3 ลิ (เติ้ล) เดียร์ (อ่านฟรี 2)

1139 คำ
3 ลิ (เติ้ล) เดียร์ แต่การตัดสินใจกลับมาไทยครั้งนี้ สาเหตุก็เป็นเพราะว่าคุณป้าแท้ ๆ ของเธอ ท่านได้จากโลกนี้ไปอย่างสงบด้วยโรคประจำตัว ลีอองจึงต้องรีบไปรับตัวน้องสาวกลับมาที่ไทยในทันทีเพราะมันคงจะไม่ค่อยเหมาะสมหากต้องอยู่กับคุณลุงฝรั่งตามลำพัง แม้ว่าคุณลุงท่านจะเป็นคนดี และเอ็นดูลิเดียมากไม่ต่างจากลูกแท้ ๆ เลยก็ตามแต่ “ทานของคาวกันเสร็จแล้ว ก็ต้องตามด้วยของหวานนะคะหนุ่ม ๆ” ขณะที่ลิเดียยิ้มแย้มเดินมาเสิร์ฟเมนูขนมหวานที่เธอตั้งใจทำมา ให้กับบรรดาลูกน้องคนสนิทของพี่ชายอยู่นั้นเอง ในขณะที่บรรยากาศอบอวลไปด้วยความสุข กลับเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น... “หมอบ!” เสียงของดิน มือขวาคนสนิทของลีอองตะโกนดังลั่น เคร้ง!! ลิเดียตกใจปล่อยถาดขนมตกลงกับพื้นทันที แต่ยังไม่ทันที่เธอจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ร่างสูงของใครบางคนก็พุ่งกระโจนเข้ามาหาเธอ พร้อมกับกดตัวของเธอล้มลงไปนอนที่พื้น เพล้ง ๆ ๆ ๆ ปัง ๆ ๆ เสียงกระจกหน้าร้านแตกกระจาย! กระสุนปืนห่าใหญ่พุ่งทะลุเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัว ทุกอย่างกลายเป็นความโกลาหลในพริบตาเดียว ลิเดียหลับตาพร้อมกรีดร้องด้วยความตกใจแบบสุดขีดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนี้ “คุ้มกันคุณหนู!” เสียงพี่ชายของเธอตะโกนมาจากอีกทางหนึ่ง ลูกน้องบางคนคว่ำโต๊ะมาบังกระสุน พร้อมกับเริ่มมีการยิงสวนกลับไป “ดูแลน้องของฉันด้วยชีวิตของแก” ลีอองจ้องเข้ามาในตาของลูกน้องคนสนิทและเอ่ยด้วยเสียงที่แข็งกร้าว “นี่มันเรื่องอะไรกัน ๆ” ลิเดียตกใจจนแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง เธอพยายามจะวิ่งกลับไปหาพี่ชาย “อย่าไป...คุณหนูอย่าขยับ!” ดินกดตัวของลิเดียนอนลงใต้ร่างของเขา ขณะที่เขาเองก็ยังคงพยายามยิงสวนกลับไปทางคู่อริ และคุ้มกันเธอไปด้วย “พาลิเดียหนีไป!” ลีอองตะโกนบอกกับลูกน้องอีกสองคน ก่อนจะล่อเป้าไปอีกทางพร้อมกับกราดกระสุนใส่อีกฝ่ายแบบไม่ยั้ง เขาจงใจล่อให้พวกมันสนใจที่เขา ขณะที่ดินและลูกน้องอีกคนก็รีบลุกและลากตัวของลิเดียออกไปทางหลังร้าน และขับรถยนต์กันกระสุนมาเตรียมรอรับลิเดียอย่างทันท่วงที ปัง ๆ ๆ ๆ เสียงปืนดังมาจากทั่วทุกสารทิศ “อร๊าย ๆ” ลิเดียยกมือปิดหูของเธอเอาไว้ ตอนนี้หูของเธอมันอื้อจนแทบไม่ได้ยินอะไรเลยจริง ๆ เพราะเสียงปืนมันดังมาก ๆ และรัวมากจนแทบฟังอะไรไม่รู้เรื่องเลย “ไม่นะ...ไม่เราจะทิ้งพี่ลีอองไม่ได้นะคะ” เธอร้องเรียกเขาสุดเสียง เมื่อหันหลังกลับไปมองแล้วพบว่าพี่ชายของเธอที่กำลังวิ่งตามหลังมาคุ้มกันรถให้ ถูกยิงเข้าที่ต้นขา และกลางหลังจนล้มลงไปกองที่พื้น “ออกรถ!” ดินตะโกนบอกคนขับทั้งน้ำตา “ไม่ ๆ” ลิเดียเริ่มโวยลั่นเมื่อได้ยินคำสั่งของเขา “คุ้มกันคุณหนู ด้วยชีวิต” ดินพูดย้ำกับทุกคนอีกครั้ง “ฉันสั่งให้กลับไป...