ตอนที่ : 22 เยาะเย้ย

1263 คำ

7 เยาะเย้ย เสียงสายเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือของพรธีรา ดังขึ้นในช่วงเวลาตีหนึ่งกว่า ๆ ซึ่งเจ้าตัวยังหลับสนิทไม่รู้เรื่องรู้ราว นวินเป็นคนได้ยินก่อน เขาลุกขึ้นจากเตียงเดินออกมาหากระเป๋าสะพายของหญิงสาว หยิบล้วงโทรศัพท์มือถือออกมา ‘พี่เอื้อ’ ชายหนุ่มเลิกคิ้วสูงอย่างถูกใจ เลื่อนหน้าจอรับสายในทันที “น้องเอยครับ ไหนบอกพี่เอื้อว่าไม่กลับดึกไงครับ นี่มันตีหนึ่งแล้วนะ” ปลายสายพูดกับน้องสาวสุภาพจนนวินนึกแปลกใจ “น้องเอยหลับอยู่” เขาตอบกลับไปสั้นๆ “นั่นใคร” พัสวีเสียงเข้มใส่ทันที “โถ ๆ ไอ้เอื้อนี่แกจำเสียงเพื่อนรักตัวเองไม่ได้เลยเหรอ” น้ำเสียงกลั้นขำของเขาทำให้พัสวีลมออกหูในทันที “กันต์ทำไมแกมารับสายน้องเอยได้” “คิดเอาเองสิว่าทำไมฉันถึงมารับสายมือถือน้องสาวแกได้ล่ะเอื้อ” นวินตั้งใจยั่วยุอีกฝ่ายเต็มที่ “กันต์นี่แกทำอะไรน้องเอย” “ฮึ ถามแปลก ๆ” “ไอ้กันต์ ! แกไปตามน้องเอยมารับสายเดี๋ยวนี้” “ก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม