น้ำหวาน | คบกับเสือ 8

1339 คำ

เขาวางโทรศัพท์ และ ฟุบนอนข้าง ๆ ฉัน ฉันอยากจะถอนหายใจออกมาดัง ๆ แต่กลัวเขาได้ยิน ฉันรู้เบื่อ รู้สึกเซ็ง ฉันคงให้อภัยเขาไม่ลง จากคำพูดของเขา เหมือนเขาไม่ตั้งใจจะเลิกเสือเขาก็คือเขา เสือก็คือเสือ สันดานยังไงก็สันดานอย่างงั้น ฉันเผลอหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้ ตื่นเช้ามา พยายามหรี่ตาดูก็ไม่เจอเขาแล้ว เห็นแค่โพสต์อิทแปะไว้ตรงแจกันดอกไม้ -เดี๋ยวพี่มารับนะ พี่มีธุระสำคัญ รักหวานนะ- ฉันรีบดึงโพสต์อิทนั้นมาขยำ โยนลงพื้นทันที ไม่อยากเห็น ไม่อยากอ่านคำบอกรักพร่ำเพรื่อของเขา ‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’ ใคร? หรือเขา ฉันรีบหลับตาแกล้งหลับต่อ “เป็นไงบ้าง คนเก่ง” หมอ! ฉันเปิดตาขึ้นมาทันที เห็นคุณหมอเดินมาจับข้อมือฉันพลิกดูแล้ว “ดีขึ้นแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ” เขายิ้มเบา ๆ และเอามือมาค้ำเตียงจ้องหน้าฉัน “มีอะไรเครียด ก็ไม่ต้องทำแบบนี้นะ อันตรายมาก หาที่ระบาย ปรึกษาเพื่อน ปรึกษาพ่อแม่” เขายิ้มจนตาหยี ฉันดึงผ้าห่มขึ้นม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม