ข้าวหอมยังคงใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังใหญ่ตามปกติ แต่บรรยากาศกลับเปลี่ยนไปจากเดิมนับตั้งแต่ตอนที่เธอมาอยู่เป็นวันแรก อาจเป็นเพราะความสัมพันธ์ระหว่างพริษฐ์กับสิตาที่ไม่เหมือนเดิมกระมัง บรรยากาศในบ้านมันจึงชวนอึดอัด หากไม่มีเสียงเจื้อยแจ้วของพลอยใส เธอเองก็คงจะลำบากใจอยู่ไม่น้อย
“ไหนดูซิว่าวันนี้มีการบ้านเยอะไหมเอ่ย” หญิงสาวเอ่ยถามหลังจากที่ทานมื้อค่ำเสร็จเธอก็มักจะคอยสอนการบ้านให้พลอยใสเป็นประจำ จะมีบ้างบางวันที่พริษฐ์กับสิตาสลับกันช่วยดู
“วันนี้มีบวกเลขกับระบายสีค่ะ น้องพลอยทำได้” อีกฝ่ายตอบด้วยน้ำเสียงร่าเริงเหมือนเช่นทุกครั้ง ตั้งแต่วันที่ปรับความเข้าใจกันก็ดูเหมือนว่าพลอยใสเองก็เริ่มจะเข้าหาเธอมากขึ้น
“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวน้องพลอยลองบวกเองดูก่อนนะคะ แล้วพี่จะตรวจดูทีหลัง”
“ได้ค่ะ” ว่าแล้วพลอยใสก็ก้มลงบวกตัวเลขก่อนจะระบายสีจนเสร็จสรรพก่อนจะส่งมันให้ข้าวหอมดู “เสร็จแล้วค่ะ”
