เพล้ง!
พอกลับมาถึงคุ้มของตัวเองดาวเรืองก็ปัดข้าวของใกล้มือกระจัดกระจายเต็มพื้นห้องไปหมด ส่งผลให้มดต้องวิ่งหลบเป็นพัลวันเลยทีเดียว ใบหน้าสวยหวานแต่งแต้มด้วยสีสันบิดเบี้ยว ดวงตากลมโตแข็งกร้าวน่ากลัว กิริยาอ่อนหวานก่อนหน้านี้ที่แสดงให้ท่านผู้หญิงทองทิพย์กับคุณพระอิธิเดชเป็นแค่เพียงฉากหน้าเท่านั้น
“ใจเย็น ๆ ก่อนนะเจ้าคะ คุณของบ่าวเป็นกระไรไปรึเจ้าคะ” นางทาสผู้ไม่รู้เรื่องรู้ราว ก็เห็นตอนอยู่คุ้มของท่านผู้หญิงดูยิ้มแย้มมีความสุขดี แล้วทำไมพอกลับมาถึงคุ้มของตัวเองถึงได้เกรี้ยวโกรธ ฉุนเฉียวเช่นนี้เล่า
“นังมด! กูสวยรึไม่” ทิ้งตัวนั่งลงตั่งด้วยความเดือดดาล พร้อมหยิบคันฉ่องที่อยู่ใกล้มือที่ยังไม่โดยปัดทิ้งขึ้นมาส่องดูใบหน้าของตัวเอง
“สวยเจ้าค่ะ แม่หญิงของบ่าวสวยกว่าใครในกรุงแล้วเจ้าค่ะ แล้วเหตุใดแม่หญิงถึงถามบ่าวเยี่ยงนี้เล่า” มดคลานเข่ามานั่งหมอบกราบแทบเท้าของผู้เป็นนาย
“ก็คุณพระไม่สนใจกู แล้ว
