รักแท้พรหมลิขิต

คำถามในใจ (22)

รุ่งเช้าวันใหม่เริ่มต้นด้วยบรรยากาศสดใส ภูวินและริสานั่งจิบกาแฟด้วยกันในสวนหลังบ้าน ริสายิ้มหวานให้พี่ภูวินขณะที่เขาเล่าเรื่องตลกเกี่ยวกับตอนที่เขาเจอสุนัขที่ร้านกาแฟเมื่อวาน ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนดูเหมือนจะพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีสิ่งใดที่จะทำให้ความรักของทั้งสองสั่นคลอนได้ แต่ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ของพี่ภูวินก็ดังขึ้น เขามองไปที่หน้าจอและเห็นชื่อที่ปรากฏขึ้น "นิว" ซึ่งเป็นหนึ่งในเพื่อนร่วมแก๊งมาเฟียของเขา

“เดี๋ยวพี่ขอตัวสักครู่นะ” ภูวินบอกริสาและยิ้มให้อย่างอ่อนโยนก่อนจะลุกขึ้นไปหามุมเงียบ ๆ เพื่อคุยโทรศัพท์ ริสามองตามด้วยสายตาสงสัยเล็กน้อย แต่ไม่ได้คิดอะไร จนกระทั่งเธอเดินผ่านห้องนั่งเล่นและบังเอิญได้ยินบางคำพูดจากพี่ภูวินที่ทำให้ริสาหยุดชะงัก ริสาได้ยินเสียงพี่ภูวินพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

"เออ อย่าปล่อยให้ไอ้พวกนั้นทำสำเร็จเด็ดขาด" คำพูดนี้ทำให้ริสาขมวดคิ้ว ริสาเริ่มสงสัยว่า พี่ภูวินหมายถึงอะไร 'พวกนั้น' นั้นคือใครกัน และสิ่งที่เขาไม่ต้องการให้สำเร็จคืออะไร แต่ยังไม่ทันที่ริสาจะได้มีโอกาสถามพี่ภูวิน เสียงโทรศัพท์ของริสาก็ดังขึ้น ริสารีบเดินออกห่างจากห้องนั่งเล่นเพื่อไม่ให้พี่ภูวินรู้ว่าเธอแอบฟังอยู่ ริสารับสายทันที

"ฮัลโหลค่ะ พ่อ..." ริสาตอบเสียงแผ่วเบา สีหน้าของริสาเปลี่ยนไปทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่พ่อพูด ริสารีบเดินกลับไปหาพี่ภูวิน

พี่ภูวินเองได้ยินเสียงโทรศัพท์ของริสาแล้วรู้สึกกังวลว่าใครบางคนอาจจะแอบฟังการสนทนาของเขา เขาวางสายทันที และเดินออกมาจากห้องนั่งเล่นด้วยความระมัดระวัง แต่เมื่อเขาเห็นริสา เขาก็ต้องชะงักเมื่อเห็นสีหน้าตกใจของเธอ

"เกิดอะไรขึ้นหรือริสา?" พี่ภูวินถามด้วยความสงสัยและกังวล

"พ่อเรียกพวกเราไปที่บ้านด่วนค่ะ" ริสาบอก น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความตึงเครียด พี่ภูวินฟังแล้วรู้สึกหัวใจเต้นแรง เพราะกลัวว่าริสาจะรู้เรื่องที่เขาทำไป

"พ่อเรียกไปทำไมเหรอ?" พี่ภูวินถามต่อ พยายามเก็บความตื่นเต้นในใจ

"ริสาก็ไม่แน่ใจค่ะ พ่อบอกแค่ว่างานมีปัญหา เลยอยากให้เราสองคนไปคุยด้วย" ริสาตอบพลางขมวดคิ้ว

เมื่อทั้งคู่ไปถึงบ้านของพ่อริสา พ่อของเธอเรียกเข้าห้องทำงาน สีหน้าของเขาเคร่งเครียดและดูกังวลใจ

.

@บ้านของริสา

“งานเมื่อคืน โดนพวกแก๊งมาเฟียขัดขวางอีกแล้ว” พ่อริสาพูดออกมาเสียงเข้ม ทำให้บรรยากาศในห้องนั้นยิ่งตึงเครียดมากขึ้น พี่ภูวินพยายามเก็บสีหน้าของตัวเองไม่ให้แสดงออกถึงความรู้สึก แต่ในใจเขากลับโล่งใจที่ไม่ได้มีการกล่าวหาถึงตัวเขาเอง

“พ่อเรียกพวกเรามาปรึกษา เพราะต้องการความคิดเห็นจากพี่ภูวินด้วย” พ่อริสาพูดต่อ พร้อมมองไปที่พี่ภูวินที่นั่งฟังอย่างนิ่งๆ

