เช้าวันใหม่ก็มาถึง อิธิเดชกอดลาเมียรักของตนพร้อมกับจูบดูดดื่มสั่งลาก่อนจะเดินออกจากห้องนอนออกมา พอออกมาพ้นห้องนอนก็เห็นไอ้เรืองเตรียมไม้เท้า กระเป๋าทำงานและกระเป๋าผ้าแพรอาภรณ์ที่ทองเปลวเก็บให้ตั้งแต่เมื่อวานเย็นรอท่าตนอยู่ก่อนแล้ว
“เอ็งไปรอข้าที่ท่าเรือเถิดไอ้เรือง ประเดี๋ยวข้าจักตามไป ข้าขออยู่กับเมียอีกสักประเดี๋ยว”
“ขอรับคุณพระ” ไปครั้งนี้มีไอ้เรืองติดตามไปเพียงคนเดียวเท่านั้น
เมื่อไอ้เรืองเดินหายลับไปจากสายตาแล้ว คุณพระก็ประคองร่างของทองเปลวดึงรั้งเข้ามาสวมกอดและสูดดมซอกคอระหงแรง ๆ แล้วผละออก
“ข้ามิอยากไปเลยเมียข้า เอ็งรักข้าแล้วรึยังทองเปลว” อย่างน้อยเขาก็เดินทางด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความรักของยอดรักของเขา
“น้องก็มิอยากให้คุณพี่ไปเลยเจ้าค่ะ น้องก็มิรู้เช่นกันว่าตอนนี้เรียกว่ารักรึไม่ แต่น้องมิอาจห้ามความคิดตัวเองไม่ให้คิดถึงคุณพี่ได้เลยเจ้าค่ะ” หล่อนตอบพลางสวมกอดร่างใหญ่ และเป็นค
