บทนำ
ปัง!
“ว่าไงครับ! มีใครจะบอกผมได้บ้างว่าเรื่องบ้าๆ นี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง!” เสียงกัมนาทที่ดังขึ้นกึกก้องไปทั่วบ้านทำให้คุณวสุและคุณประทีปสามีหน้าเสีย ไม่กล้าพอที่จะบอกความจริงที่เกิดขึ้นให้แก่เขา ผู้ซึ่งเป็นเจ้าบ่าว ทั้งยังเป็นบุตรชายของเจ้าหนี้รายใหญ่ของครอบครัว
“ใจเย็นๆ ก่อนนะจ๊ะตาเกื้อ แม่ว่าบางทีอาจมีเรื่องเข้าใจผิดกันก็ได้” นางวสุเอ่ยขึ้นเสียงแผ่ว ในใจนึกโกรธบุตรสาวจนนึกอยากจะตัดแม่ตัดลูกที่กล้าทำเรื่องเสื่อมเสีย ซ้ำตอนนี้ยังหนีออกจากบ้านไปกับผู้ชายที่นางเองก็ยังไม่รู้เลยว่ารสิกาไปชอบพอกับฝ่ายนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่
กว่าจะรู้เรื่องก็วันนี้…วันที่รสิกาหนีงานแต่งโดยทิ้งเพียงจดหมายเอาไว้ให้ดูต่างหน้า จุดหมายที่บอกให้รู้ว่าเธอไม่ต้องการแต่งงานกับเกื้อคุณ ที่ต้องทนเป็นแฟนกับเขาก็เพราะคิดว่ารักเขาแต่ความจริงแล้วไม่ใช่ เนื้อหาในนั้นเมื่อเจ้าบ่าวได้อ่านก็เอาแต่นิ่งเงียบ
ก่อนจะระเบิดอารมณ์ใส่พ่อแม่ฝ่ายหญิงอย่างไม่คิดไว้หน้ากัน
เกื้อคุณไม่เคยคิดเลยว่าผู้หญิงที่เขารักและหวังจะใช้ชีวิตคู่ด้วยจะกล้าหักหลังกันถึงเพียงนี้ เธอไม่เพียงแต่หนีไป ยังทิ้งงานแต่งงานที่ใกล้เข้ามาให้คนข้างหลังต้องมานั่งเครียดหาวิธีแก้ปัญหากัน
“เข้าใจผิดเหรอครับ! ตรงไหนครับที่มันทำให้ผมเข้าใจผิด!” ในเมื่อเนื้อหาในจดหมายมันก็เด่นชัดอยู่แล้ว อีกทั้งลายมือก็ไม่ใช่ของใครนอกจากเจ้าตัว ไม่มีทางที่เรื่องบ้าๆ พวกนี้มันจะเกิดขึ้นเพียงเพราะความเข้าใจผิด รสิกาหนีตามผู้ชายอื่นไปแล้วจริงๆ เธอหนีไปโดยทิ้งเพียงไอ้จดหมายบ้านี่ ให้เขาและพ่อกับแม่เธอได้ดูมันต่างหน้า
“เอาเป็นว่าพ่อต้องขอโทษแทนยัยภาด้วยนะตาเกื้อ ตอนนี้เรามาช่วยกันคิดดีกว่าว่าจะทำยังไงกับงานแต่งงานกันดี” คุณประทีปเอ่ยขึ้นพร้อมหันไปมองบุตรสาวคนเล็กที่กำลังเดินเข้ามาในบ้านพร้อมขนมเค้กจากร้าน ที่อีกฝ่ายมักจะติดมือเอากลับมาให้ทุกคนลองทาน
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอคะคุณพ่อ” ริ้วแพร เอ่ยถามบิดาเมื่อเห็นสีหน้าของท่านดูเคร่งเครียดผิดปกติ ไม่เพียงแต่พ่อของเธอเท่านั้น ไม่ว่าจะแม่เลี้ยง หรือเขาคนนั้นที่กำลังจะขึ้นแท่นมาเป็นพี่เขยของเธอก็ดูเครียดกันไปหมด มันยิ่งสร้างความสงสัยให้จนตัดสินใจเอ่ยถาม
“ไม่ใช่เรื่องของเด็ก! ขึ้นห้องไปยัยอิ๋ว!” คุณวสุตอบลูกเลี้ยงเสียงแข็ง ไม่มีเลยสักครั้งที่คิดจะพูดดีทำดีด้วยเพราะเกลียดชังริ้วแพรมาตั้งแต่วันแรกที่เห็น โชคดีหน่อยที่พ่อของนังเด็กนี่หลงนางจนแทบโงหัวไม่ขึ้น นางเลยมีสิทธิ์ชี้ขาดในหลายๆ เรื่องที่ทุกคนในบ้านไม่กล้าขัด
