พ่ายรักเล่ห์มาเฟีย(1)

11

“อ๊าย! นี่คุณหลอกด่าฉันเหรอคนบ้า แต่เอ๊ะ! งั้นถ้าฉันไม่ได้ข่มขืนคุณ ก็แสดงว่าคุณน่ะสิที่ข่มขืนฉัน กรี๊ด...!ไอ้บ้า ไอ้ผู้ชายสำส่อน แกมันชั่ว หน้ารังแกผู้หญิง ทำอย่างนี้กับฉันได้ยังไง” เออ เอาเอาเข้าไป จะมีอะไรน่าปวดหัวไปกว่านี้อีกไหมเนี่ยชีวิตกู จิโอวาโน่กุมขมับรู้แล้วว่าตัวเองคิดผิดตั้งแต่แรกที่พาเธอมา แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ในเมื่อเธอโยนบทสามีมาให้เขาก็ขอตามน้ำไปเลยแล้วกัน

“แล้วคุณจะโวยวายทำไม ในเมื่อคุณตั้งใจจะจับผมตั้งแต่แรกอยู่แล้วไม่ใช่รึไง ไม่อย่างนั้นคงไม่คิดจะมีลูกกับผมหรอก คุณนี่แผนสูงวางแผนได้แยบยลจริงๆ นะไอรดา คิดจะใช้ลูกมาผูกมัดผม ผมต่างหากล่ะที่ดูคุณผิดไป” ไอรดาถึงกับอ้าปากค้างไม่คิดว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้ไปได้

“ฉันเหรอที่แผนสูง ฉันเหรอที่คิดจะจับคุณ ชิ! คุณคิดว่าคุณมีอะไรดีถึงทำให้ฉันคิดจะจับคุณ ก็แค่หน้าตาดี มีสเปิร์มพอใช้ ไร้เหตุผลเป็นที่สุด แล้วยังฉุดผู้หญิงไม่มีทางสู้อย่างฉันมาอีก นี่น่ะเหรอข้อดีที่ฉันคิดจะจับคุณ” ไอรดาต่อว่าอย่างเหลืออดที่เขาดูถูกผู้หญิงอย่างเธอ

“คุณจะบอกว่าสิ่งที่คุณอยากได้มีแค่สเปิร์มของผมงั้นสิ งั้นคุณต้องลองให้ผมได้พิสูจน์สักครั้งแล้วล่ะว่าลีลาของผมก็เด็ดไม่แพ้สเปิร์ม ดีไม่ดีคุณอาจจะเปลี่ยนใจยกให้ลีลาผมเด็ดกว่าสเปิร์มก็ได้” จิโอวาโน่พิสูจน์คำพูดของตัวเองด้วยการกระชากผ้าห่มที่เธอใช้คลุมตัวทิ้งไป จากนั้นก็ทิ้งร่างสมส่วนแห่งชายชาตรีของตัวเองทาบทับร่างบอบบางของเธอเอาไว้ทั้งตัวจนเธอดิ้นหนีไปไหนไม่ได้อีก

“กรี๊ด...! ออกไปนะออกไป ฉันจะไม่ยอมให้คุณข่มขืนฉันอีกเป็นครั้งที่สองแน่ คราวนี้ฉันขอสู้ตาย นี่แน่ะ” ไอรดากัดแขนอีกฝ่ายสุดแรง เพื่อปกป้องตัวเองให้ถึงที่สุด

“โอ๊ย! เป็นหมาต่างดาวรึไงยัยบ๊องเอ๊ย” จิโอวาโน่บีบคางอีกฝ่ายเพื่อให้เธอยอมปล่อยเขาในที่สุด

“ก็คุณอยากทำฉันก่อนทำไมล่ะ โดนซะบ้างก็สมแล้วนี่ แล้วถ้ายังคิดจะข่มขืนฉันอีกล่ะก็ คราวนี้จะกัดให้เนื้อหลุดเลยคอยดู” เห็นเธอขู่ฟ่อๆ แบบนี้ จิโอวาโน่ก็อดขำไม่ได้เหมือนกัน

“ฮ่าๆๆ แล้วคุณจะขัดขืนไปทำไมล่ะ ในเมื่อคุณตั้งใจจะดักฉุดผมไปทำมิดีมิร้ายอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ผมก็แค่เปลี่ยนวิธีทำให้มันง่ายขึ้นก็เท่านั้น ส่วนคุณก็แค่อยู่เฉยๆ ที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ผมก็พอ” จิโอวาโน่บอกนัยน์ตาเป็นประกาย รู้สึกเริ่มควบคุมตัวเองยากขึ้นทุกทีๆ ถ้าขืนเธอยังไม่หยุดดิ้น เขาคงไม่รับประกันว่าเขาจะหยุดตัวเองได้อีก ก็ร่างสมส่วนเย้ายวนของเธอมันเอาแต่เบียดเสียดแนบชิดร่างแกร่งของเขาอยู่ร่ำไป

“มันก็จริง แต่เอ๊ะ นี่คุณฟังภาษาไทยออกเหรอเนี่ย พระเจ้า! งั้นที่ฉันพูดคุณก็รู้เรื่องหมดทุกอย่างเลยน่ะสิ อ๊าย! ไม่นะ น่าอายชะมัดเลย” ไอรดาปิดหน้าตัวเองด้วยความอาย

“ไม่ใช่แค่ฟังออกแต่พูดได้ด้วย ส่วนร้านอาหารไทยที่พาคุณไปกินวันนี้ก็ร้านแม่ผมเอง ไง! ยังคิดอยากจะซื้อตัวแม่ครัวอยู่รึเปล่าล่ะ” จิโอวาโน่ทบทวนเรื่องที่เธอเคยพูดให้ฟังอีกครั้ง “เอาล่ะ คราวนี้พร้อมรึยัง” เขาย้อนถามเสียงจริงจัง

“พร้อมอะไร” ไอรดายังคงทำหน้าไม่เข้าใจว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่

“ก็พร้อมที่จะให้ผมพิสูจน์ไง ว่าระหว่างสเปิร์มกับลีลาของผม อย่างไหนมีดีกว่ากัน แล้วอย่างไหนที่พอจะมัดใจคุณได้มากกว่ากัน” ไอรดาได้ยินอีกฝ่ายพูดแบบนี้ก็เขินจนหน้าแดง รีบผลักไสเขาอีกครั้ง แต่ดูเหมือนนอกจากร่างสูงใหญ่ของเขาจะไม่ขยับเขยื้อนแล้ว อะไรต่อมิอะไรก็ยังเบียดแนบชิดมากกว่าเดิมอีก

“อ๊าย! นี่นายยักษ์มันหนักนะ ฉันหายใจไม่ออกถอยไปก่อนได้ไหมเล่า อึดอัดจะแย่แล้ว” เมื่อผลักแล้วยังไม่ได้ผล ไอรดาจึงหันมาโวยวายแทน

“หายใจไม่ออก งั้นก็ต้องรีบผายปอดน่ะสิ” จิโอวาโน่ทาบทับริมฝีปากของตัวเองลงบนริมฝีปากเนียนนุ่มน่าสัมผัสของเธอโดยเร็ว ก่อนที่เธอจะทันโวยวายให้เขาต้องรำคาญอีก ทำเอาคนไม่ประสาอย่างเธอถึงกับตาโต จากนั้นจึงพยายามผลักไสดิ้นรนขัดขืนเท่าที่แรงจะมี

“อื้อ...!” ไอรดาพยายามส่งเสียงประท้วง พร้อมกับดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของเขา ในขณะที่คนฉวยโอกาสอย่างเขาเมื่อได้สัมผัสจุมพิตแสนหวานนี้แล้วก็ยากที่จะหักห้ามใจอีกต่อไป อีกทั้งมือไม้ก็พาลอยู่ไม่นิ่ง เอาแต่จะลูบไล้สำรวจผิวนุ่มลื่นดุจแพรไหมของเธออย่างย่ามใจ แต่ไม่วายต้องอารมณ์เสียขึ้นมาอีก

“หยุดดิ้นเดี๋ยวนี้ไอรดา อย่ามาทำเป็นไร้เดียงสา คิดเหรอว่าผมโง่จนดูไม่ออกว่าคุณกำลังเสแสร้งแกล้งทำเป็นไม่ประสา เพราะยังไงผมก็ไม่เชื่อว่าผู้หญิงที่อยากได้สเปิร์มคนอื่นจนตัวสั่นอย่างคุณจะไม่สันทัดเรื่องพวกนี้ บางทีคุณอาจจะช่ำชองกว่าผมก็ได้ใครจะไปรู้ ทำไมไม่แสดงมันออกมาให้ผมดูล่ะ เผื่อว่าถ้าผมติดใจ อาจจะแบ่งสเปิร์มฝากไว้ในตัวคุณบ้างก็ได้” ใบหน้าแดงก่ำนัยน์ตาดุกร้าวของเขาบอกให้รู้ว่าตอนนี้เขากำลังไม่พอใจ ที่เธอพยายามดิ้นรนขัดขืน ทั้งที่ร่างกายของเธอกำลังตอบสนองต่อสัมผัสของเขาอยู่ตอนนี้ และมันยิ่งทำให้เขาขัดใจมากยิ่งขึ้นเมื่อคิดว่าเธอเคยพลีกายให้ชายอื่นครอบครองมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

“อ๊าย! ไอ้บ้า ไอ้ยักษ์ปากเสีย ฉันไม่ใช่พวกสำส่อนอย่างคุณนี่ ที่เอะอะก็จะพากันขึ้นเตียงอย่างเดียว” ไอรดายังพยายามผลักไสทุบตีเขาเท่าที่จะทำได้ อย่างน้อยๆ ถ้าเธอจะเสียตัวอีกเป็นครั้งที่สอง เขาก็ควรเจ็บตัวเป็นการตอบแทนบ้าง

“จะบอกว่าคุณยังซิงว่างั้นเถอะ” จิโอวาโน่ยังคงไมเชื่อ และเมื่อเธอพยักหน้าหงึกหงักเขาจึงพูดต่อ “งั้นคงต้องให้ผมพิสูจน์หน่อยแล้วล่ะ ว่าลีลาของผมพอจะทำให้คุณเผยธาตุแท้ออกมาได้บ้างรึเปล่า” สรุปว่าเขายังไม่เชื่ออยู่ดี

“กรี๊ด...! อุ๊บ!” เธอกรีดร้องได้แค่นั้น เมื่อเขาทาบทับริมฝีปากลงไปอีกครั้ง และดูเหมือนครั้งนี้เขาจะพยายามหลอกล่อให้เธอตกหลุมพรางอย่างที่เขาว่าเอาไว้ด้วยสัมผัสหนักหน่วงและปลุกเร้าไปในคราวเดียวกัน หญิงที่ไม่ประสาอย่างเธอจึงได้แต่ครางอืออาครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยกำลังสับสนมึนงงกับสัมผัสเรียกร้อง รุกเร้า โอ้โลมจากผู้ชายที่ชื่อจิโอวาโน่ และด้วยเสียงครางและการตอบสนองของเธอทำให้เขายิ้มมุมปากสมใจ คิดว่าคงถึงเวลาที่จะทำให้เธอดิ้นไม่หลุดยอมจำนนต่อหลักฐานว่าเธอมันก็แค่ผู้หญิงร่านรักและเคยผ่านผู้ชายมานับครั้งไม่ถ้วน

“กรี๊ด...!” เสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดของไอรดา ทำให้จิโอวาโน่ถึงกับชะงักค้างและหยุดการเคลื่อนทุกอย่างลง

“นี่คุณยัง...” เขาครางอย่างไม่อยากจะเชื่อ ไม่คิดว่าเธอจะพูดเรื่องจริง จึงอดที่จะสงสารเธอไม่ได้ที่เขาเผลอรุนแรงกับเธอทั้งที่เธอไม่ประสาเรื่องพวกนี้ จากนั้นก็เผลอยิ้มคนเดียวราวกับคนบ้า ที่รู้ว่าเธอยังบริสุทธิ์หมดจดไม่มีแม้แต่ภมรหนุ่มเข้ามาดอมดมหรือย่างกรายมาทำลายเยื่อบางๆ ที่เธอหวงนักหนา แน่นอนว่าเขาได้พิสูจน์และทำลายมันด้วยตัวของเขาเองแล้วในตอนนี้

“ฮือๆๆ ไอ้ยักษ์บ้าฉันเจ็บนะ ออกไปเดี๋ยวนี้เลยเจ็บจะตายอยู่แล้ว ฮือๆๆ” เธอร้องไห้น้ำตาไหลเป็นทางด้วยความเจ็บ ยิ่งเห็นเขาก็ยิ่งสงสาร แต่จะให้เขาถอยตอนนี้เขาเองก็คงทำไม่ได้เหมือนกัน

“ขอโทษนะที่ไม่เชื่อตั้งแต่แรก แล้วก็ขอโทษด้วยที่ทำให้เจ็บ แต่จะให้ผมหยุดตอนนี้คงทำให้ไม่ได้ ถ้าผมทำแบบนั้นผมก็คงตายทั้งเป็นเหมือนกัน หวังว่าคุณคงเข้าใจนะ” จิโอวาโน่อธิบายพร้อมกับจุมพิตหน้าผากเธออย่างอ่อนโยนต่างกับตอนแรกราวกับคนละคน จนเธอเองก็ยังงงกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของเขาเหมือนกัน

“คุณก็แค่เอาตัวคุณออกไปจากตัวฉัน ไม่ถึงกับตายหรอก ฉันนี่ที่กำลังจะตายทั้งเจ็บทั้งอึดอัดไปหมดแล้ว” ด้วยยังไม่เข้าใจความหมายที่เขาพูดจริงๆ เธอจึงพยายามดิ้นรนผลักไสเขาอีกครั้ง

“ไอรดาขอร้องล่ะ คุณช่วยอยู่นิ่งๆ ก่อนจะได้ไหม ไม่อย่างนั้นผมคงรับรองไม่ได้ว่าจะไม่เผลอทำรุนแรงกับคุณอีกถ้าคุณยังยั่วผมอยู่อย่างนี้” จิโอวาโน่บอกด้วยใบหน้าแดงก่ำตามแรงอารมณ์ปรารถนาที่กำลังลุกโชนอยู่ตอนนี้ ยิ่งเธอพยายามขัดขืนมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งต้องการมากขึ้นเท่านั้น

“อดทนอีกนิดเดียว มันจะเจ็บแค่เดี๋ยวเดียวเท่านั้น แล้วผมสัญญาว่าผมจะทำให้คุณรู้จักความสุขระหว่างชายหญิงอย่างแท้จริง คุณจะต้องมีความสุขที่สุด ผมสัญญา” เขาจึงฉวยโอกาสในขณะที่เธอกำลังตั้งใจฟังกดร่างหนาของตัวเองให้สัมผัสล่วงล้ำเข้าไปจนสุดตัว

“โอ๊ย! ไอ้ยักษ์บ้าฉันเจ็บนะ ฮือๆๆ” เธอร้องไห้พร้อมกับรัวกำปั้นลงบนตัวเขาอีกครั้งอย่างโมโห

“อีกเดี๋ยวคุณก็จะลืมคำนี้เองนั่นแหละ เชื่อผมเถอะ” จิโอวาโน่ไม่สนใจว่าเธอจะทำร้ายร่างกายเขายังไง เริ่มขยับเคลื่อนไหวร่างกายอย่างเนิบช้าในคราแรกเพื่อให้เธอได้ปรับตัว มุ่งหวังให้เธอลืมความเจ็บปวดแล้วให้ความรู้สึกอื่นเข้ามาแทนที่ แต่จนแล้วจนรอดเขาก็ยังแพ้ความต้องการของตัวเอง เมื่อกายสาวที่กำลังบีบอัดรัดรึงกายแกร่งของเขากำลังกระตุ้นความปราถนาดิบเถื่อนภายในให้ปะทุออกมาจนยากจะควบคุมอีก สะโพกสอบเร่งจังหวะตอกอัดใส่กายสาวอย่างบ้าคลั่ง ดีที่ครั้งนี้เธอสามารถปรับตัวได้ จากที่ได้ยินเสียงครางไม่ขาดปากจากเธอเขาเองก็เบาใจลงหน่อย เมื่อไม่ได้ทำให้เธอบอบช้ำมากจนเกินไป