บทที่ 11

1927 คำ

ในค่ำคืนมืดมิด สองพี่น้องนอนด้วยกันเหมือนวันแรกที่ทองเปลวมา ในความมืดสลัวนั้นทองเปลวนอนไม่หลับพลิกตัวไปมา ส่วนพวงนั้นก็ไม่ต่างกัน พอจะหลับตานอนก็มีแต่ภาพพวงสวรรค์เหี่ยวย่นของคล้าวลอยวนเข้ามาในห้วงความคิดจนต้องถอนหายใจออกมาในความมืด เฮ้อ! ทองเปลวได้ยินเสียงถอนหายใจของพี่สาวก็รู้ทันทีว่าพี่ของหล่อนนอนไม่หลับ “พี่พวงยังไม่หลับอีกหรือจ๊ะ” ถามผ่านความมืดสลัว “อือ! พี่นอนไม่หลับ แล้วเอ็งล่ะทองเปลว ทำไมยังไม่นอนอีก ฮึ” ถามน้องสาวกลับเช่นกัน “ฉันคิดถึงพ่อกับแม่จ้ะ ฉันขอไปนั่งเล่นที่ท่าน้ำนะพี่พวง” จะให้บอกความจริงได้เยี่ยงไรว่าค่ำคืนนี้หล่อนนั้นมีนัดกับคุณพระ “อือ! อย่าไปเผลอหลับอีกล่ะ ไปเถอะ พี่เองก็จะนอนแล้ว แต่ทองเปลว...” “อะไรจ๊ะ พี่พวงคนสวยของน้อง” ถามเสียงหวานกระเซ้าขยับมากอดพี่สาว “ไม่มีกระไรดอก เอ็งไปเถอะ พี่จะนอนแล้ว” แล้วก็ขยับตัวพลิกหันหลังให้น้องสาว “จ้ะ ทองเปลวไปก่อนนะจ๊ะพี่พ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม