Best friend 5

1766 คำ

เมื่อแอลกอฮอล์เข้าไปในร่างกายจำนวนมาก ทำให้ตอนนี้ฉันเริ่มหนักหัว ตาเริ่มเยิ้ม นั่งยิ้มไม่หุบ ฉันจึงเลือกหันหลังให้ไอ้เจและทิ้งศีรษะลงที่หลังของมัน ขาถีบยันที่ก้นของไอ้คิว “มึงไปนั่งข้างบนดิกูจะยืดขา” “เรื่องเยอะไอ้ห่า” ถึงคิวจะบ่นแต่มันก็ยอมลุกออก “เมาแล้ว?” เจถาม “ก็ยังพอไหวว่ะ” ฉันตอบทั้งที่หลับตา พยายามไม่คิดถึงเรื่องโซน แต่มันก็อดคิดไม่ได้จริงๆ มันเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วแต่ฉันก็ไม่ชินสักทีที่ต้องมารับรู้ว่ามันคุยกับใครหรือไปไหนกับใคร “พิงหลังกูไม่ว่า แต่อย่าอ้วกใส่หลังกูก็พอ” “เออ” “เชี่ยเบียร์หมดวะ พวกมึงจะแดกกันต่อไหม” เกมถามขึ้นพร้อมเงยหน้ามองเพื่อนทุกคนเพื่อต้องการคำตอบ “ไม่ต้องถาม มึงลงไปซื้อมาเลย” แต่อีคนที่พยุงหัวแทบไม่ขึ้นในตอนนี้กับปากเก่งตอบก่อนชาวบ้านเลย “มึงอะนั่งเฉยๆ เลยเดียร์” โซนที่นั่งเงียบอยู่นานพูดขึ้น ฉันจึงหรี่ตามองมัน แต่ก็ไม่พูดอะไร “สรุปกินต่อนะ เดี๋ยวกูลงไปซื้อกับไอ้คิว” “แล้วทำไมต้องเป็นกูด้วยละ” ไอ้คนขี้หงุดหงิดถามขึ้นด้วยท่าทีจริงจัง “หรือมึงจะไม่แดก?” “เออ ไปก็ไป” ฉันนั่งหลับตาพิงหลังไอ้เจได้ยินทุกคำพูด เมื่อเห็นไอ้สองตัวนั้นเดินออกไปแล้วฉันก็เอื้อมมือไปจับเบียร์มาดื่มอีก “เดี๋ยวกูมาไปเข้าห้องน้ำแป๊บ” เมื่อได้ยินเสียงเจบอกฉันก็ขยับตัวออกจากการพิงหลังของมัน ทำให้ตอนนี้ฉันนั่งอยู่กับโซนแค่สองคน บรรยากาศที่ดูอึดอัด ฉันจึงเลือกที่จะกระดกเบียร์ไม่ว่างเว้นเพื่อให้ปากตัวเองนั้นไม่ว่างคุยกับมัน แต่เมื่อคนด้านหน้าเห็นฉันเอาแต่ยกเบียร์กระดกดื่มโดยไม่วางขวดลงมันก็เอื้อมมือมาจับมือของฉันไว้ “พอได้แล้วมั้ง มึงจะกินอะไรขนาดนั้น” “ก็กูอยากกิน อีกอย่างพรุ่งนี้ก็หยุด มึงจะมาห้ามกูทำไม ฟีลกำลังมาเลย” ฉันกระชากแขนให้หลุดออกจากการเกาะกุม และเลือกที่จะยกเบียร์กระดกดื่มอึกใหญ่ๆ “เออ แต่ถ้าเมาแล้วเรื้อน มึงโดนกูจัดการแน่” “เออ กูรู้ลิมิตตัวเองหน่า” #เวลาต่อมา หลังจากที่พวกมันกลับมานั่งครบทุกคนแล้วเราก็นั่งดื่มกันต่อ แต่ด้วยคนที่คอไม่ค่อยแข็งเท่ากับพวกมันแต่เสือกดื่มเข้าไปเยอะสุดอย่างฉัน ทำให้ตอนนี้เริ่มควบคุมสติตัวเองไม่ค่อยได้ ร่างกายรู้สึกร้อนรุ่มศีรษะเริ่มหนักอึ้งจนไม่สามารถประคองมันได้อีกต่อไปฉันจึงเลือกฟุบใบหน้าลงที่ตักของเจ พรึบ! “ไอ้เชี่ยเดียร์!” เสียงร้องตกใจดังข้างหูแต่ฉันก็ไม่สามารถที่จะลืมตามองภาพตรงหน้าได้ จึงเลือกที่จะนอนนิ่งๆ เพราะภาพในหัวตอนนี้มันหมุนจนแทบอยากจะอ้วกออกมา “ไอ้โซนช่วยกูหน่อยดิ” “สภาพ มึงรีบพามันเข้าไปในห้องนอนเลย” เกมที่พึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำส่ายหัวอย่างเอือมระอา ฉันนอนหลับตาฟังพวกมันพูดคุยกัน สักพักก็รู้สึกเหมือนมีคนมาจับแขนฉันและโอบเอวพาเดินเข้าไปในห้องนอน ซึ่งไม่ต้องลืมตามองดูก็พอจะรู้ว่าเป็นใคร เพราะฉันจำกลิ่นน้ำหอมจากตัวของมันได้ @ด้านโซน ผมมองเดียร์ที่นอนฟุบหลับที่ตักของไอ้เจสักพักก่อนจะจับมันลุกขึ้นพยุงมันเดินเข้าไปในห้อง มันก็เป็นผู้หญิงไหมวะ ไหนจะนั่งไม่ระวังจนผมมองเห็นนมมันเกือบจะทั้งเต้า แล้วเมื่อกี้ยังจะนอนหนุนตักไอ้เจอีก ผมรู้ว่าพวกมันไม่ได้คิดอะไรกับไอ้เดียร์อยู่แล้ว แต่ก็นะ พวกผมก็ผู้ชายไหมละ ที่เห็นผู้หญิงเซ็กซี่แบบมันแล้วจะไม่รู้สึกอะไรเลย ถึงมันจะเป็นเพื่อนก็เถอะ.. แล้วอีกอย่างที่ผมไม่อยากให้มันดื่มเยอะ เพราะถ้าดื่มเยอะแล้วมันจะเป็นอย่างนี้...... “โซนทำไมมึงตัวหอมจังวะ” ใบหน้าสวยขยับเข้ามาใกล้ๆ ซอกคอของผม ลมหายใจอุ่นร้อนที่รดลงซอกคอทำให้ผมขนลุกขึ้นทั้งตัว “ยืนดีๆ ดิ” “ตัวมึงแม่งห๊อมหอม กูขอไซร้คอมึงหน่อยได้ไหม” เนี่ยเพราะมันเป็นแบบนี้ไงผมถึงไม่อยากให้มันดื่มเยอะ เพราะแม่งต้องมาลำบากกูอีก..... ผมบอกตัวเองในใจและพยายามพาเดียร์เดินไปนอนลงที่เตียง แต่อีกคนก็ไม่ยอมมันยังพยายามจะหันมาไซร้คอของผมให้ได้..... “เดียร์กูบอกมึงแล้วใช่ไหมว่าถ้าเมาแล้วอย่าเรื้อน” “ก็มึงตัวหอมอะ ใครจะอดใจไหว” มันพูดพร้อมทำตาใสแป๋วใส่ผมอีก จะดุก็ทำไม่ลงจริงๆ “เออ เมาแล้วก็ไปนอน” พูดจบผมก็ดันตัวมันนอนลงไปกับเตียง และเดินไปปิดไฟเตรียมจะเดินออกไปข้างนอกห้องนอนของมัน ทว่า... “โซนกูร้อน” ห้องก็เปิดแอร์มันจะร้อนห่าอะไรอีกวะ “แล้วกูต้องทำยังไง?” “มึงไปหาผ้าชุบน้ำมาให้กูหน่อย” ผมมองดูร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียงส่งสายตาหวานหยาดเยิ้มมาให้ ผมจึงเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าของมันแล้วหยิบผ้าผืนเล็กเดินไปชุบน้ำตามที่มันบอก แต่เมื่อเดินกลับออกมาเพื่อเอาผ้าไปให้มัน ก็ต้องตกใจหยุดชะงักกับสภาพของเดียร์ในตอนนี้.... “มึงทำเชี่ยอะไรเนี่ย” ผมจ้องมองเดียร์ที่นั่งอยู่ปลายเตียงโดยท่อนบนของมันตอนนี้มีเพียงเสื้อในที่ปิดเต้าแทบจะไม่มิด ที่จริงผมก็ไม่ได้อยากจะมองมันเลยสักนิด แต่ตามันกลับไม่ยอมหันไปมองทางอื่นตามที่ใจคิดเลย ผมจึงเลือกวางตาไว้ที่หน้าอกของมัน..... อื้อหือ ใหญ่จริง..... “ก็มึงช้าอะ กูร้อน สงสัยแดกเหล้าเข้าไปเยอะ” ผมรีบโยนผ้าให้มันและดันตัวมันนอนลงที่เตียงเหมือนเดิม จากนั้นผมก็จับผ้าห่มมาพันรอบตัวของมัน “ทำห่าอะไรของมึงเนี่ยกูหายใจไม่ออก อื้อ โซน~” “หยุดคราง หยุดอ่อยกูสักที” เพราะกูแม่งจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ยอมรับว่าช่วงหลังเราถึงเนื้อถึงตัวกันมากขึ้น จากที่เมื่อก่อนพยายามอดใจและปล่อยผ่านได้ แต่ตอนนี้มันกลับห้ามความรู้สึกยากเหลือเกิน..... “กูไม่ได้อ่อย แต่กูหายใจไม่ออก” “......” ไม่อ่อยห่าไรแทบจะแก้ผ้าต่อหน้ากูอยู่แล้ว แต่ผมก็รู้ว่ามันทำไปเพราะเมาขาดสติไม่รู้ตัวเท่านั้น เพราะเวลามันเมา มันจะเป็นแบบนี้ตลอด ชอบอ้อนชอบอ่อยออกมาโดยไม่รู้ตัว “มึงนอนเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ” “มึงไม่กลัวกูทำอะไร?” “เพราะกูรู้ไงว่ามึงไม่ทำ แต่ถึงมึงคิดจะทำ กูก็ยอม” “สัส เมาแล้วพูดไม่คิด” ถึงมันให้ทำ ผมก็ไม่ทำหรอก เพราะมันเห็นผมเป็นแค่เพื่อนไง ผมจะทำมันได้ยังไง ถึงแม้จะหงุดหงิดไม่น้อยกับการติดเล่นของมันแต่ผมก็ยอมนอนลงข้างๆ มันเหมือนเดิม “…..” เราสองคนต่างเงียบ ไม่พูดอะไรออกมามีเพียงเสียงลมหายใจของเราทั้งสองคนที่ดังออกมาอย่างต่อเนื่องเป็นระยะๆ จนกระทั่ง..... “กูยังไม่ลืมนะ ที่กูขอมึงไซร้คอ สรุปได้ไหม?” “เดียร์มึงเมาก็นอนไป อย่าเรื้อนได้ไหม” “งั้นกูขอจับมือหน่อยดิ เดี๋ยวมึงแอบหนีกูออกไปข้างนอกอีก” ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมเวลามันขออะไรแบบนี้แล้วผมก็ต้องยอมมันตลอด ผมเอื้อมมือไปจับมือของมันไว้ เรานอนจ้องหน้ากันโดยมีเพียงแสงไฟจากด้านนอกสาดส่องเข้ามาให้มองเห็นใบหน้าของกันและกันอย่างเลือนลางเท่านั้น “.....” “ที่มึงบอกว่าจะให้เบอร์เพื่อนน้องไอ้เกมมึงพูดจริงไหม” อยู่ดีๆ มันก็ถามเรื่องนี้ขึ้นมาอีก ทั้งที่ผมพูดไปเพื่อตัดความรำคาญเท่านั้นไม่ได้จะให้จริงๆ สักหน่อย “ทำไม?” “กูไม่ชอบเด็กนั่น” “ทำไมอยู่ดี ๆ ถึงไม่ชอบวะ” มันก็ไม่ได้รู้จักเพื่อนน้องไอ้เกมนิ ทำไมอยู่ดี ๆ มันถึงไม่ชอบละ “ก็อีเด็กนั่นมันปากดี มันพูดกับกูว่า เนี่ยเหรอเมียพี่โซน ก็งั้นๆ ไม่เห็นจะเหมาะสมกับพี่โซนเลย” “ฮ่า ๆ ๆ แค่นี้มึงก็เลยไม่ชอบ?” พอได้ยินคำตอบของมันผมก็ถึงกับกลั้นเสียงหัวเราะไม่อยู่จริง ๆ “เออ แล้วแม่งมองเหยียดกูด้วยนะ เหมือนกูไม่สวย และไม่เหมาะที่จะเป็นเมียของมึงมาก” เดียร์พูดออกมาโดยผมก็ไม่รู้ว่าที่มันพูดออกมาจากความรู้สึกข้างในหรือเพราะมันเมาแล้วพูดไปเรื่อยเปื่อย “แล้วมึงจะไปสนใจทำไมในเมื่อมึงไม่ได้เป็นเมียกู หรือมึงอยากจะเป็นเมียกู....” ผมกลั้นใจถามเพราะอยากรู้ และตั้งหน้าตั้งตารอคำตอบของมันแต่แล้ว.... “......” เงียบ “มึงฟังกูอยู่ไหมเนี่ย?” “.....” ผมโน้มใบหน้าเข้าไปมองมันใกล้ๆ สรุปคือมันหลับไปแล้ว “มึงแม่ง ปล่อยให้กูพูดคนเดียว” เมื่อเห็นว่ามันหลับไปแล้วผมก็ค่อยๆ ดึงมือออก ดวงตาจ้องมองใบหน้าขาวเนียนแดงระเรื่อเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ของมัน เห็นแล้วอยากเข้าไปหอมแก้มให้ได้ แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะเพื่อนกันเขาคงไม่ทำกันแบบนั้นหรอก... “มันหลับแล้ว?” เจละสายตาจากโทรศัพท์เงยหน้าถามขึ้น เมื่อเห็นผมเดินออกมาจากห้องนอนเดียร์แล้ว “อืม” “เออ หลับไปได้ก็ดี” เกมพูดพร้อมกับส่ายหน้าอย่างเอือมระอา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more