พ่ายรักเล่ห์มาเฟีย(1)

12

เสียงหอบหายใจของทั้งคู่บ่งบอกให้รู้ว่าการกรำศึกรักอันยาวนานได้สิ้นสุดลงแล้ว เหลือก็แต่เพียงร่องรอยความเสียหายเท่านั้นที่บอกให้รู้ว่า “ศึกครั้งนี้ ใหญ่หลวงนัก”

“ฮือๆๆ แล้วฉันจะท้องไหม” หลังจากที่ปรับลมหายใจเข้าสู่ภาวะปกติได้แล้ว ไอรดาจึงโอดครวญต่อ ทำให้เขาเองก็ตกใจเพราะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองไม่ได้ป้องกันเหมือนอย่างที่ผ่านๆ มา

“คุณกลัวจะท้องใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวผมให้คนไปซื้อยาคลุมฉุกเฉินมาให้” จิโอวาโนบอกอย่างหวังดีกลัวว่าเธอจะยังไม่พร้อมจนลืมไปว่าสาเหตุของเรื่องทั้งหมดในวันนี้ว่าเกิดจากอะไร

“เปล่า! ฉันกลัวไม่ท้องต่างหากเล่า ฮือ...! ไหนๆ ก็อุตส่าห์เสียตัวทั้งที ฉันก็ควรจะได้อะไรกลับไปบ้างสิไม่ใช่เสียอย่างเดียว” จิโอวาโน่ได้ยินถึงกับอ้าปากค้างกับความคิดของเธอ

“หา! กลัวไม่ท้อง ฮ่าๆๆ คุณนี่มัน ฮ่าๆๆ ผมล่ะเชื่อคุณเลย” เขาหัวเราะจนอกกระเพื่อม ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาเปรียบกับเธอดี คนอะไรแปลกแบบเอกเทศสุดๆ นี่เขาควรอนุรักษ์ของแปลกแบบนี้เอาไว้จริงๆ น่ะหรือ ชักไม่แน่ใจแล้วสิ

“หัวเราะอะไรเล่า มันใช่เรื่องตลกรึไงที่ฉันต้องเสียทั้งตัว เสียทั้งใจ ไหนจะต้องมาเจ็บตัวที่โดนคุณรังแกอีก ฮือ! มีแต่เสียกับเสีย เสียทั้งขึ้นทั้งล่อง” ไอรดาโวยลั่นเมื่อเขาเอาแต่หัวเราะไม่หยุด

“ใครว่าคุณมีแต่เสียกับเสีย อย่างน้อยๆ คุณก็ได้จากผมไปอย่างหนึ่งนะ” จิโอวาโน่ต่อปากกับเธออย่างนึกสนุก ดูเอาเถอะเคยสักครั้งไหมที่หลังจากเสร็จกิจกับผู้หญิงแล้วเขาจะมานั่งคุยกันแบบนี้ มีเธอคนแรกนี่แหละที่เขายังแปลกใจว่านอกจากเขาจะไม่ไล่เธอเหมือนคนอื่นๆ ซ้ำร้ายเขายังคุยกับเธออย่างสนุก ที่สำคัญเขายังรู้สึกว่า...ยังไม่อิ่มด้วย

“อะไร” เธอถามเสียงขุ่น ก็เห็นๆ กันอยู่ว่าผู้หญิงเสียตัวมันก็ต้องมีแต่เสียกับเสียน่ะสิ แล้วเธอจะได้อะไร

“ก็สเปิร์มไง คุณได้จากผมไปเยอะกว่าที่คุณเสียอีกนะ ไม่รู้รึไงว่าที่คุณได้ไปน่ะเป็นร้อยล้านตัวเชียวนะ อย่างนี้เขาไม่เรียกว่าเสียกับเสียหรอก มีแต่ได้กับได้มากกว่า ผมต่างหากล่ะที่เป็นคนเสีย แล้วก็เสียเยอะด้วย” จิโอวาโน่พูดไปก็แสร้งทำหน้าเศร้า

“อืม! พูดแบบนี้ก็ค่อยรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้เสียคนเดียว เย้ย! จะบ้าเหรอ อย่างคุณน่ะเขาเรียกว่าเต็มใจเสียย่ะ” เธอทำหน้างอง้ำ ในขณะที่เขากลับยังยิ้มหน้าเป็นจนน่าหมั่นไส้

“ชิ! ร้อยล้านพูดมาได้ มีแต่ปริมาณแต่ไร้คุณภาพรึเปล่าก็ไม่รู้” คนถูกหยามถึงกับสะอึก