กลับไปช่วยพี่ลีอองเดี๋ยวนี้” ลิเดียรีบออกคำสั่งโต้แย้ง แต่ไม่มีใครรับฟังคำสั่งของเธอเลย ขณะที่เสียงปืนยังคงดังสนั่นอยู่ตลอดทาง ขณะที่รถกันกระสุนพุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็ว ดินพยายามช่วยพาลิเดียให้หนีจากการตามล่าของกลุ่มศัตรู “ขับตรงไปที่เซฟเฮาส์ 007” ดินบอกกับลูกน้องที่กำลังขับรถ อีกมือของเขาก็รั้งลิเดียเอาไว้แน่น เพราะเธอยังคงร้องไห้และรั้งจะลงไปช่วยพี่ชายของเธอให้ได้ “ทำไมพี่ดินถึงกล้าทิ้งพี่ลีอองแบบนี้ ทำไม ๆ” “อย่าโกรธผมเลยนะครับ ผมแค่ทำตามคำสั่งของนายเท่านั้น” ดินพูดด้วยแววตาที่เจ็บปวดไม่ต่างกัน เขากำปืนในมือไว้แน่น “ละเลือด” ลิเดียมองที่ต้นแขนซ้ายของดินและยกมือปิดปากแน่นด้วยความกลัว ลิเดียนั่งตัวสั่นเทาและทำอะไรไม่ถูกเลยในตอนนี้ ขณะที่ข้างนอกก็ยังคงมีคนขับรถไล่ตามล่าพวกเขา และสาดกระสุนใส่แบบรัว ๆ ปัง! ปัง! โครม ๆ ทั้งยิงทั้งขับเบียดจนรถของพวกเขาเสียหลักพลิกคว่ำตกลงไปที่ข้างทางอย่างไม่สามารถควบคุมทิศทางได้ โครมม!! “ระวัง!” ดินตะโกนลั่น ก่อนจะเอาตัวเองโอบคุณหนูของเขาไว้ เพื่อให้เธอได้รับการกระแทกและบาดเจ็บน้อยที่สุด “กรี๊ดดดด!” ลิเดียกรีดร้องเสียงดัง เธอรู้สึกถึงแรงกระแทกมหาศาลก่อนที่ทุกอย่างจะมืดลงอย่างรวดเร็ว ทุกอย่างรอบตัวเริ่มมืดลง เธอได้ยินเสียงปืน เสียงระเบิด และเสียงโหวกเหวกไกล ๆ ก่อนที่ทุกอย่างจะดับสนิท... “กลิ่นน้ำมัน?” ดินที่สลบไปเพียงชั่วครู่ หรี่ตามองไปรอบ ๆ พบว่ารถพลิกคว่ำลงข้างทางเริ่มมีน้ำมันหยดลงมาจากทางห้องเครื่องด้านหน้า ลูกน้องทั้งสองคนที่นั่งมาด้านหน้า ถูกแรงกระแทกอัดคารถจนแทบจำใบหน้าเดิมไม่ได้ ทั้งคราบเลือดและร่างกายที่ถูกกระแทกอย่างแรงจนสาหัส ซึ่งแน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้หายใจอีกต่อไปแล้ว ดินขบกรามแน่นมองลูกน้องตรงหน้าอย่างเจ็บปวดแทบคลั่ง “คุณหนูตื่นสิ...คุณหนูเราต้องไปแล้ว” ดินเขย่าร่างของเธออย่างบ้าคลั่ง แต่ร่างของหญิงสาวยังคงหมดสติจากแรงกระแทกและความตกใจจนหมดสติไป ตัวของดินเองก็ได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัส ขาของเขาถูกเหล็กจากประตูที่พัง ทิ่มเข้ามาลึกเกือบถึงกระดูก “คุณหนู...เฮ่อ...คุณหนู” ดินพยายามเขย่าตัวลิเดียที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา แต่เธอกลับไม่ตอบสนองอะไรเลย “คุณหนู...ตื่นสิครับ ตื่น” ด้วยความเป็นห่วงเธอทำให้เขากลับมามีสติมากขึ้น และกลิ่นน้ำมันที่เริ่มมากขึ้น ๆ ทำให้ดินต้องกัดฟันทนต่อบาดแผลที่ได้รับ และใช้กำลังเฮือกสุดท้ายที่พอมี ถีบประตูรถหนัก ๆ ออกไป ก่อนจะลากตัวลิเดียออกมาจากรถอย่างทุลักทุเล ในวินาทีที่เขาลากเธอออกมาพ้นจากรถไม่เท่าไร รถที่พลิกคว่ำนั้นก็ระเบิดเป็นลูกไฟใหญ่และระเบิดซ้ำ เผาไหม้ทั้งคันจนไม่เหลือชิ้นดี 🦌________🦁
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม