ในอ้อมกอดแนบชิดตัวมักจะเกิดขึ้นเวลาเมาหนักๆเท่านั้น
"มอร์นิ่งนะครับที่รัก" เธอดูดีเกินกว่าจะเป็นความจริงได้แต่นี่คือเรื่องจริงไม่ใช่ความฝันเหมือนในอดีตที่ผ่านมา ปลายนิ้วเกลี่ยผมสรวยไปทัดหูแล้วพรมจูบหน้าผากเล็กซ้ำๆหอมแก้มนุ่นอีกฟอดใหญ่ให้ชื่นใจ
"คุณเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตผมนะอินวา" วันเกิดปีนี้ได้มีเธออยู่ในอ้อมกอดก็ถือว่า