“ค่ะ คุณน้า”
หญิงสาวตอบรับเบาๆ ก่อนจะเดินเลี่ยงทำทีจะเดินขึ้นห้องตามคำสั่งของคนที่ตอนนี้มีอำนาจเหนือทุกๆ คนในบ้าน แต่ยังไม่ทันที่จะได้ก้าวขาไปไหน เสียงเข้มของเขาคนนั้นก็ดังขึ้นเรียกเธอไว้เสียก่อน
“เดี๋ยว!” เกื้อคุณเอ่ยก่อนจะลุกขึ้นเดินตรงเข้าไปหาน้องสาวของคนรัก ผู้หญิงที่มีนัยน์ตาแสนเศร้า แถมยังชอบมองเขาอยู่บ่อยๆ
“พี่เกื้อมีอะไรกับอิ๋วเหรอคะ” ริ้วแพรเอ่ยถามแต่กลับก้มหน้านิ่ง ด้วยรู้ดีว่าถ้าเผลอเงยหน้าสบตาเขามันจะเกิดอะไรขึ้น เธอไม่อยากให้มันเกิดขึ้นในเวลาแบบนี้ เพราะอีกไม่กี่วันเขาก็จะแต่งงานกับพี่สาวเธอและกลายมาเป็นพี่เขยของเธอไปในที่สุด มันคงไม่ดีเท่าไหร่หากเธอเผลอมองเขา ด้วยสายตาชื่นชอบเหมือนที่เคยแอบมองมาตลอด
เธอแอบชอบคนรักของพี่สาว แต่ก็ทำได้แค่นั้นเพราะรู้ดีว่าเขาไม่มีวันจะมาชอบเธอ อีกทั้งเขายังเป็นคนรักของพี่ คนต้องห้ามที่ห้ามแตะต้องไม่ว่าจะรักแค่ไหน สุดท้ายก็ทำเพียงได้แต่มองอยู่ห่างๆอยู่ดี
“ผมรู้แล้วครับว่าเราจะจัดการปัญหานี้ด้วยวิธีไหน!” เกื้อคุณไม่ตอบคำถามหญิงสาว เลือกจะหันไปหาพ่อและแม่เลี้ยงของเธอแทน
ในเมื่อรสิกากล้าหักหน้าเขาด้วยการหนีตามผู้ชายอื่นไปก่อนวันงาน เขาก็จะเอาน้องสาวของเธอคนนี้มาเข้าพิธีแต่งงานกับเขาแทน
ริ้วแพรต้องเป็นคนรับผิดชอบเรื่องทั้งหมดแทนพี่สาวของเธอ!!
งานแต่งงาน…
คงเป็นวันหนึ่งในชีวิตที่ผู้หญิงทุกคนต่างฝันถึง สำหรับริ้วแพรเธอก็เคยมีความฝันว่าสักวันจะได้แต่งงานกับผู้ชายที่เธอรักและเขาก็รักเธอเช่นกัน แต่แล้วเมื่อไม่กี่วันก่อนความฝันที่ว่าก็ต้องดับสลายเพราะคำสั่งฟ้าฟาด ของคนที่กำลังยืนเคียงคู่อยู่ข้างๆ กันในขณะนี้
คนที่ตอนนี้กำลังอยู่ในชุดเจ้าบ่าวยืนคู่กับเธอที่กำลังสวมชุดเจ้าสาว ชุดที่ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นของรสิกาพี่สาวที่ตอนนี้หนีออกจากบ้านไป ทิ้งภาระหน้าที่อันหนักอึ้งนี้ให้เธอเป็นคนที่ต้องสานต่อมันแทน
เกื้อคุณยื่นข้อเสนออันน่าประหลาดมาให้ในวันนั้นว่าถ้าหากไม่ได้เธอมาเป็นเจ้าสาวแทนเจ้าสาวตัวจริงของเขาก็จะไม่มีงานแต่งงานเกิดขึ้น เขาจะล้มเลิกทุกอย่างรวมไปถึงหนี้สินจำนวนหลายล้านบาทที่ได้มอบให้ทางครอบครัวเธอมาเป็นค่าสินสอดเพื่อนำไปใช้หนี้ที่พ่อของเธอถูกเพื่อนสนิทโกงไป นั่นยังไม่รวมหนี้สินเก่าที่พ่อและแม่เขายกให้ก่อนหน้าเพราะเห็นว่าครอบครัวเธอและครอบครัวเขากำลังจะกลายเป็นทองแผ่นเดียวกัน เขาจะยกเลิกและทวงคืนทุกอย่างหากไม่ได้ตามที่ต้องการ!
เพราะแบบนั้นเธอถึงได้มายืนอยู่ที่นี่วันนี้ฐานะเจ้าสาวของเขา