พี่ภูวินพยักหน้าตอบรับ คำพูดของพ่อริสาทำให้เขารู้สึกโล่งใจว่าเรื่องของเขายังไม่ถูกเปิดเผย แต่ในขณะเดียวกัน ริสากลับมีความสงสัยที่เริ่มก่อตัวขึ้นมาในใจอีกครั้ง เธอนึกถึงคำพูดที่ได้ยินจากพี่ภูวินตอนที่เขาคุยโทรศัพท์ในห้องนั่งเล่น 'อย่าปล่อยให้พวกนั้นทำสำเร็จ' ริสานึกในใจ คำพูดเหล่านั้นยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของเธอ ทำให้เธอเริ่มสงสัยว่า พี่ภูวินอาจมีความเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง ริสาแอบมองพี่ภูวินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความไม่แน่ใจ ขณะที่เขาพูดคุยกับพ่อของเธอ ความคิดหลายอย่างเริ่มผุดขึ้นในหัว ริสาไม่เคยสงสัยพี่ภูวินมาก่อน แต่ตอนนี้ริสากลับเริ่มคิดว่า อาจมีบางสิ่งที่เขาปิดบังไว้ แก๊งมาเฟียที่เข้ามาขัดขวางงานของพ่อริสาจะคือพี่ภูวินหรอ? ริสาพยายามเชื่อใจพี่ภูวิน แต่มันยากขึ้นเมื่อเธอนึกถึงคำพูดและท่าทีของเขาในช่วงที่ผ่านมา... ความรู้สึกไม่แน่ใจที่เริ่มก่อตัวนั้น ทำให้ริสาต้องพยายามหาคำตอบด้วยตัวเอง แม้ว่าคำตอบนั้นอาจจะเป็นสิ่งที่เธอไม่ต้องการได้ยินก็ตาม

บรรยากาศยามเช้าค่อยๆ เปลี่ยนไป เมื่อความไม่แน่ใจแทรกเข้ามาในความคิดของริสา ความรักที่เคยสวยงามเริ่มถูกทดสอบด้วยความลับที่พี่ภูวินเก็บซ่อน ความรู้สึกที่ริสาเริ่มมีต่อพี่ภูวินเหมือนเส้นด้ายที่ค่อยๆ คลายตัวออก เธอรู้สึกว่าพี่ภูวินเป็นคนที่เธอรัก แต่ในขณะเดียวกันกลับไม่รู้จักเขาดีพอ ระหว่างทางกลับบ้าน พี่ภูวินพยายามชวนคุยเรื่องทั่วไป พยายามทำให้บรรยากาศผ่อนคลาย แต่ริสาเหมือนมีบางสิ่งในใจที่รบกวนเธอ เธอยิ้มตอบเขาเป็นครั้งคราว แต่สายตาที่มองออกไปนอกหน้าต่างนั้นกลับเต็มไปด้วยความคิดหลากหลาย

"ริสา เธอโอเคไหม?" พี่ภูวินถามเมื่อเห็นว่าเธอเงียบไปนาน

"อืม...โอเคค่ะ ไม่มีอะไร" ริสาตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ แต่พี่ภูวินสัมผัสได้ว่ารอยยิ้มนั้นไม่ได้มาจากใจจริงๆ

.

เมื่อถึงคอนโด ริสาขอตัวเข้าห้องไปก่อน ปล่อยให้พี่ภูวินยืนอยู่คนเดียวในห้องนั่งเล่น เขารู้สึกถึงความห่างเหินที่เริ่มเกิดขึ้นระหว่างเขากับริสา เขาไม่รู้ว่าคำพูดของเขาที่เผลอหลุดออกไปนั้นทำให้ริสาเริ่มสงสัยอะไรบ้าง และมันทำให้เขาเริ่มกังวลมากขึ้น ริสาขึ้นมาถึงห้องนอน เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเปิดหน้าต่างเพื่อรับลมเย็นๆ ภายนอก เธอรู้สึกเหมือนโลกนี้เริ่มซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ เมื่อคิดถึงสิ่งที่พี่ภูวินอาจจะเกี่ยวข้องกับแก๊งมาเฟียที่เข้ามาขัดขวางงานของพ่อ ความรู้สึกนั้นทำให้เธอต้องพยายามรวบรวมข้อมูลให้ได้มากกว่านี้ ริสาตัดสินใจว่าต้องหาคำตอบให้ได้ ริสาเดินไปหยิบโน้ตบุ๊กที่เธอจดบันทึกไว้ เปิดอ่านรายละเอียดของงานที่เกิดขึ้นเมื่อคืนที่ผ่านมา บางคำที่พ่อบอกเธอเกี่ยวกับแก๊งมาเฟียที่พยายามจะขัดขวาง มันตรงกับคำพูดที่เธอได้ยินจากพี่ภูวิน ซึ่งทำให้เธอเชื่อมโยงสิ่งเหล่านั้นเข้าด้วยกัน

พี่ภูวินมีความลับใช่ไหม...ที่เธอยังไม่รู้จักเขาดีพอ? เรื่องราวต่างๆ ค่อยๆ ปะติดปะต่อกันในใจของริสา เธอเริ่มรู้สึกไม่แน่ใจในตัวพี่ภูวิน ทั้งสองคนกำลังเผชิญหน้ากับการทดสอบครั้งใหญ่ ซึ่งอาจจะเป็นตัวกำหนดความรักของพวกเขาในอนาคต หรือทำให้พวกเขาต้องห่างเหินกันมากขึ้น ในค่ำคืนที่เงียบสงบ ความรู้สึกของทั้งสองคนจึงเริ่มมืดมนเมื่อมองเห็นอนาคตที่มีคำถามมากมายรออยู่ข้างหน้า...