“นี่ พูดแบบนี้เอาไปอีกร้อยล้านไหมล่ะ จะได้รู้ว่าทั้งคนทั้งสเปิร์มคุณภาพคับแก้วไม่แพ้กัน” จิโอวาโน่ท้าทายทันทีที่ถูกเธอปรามาศมาแบบนั้น

“เรื่องอะไร แค่ร้อยล้านฉันก็ไม่รู้จะเอาไปเก็บไว้ตรงไหนแล้ว อีกอย่างฉันก็เจ็บระบบไปทั้งตัวแล้วด้วย ไหนคุณบอกว่ามันไม่เจ็บไง แล้วที่ฉันกำลังเป็นอยู่ตอนนี้มันหมายความว่ายังไงหา” เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเขาบอกเธอแบบนี้จึงหันมาตวาดแว้ดๆ ใส่เขาทันที

“เอ้า! ไหนก่อนหน้าไม่เห็นคุณบอกว่าเจ็บเลยนี่ มีแต่บอกว่าอย่าหยุดๆ ไอ้เราก็นึกว่าชอบน่ะสิก็เลยจัดหนักจัดเต็ม ที่สำคัญใครหน้าไหนนะที่ร้องครวญครางแล้วยังข่วนหลังผมจนได้เลือดแบบนี้น่ะ แต่เอาเถอะไหนๆ คุณเองก็เสียเลือดเหมือนกัน เอาเป็นว่าเราหายกันนะ” ไอรดาเห็นลอยเล็บที่ตัวเองฝากเอาไว้บนแผ่นหลังของเขาก็อดตกใจไม่ได้ แต่ของแบบนี้มันจะเทียบกันได้เหรอ

“อ๊าย! นี่คนบ้า เลือดที่ฉันเสียกับเลือดที่คุณเสียมันเทียบกันได้ที่ไหนเล่า” เธอหันไปตวาดเสียงดังลั่น “มันก็เลือดเหมือนกันนั่นแหละน่า แล้วนี่ตกลงเราจะคุยกันแต่เรื่องเลือดใช่ไหมเนี่ย ผมจะได้ทำแผล

แล้วก็เช็ดเลือดให้คุณซะก่อน” นัยน์ตาแพรวพราวของเขาบอกให้เธอรีบระวังตัวเป็นการด่วน

“อ๊าย! นี่หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะตายักษ์หื่น หยุดคิดประทุษร้ายร่างกายฉันเดี๋ยวนี้นะ” ไอรดารีบรั้งผ้าห่มมาคลุมกายให้มิดชิดมากขึ้นเมื่อเห็นสายตาไม่น่าไว้วางใจจากเขา

“ฮ่าๆๆ เอาล่ะ งั้นเรามาคุยกันดีๆ ลืมเรื่องบนเตียงไปก่อนได้ไหมล่ะ” เขาพูดจาเป็นการเป็นงานแต่ก็ยังอดขำตัวเองไม่ได้ที่สามารถคุยเรื่องแบบนี้ได้เป็นฉากๆ ทั้งที่เพิ่งผ่านภาคปฏิบัติมาไม่นาน คิดแล้วก็ร้อนซู่ขึ้นมาอีกจึงรีบเปลี่ยนเรื่องซะดีกว่า

“ก็ถ้าคุณไม่รื้อฟื้น ฉันก็ไม่อยากพูดถึงเหมือนกันแหละ”” เธอเบะปากใส่จนเขาคร้านที่จะต่อปากต่อคำเรื่องนี้ด้วยอีก ไม่อย่างนั้นมันอาจจะยาวจนถึงขั้นต้องทบทวนความจำกันอีกรอบก็เป็นได้

“เอาล่ะ ไหนลองเล่ามาให้ละเอียดซิว่าทำไมถึงอยากมีลูกกับผมนัก” จิโอวาโน่เริ่มเข้าประเด็นด้วยใบหน้าจริงจัง

“นี่! พูดให้มันดีๆ หน่อยใครอยากมีลูกกับคุณไม่ทราบ ฉันก็แค่อยากได้สเปิร์มของคุณ ไม่ได้อยากได้คุณ อย่างน้อยๆ ก็ไม่ใช่วิธีที่คุณเพิ่งทำกับฉันเมื่อกี้นี้ละกัน” เธอตีรวนแกล้งกวนเขาอย่างหมั่นไส้

“ไอรดา” จิโอวาโน่เรียกเธอเสียงดุเป็นการเตือนว่าอย่าได้ยอกย้อนเขาอีก

“ก็มันจริงนี่ ความจริงถ้าฉันไม่เจอคุณป่านนี้ฉันอาจจะท้องแบบไม่ต้องเสียตัวแล้วก็ได้ แต่เอาเถอะถือว่าเป็นคราวซวยของฉันละกันที่มาเจอคุณซะก่อน ไม่อย่างนั้นฉันคงจะมีตัวเลือกมากกว่านี้ ดีไม่ดีอาจดูดีกว่าคุณด้วย” จิโอวาโน่ได้ยินเธอพูดมาแบบนี้ก็เริ่มไม่พอใจ

“ถ้าขืนคุณยังนอกเรื่องไม่รีบอธิบายให้ผมฟังล่ะก็ คุณได้เสียตัวกับผมอีกครั้งแน่ แล้วบอกไว้ก่อนนะว่าคราวนี้ถ้าไม่เช้าอย่าหวังว่าผมจะหยุด” ไอรดาได้ยินคำขู่ถึงกับตาโต แค่นี้ร่างกายเธอก็จะแตกเป็นเสี่ยงๆ อยู่แล้ว ถ้าขืนเขาทำอย่างที่พูดจริงๆ เธอไม่ต้องตายคาเตียงไปเลยรึไง

“ก็ได้ๆ ด้วยความสัจจริงฉันไม่เคยคิดจะจับคุณอย่างที่คุณว่าเลยสักนิด ฉันแค่จะหาพ่อของลูกซึ่งเป็นใครก็ได้ที่ดูดีหน่อย เพื่อที่ว่าลูกที่เกิดมาจะได้ดูดีตามไปด้วย ที่สำคัญไม่ใช่วิธีที่คุณเพิ่งทำกับฉันเมื่อกี้ด้วย ก็อย่างที่คุณรู้นั่นแหละ ฉันตั้งใจจะขอสเปิร์มของคุณไปทำเด็กหลอดแก้ว แต่เอาเถอะถึงฉันจะท้องด้วยวิธีนี้คุณก็ไม่ต้องกลัวหรอกนะว่าฉันจะขอให้คุณรับผิดชอบ ฉันไม่ทำแบบนั้นแน่ เอาเกียรติของลูกสาวมาเฟียเป็นประกันเลยเอ้า ฉันน่ะมีแต่จะขอให้คุณลืมซะมากกว่า เพราะว่าฉัน...อยากได้แค่ลูก ไม่ได้อยากได้พ่อของลูก แบบซิงเกิ้ลมัมน่ะรู้จักไหม” ถึงเธอจะอธิบายอย่างละเอียด แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี

“ทำไม” เมื่อไม่เข้าใจจิโอวาโน่จึงต้องถามอีกครั้ง

“เอ้า! คุณนี่ ก็ผู้ชายดีๆ สมัยนี้มันหายากจะตาย ถ้าเราต้องใช้ชีวิตคู่กับคนไม่ดีไปตลอดชีวิต สู้ไม่มีซะตั้งแต่ตอนแรกยังจะดีซะกว่า ง่ายๆ ดูอย่างคุณสิคุณเคยคิดจะหยุดอยู่ที่ผู้หญิงคนไหนแบบจริงจังสักครั้งรึเปล่าล่ะ” คนถูกย้อนถามถึงกับสะอึก

“ผมถามว่าทำไมคุณถึงอยากมีลูก ไม่ได้อยากรู้ว่าทำไมถึงไม่อยากมีสามี” จิโอวาโน่ทำเสียงดุกลบเกลื่อนเพื่อเปลี่ยนเรื่อง

“เอาจริงๆ ฉันก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้หรอก แต่ความจำเป็นมันบังคับ ครอบครัวของฉันมีฉันเป็นผู้สืบทอดมรดกเพียงคนเดียว ก็อย่างที่คุณรู้แค่มรดกของพ่อฉัน ฉันก็ดูแลไม่ไหวแล้ว ไหนจะมรดกของคุณตาอีก ท่านก็เลยกลัวว่ากิจการที่ท่านอุตส่าห์สร้างมากับมือจะต้องตกเป็นของคนอื่น ถ้าหากว่าฉันดูแลไม่ไหว แล้วต้องขายมันทิ้งไปจริงๆ ท่านก็เลยอยากให้ฉันมีลูกจะได้ไปสืบทอดกิจการทั้งหมดของท่าน ฉันก็เลยอยากทำให้สบายใจเพราะท่านก็แก่แล้ว อย่างน้อยๆ ถ้าท่านต้องจากไปในวันหนึ่งก็จะได้ไปแบบหมดห่วง” เธอเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมจะต้องเอาเรื่องส่วนตัวของตัวเองมาเล่าให้คนอื่นอย่างเขาฟังด้วย แต่ก็ได้แต่หวังว่าเขาจะไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกใคร