34

1257 คำ

“ไอ้พวกชั่ว” “ฉันจำได้ว่าตอนนั้นมีพนักงานเดินมาบอกว่ามีคนมารอพบ แต่พอฉันไปก็ไม่พบใครเลย แล้วหลังจากนั้นฉันก็จำอะไรไม่ได้แล้ว” เธอพูดแทรกขึ้นมาระหว่างที่ฟังเขาเล่า “ใช่ มันลอบเข้าไปด้านหลัง แล้วโปะยาสลบเธอ หลังจากที่พวกมันพาเธอเข้าห้อง ฉันก็ฉวยโอกาสตอนที่มันออกไปแล้วพาตัวเธอออกมา แล้วย้ายไปอยู่อีกห้องหนึ่ง โชคดีที่ฉันสนิทกับเจ้าของโรงแรม พอบอกเรื่องระยำที่พวกมันทำ เขาก็อาสาช่วยด้วยการอำนวยความสะดวกให้ทุกอย่าง” ในขณะที่เล่า สองมือของเขาก็ยังคงเช็ดผมให้เธออยู่ “ถึงวันนั้นฉันจะจำหรือรับรู้เรื่องที่คุณเล่าไม่ได้ แต่มีบางอย่างที่ฉันจำได้นะ” เขาเลิกคิ้วด้วยความอยากรู้ “ก็กลิ่นน้ำหอมกับแผ่นหลังกว้างๆ ของคุณไง เวลาที่ฉันเห็นแผ่นหลังของคุณ มันทำให้ฉันสงสัยจนอยากจะถามอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่มีโอกาสเหมาะๆ สักที จนกระทั่งวันนี้” “อ้อ! เมื่อตอนเย็นที่เธอบอกมีเรื่องอยากจะถาม ก็เรื่องนี้สินะ” ให้ตายสิ!

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม