บทที่ 14

1231 คำ

ความเร็วของรถที่กำลังแล่นอยู่นั้นทำริ้วแพรกลัวจนทำอะไรไม่ถูก หญิงสาวหันไปมองสามีที่สีหน้าของเขาในตอนนี้ดูเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด ไม่นานจึงตัดสินใจเอ่ยขึ้นเพราะกลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุ            “พี่เกื้อขับช้าๆ หน่อยได้ไหมคะ อิ๋วกลัว”            “เงียบ!” ทว่าคำตอบที่ได้รับกลับทำให้เธอสะดุ้งด้วยความตกใจ สุดท้ายเมื่อคำขอร้องไม่เป็นผลจึงทำเพียงแต่เงียบ สงบปากสงบคำจนกระทั่งรถที่แล่นมาด้วยความเร็วสูงเลี้ยวเข้าสู่บริเวณไร่ นั่นเอง เกื้อคุณถึงชะลอความเร็วให้เป็นปกติก่อนจอดสนิทที่หน้าบ้าน            “ต่อไปนี้ห้ามอยู่คนเดียวเด็ดขาด! เข้าใจที่สั่งไหม!” ชายหนุ่มเดินอ้อมมาหาภรรยา พร้อมกระชากอีกคนเข้าหาตัวอย่างแรงพร้อมสั่ง            “ทำไมละคะ”            “ไม่ต้องถามมาก แค่ทำตามที่ฉันสั่งก็พอ!”            “ค่ะ” ริ้วแพรรับคำอย่างงงงัน เธอมีความรู้สึกว่าคำสั่งนี้น่าจะเกี่ยวข้องกับชายชราคนนั้นที่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม