Best friend 4
1716 คำ
@คอนโด
พอได้อยู่ในห้องกับโซนสองคนตามลำพัง ก็ทำตัวไม่ถูกทุกที ทั้งที่พยายามจะทำตัวปกติเหมือนตอนอยู่กับเพื่อนคนอื่นแล้วก็ตาม แต่มันก็ทำไม่ได้ เราสองคนเดินเข้ามาในห้องโดยที่ไม่มีใครพูดอะไรออกมาสักคำ บรรยากาศในห้องเริ่มอึดอัดฉันจึงหาเรื่องชวนโซนมันคุย แต่จะเรื่องอะไรได้ละถ้าไม่ใช่เรื่องของอีเด็กปากดีเพื่อนกัสที่ชอบมัน
“กูพึ่งรู้ว่าเพื่อนกัสชอบมึง”
“อืม แล้ว?” โซนทิ้งตัวลงนั่งด้านข้าง ใบหน้าที่มีเหงื่อออกมาจากไรผมทำให้ตัวมันดูเซ็กซี่ไม่น้อย
“แล้วมึงจะให้เบอร์น้องมันไหม ถ้าน้องมันตามขอไม่เลิก” ไม่รู้สมองกลับหรือคิดอะไรอยู่ ถึงถามแบบนั้นออกไป ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยถามมันเรื่องนี้มาก่อน ไม่ว่ามันจะคุยกับใคร ฉันก็ไม่เคยเข้าไปยุ่ง
“ทำไม? มึงไม่อยากให้กูคุย”
แต่พอโดนคำถามของมันที่ยิงกลับมาก็ถึงกลับไปไม่เป็น.....
“ไม่รู้ดิ”
“หึ กูยังไม่อยากคุยกับใครตอนนี้...”
“เพราะ?”
“กูรอให้มึงมีผัวก่อนแล้วกูค่อยคุย ฮ่าๆๆ” ใบหน้าหล่อยื่นมาใกล้ๆ จนเผลอจ้องมองตาไม่กะพริบ
“งั้นรอชาติหน้าเถอะค่ะ”
“เออ! งั้นกูก็จะรอชาติหน้าเหมือนกัน” คิ้วหนาบนใบหน้าหล่อของมันยักขึ้นส่งมาให้ฉันด้วยท่าทีกวนๆ เห็นแล้วมันอดมันไส้ไม่ได้เลยจริงๆ
ไม่นานไอ้สามตัวนั้นก็มาถึง เสียงขวดแก้วที่กระทบกัน ได้ยินตั้งแต่หน้าลิฟต์ บ่งบอกว่าพวกมันไม่ได้มามือเปล่าแน่ๆ เมื่อประตูห้องเปิดออกสิ่งที่ฉันคิดเอาไว้ก็ไม่เกินจริง ในมือของพวกมันตอนนี้เต็มไปด้วยเสบียงมากมาย
ขวดเบียร์จำนวนไม่น้อยที่พวกมันถืออยู่ บ่งบอกได้ว่าห้องนี้มันขี้เหล้ากันแค่ไหน แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจหรอกว่าใครจะมองยังไง เพราะไม่เคยเมาแล้วเสียงดังโหวกเหวกโวยวายรบกวนใคร มีแต่เมาอ้วกแล้วก็หลับไปเท่านั้น
“ที่บอกว่ามาเล่นห้องกูเฉยๆ คงไม่เกินจริงหรอกเนอะ” ฉันเบะปากพูดเมื่อประตูห้องปิดลงแล้ว
“เอาหน่า นี่แหละตัวช่วยแก้เบื่อที่ดีเลยแหละ” ไอ้คิววางขวดเบียร์ในมือลง ยกมือขึ้นเสยผมที่ปกปิดใบหน้าด้วยท่าทีรำคาญ
“ไอ้พวกขี้เหล้า”
“พูดเหมือนมึงจะไม่แดก” เกมที่กำลังหยิบแก้วหันมาพูดกับฉัน
“เออวันนี้กูไม่แดก แต่กูจะอาบ”
“ฮ่าๆ ไอ้สัส” พวกมันหัวเราะลั่นเมื่อได้ยินคำตอบของฉัน แต่มีแค่คนเดียวที่ยกยิ้มเพียงเล็กน้อย
ถึงปากจะบ่นแต่ก็กินเหมือนเดิมนั่นแหละ จากนั้นพวกมันก็เริ่มตั้งวง โซนกับคิวนั่งที่โซฟา ส่วนไอ้เจนั่งข้างล่างเพราะโซฟามันไม่พอสำหรับให้มันนั่งแล้ว
“เดี๋ยวกูมาไปเปลี่ยนชุดแป๊บ”
“เออ รีบไป” ฉันพยักหน้าให้คิว ก่อนจะเลื่อนสายตาไปมองโซนที่ตอนนี้มันก็มองฉันอยู่เหมือนกัน
ฉันจึงเลือกไม่สนใจเดินเข้าไปในห้องนอนหยิบเสื้อสายเดี่ยวกับกางเกงขาสั้นมาสวมใส่ เพราะมันเป็นชุดที่ใส่สบายสุดแล้ว เมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยฉันก็เดินกลับมาทิ้งตัวนั่งลงที่พื้นข้างเจ หยิบแก้วเบียร์ที่พวกมันรินตั้งไว้ให้มากระดกดื่มรวดเดียวหมดแก้ว ราวกับคนที่กระหายมาจากไหน
อึก อึก
แต่เมื่อวางแก้วลง หมอนใบใหญ่ก็ถูกโยนมาที่ตักของฉัน จากคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
พรึบ!
“ทำห่าอะไรของมึง เดี๋ยวแก้วก็แตกหรอก”
“นั่งดีๆ นมหกหมดแล้ว” ฉันก้มมองตามที่โซนบอกแต่ก็ไม่สนใจ
ก็ตั้งใจให้มันเห็นไหมวะ....
“แล้วไง เห็นแล้วพวกมึงก็เอาไปไม่ได้เหมือนเดิม” เพราะนิสัยไม่หวงตัวทำให้พวกมันเอื้อมระอาใจที่จะบอก
“แต่มันเสียสายตากู” ไอ้เกมที่นั่งด้านข้างไอ้เจพูดขึ้นพร้อมหันมองทางอื่น
“เสียสายตาเหรอหื้อ?” ยิ่งมันหันไปทางอื่นฉันยิ่งมันไส้และอยากแกล้ง จึงลุกขึ้นเดินไปนั่งข้างๆแล้วจับหน้ามันหันมามองฉัน
ไม่อยากมองดีนัก...
“ไอ้เดียร์มึงก็ไปแกล้งมัน” คิวที่มองดูเหตุการณ์อยู่ก็พูดขึ้นด้วยท่าทีถูกอกถูกใจ
ส่วนไอ้เจก็ไม่ได้สนใจอะไร มันเงยหน้าขึ้นมองเล็กน้อยและก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ในมือต่อ
“ไอ้สัส ทำดีๆ เดี๋ยวกูจับกดแม่ง” คำพูดของเกมทำเพื่อนหัวเราะชอบใจเพราะรู้ดีว่ามันไม่มีทางทำจริงแน่นอน แต่มีโซนที่ยังนั่งนิ่งมองดูอยู่เงียบๆ
“มึงไม่กล้าหรอก เพราะถ้ามึงจะเอากู มึงเอาไปนานแล้วไอ้เชี่ยเกม”
“เออ รู้แล้วก็ขยับออกไป ขนลุก” มันไม่พูดเปล่าแต่ใช้มือดันหัวฉันให้หงายไปทางด้านหลัง พร้อมใช้เท้าถีบยันก้นฉันเอาไว้เพื่อไม่ให้ฉันเข้าไปใกล้ๆ มัน
“ทำเป็นรังเกียจกูนะมึง” ฉันพูดพร้อมหัวเราะไม่ได้สนใจอะไร และกลับมานั่งลงที่เดิม เรานั่งดื่มกันต่อและเปิดเพลงฟังเบาๆ จนกระทั่งไอ้คิวลุกไปเข้าห้องน้ำ
“มึงมานั่งนี่” โซนหันมองพูดบอกฉันที่กำลังนั่งกอดขวดเบียร์อยู่เพราะแก้วมันไม่ถึงใจ ฉันเลยเปลี่ยนมาเป็นขวดแทน
“ทำไมวะ นั่งตรงนี้ก็ดีอยู่แล้ว” แต่ก็นั่นแหละเหมือนมันจะฟังนะแต่ก็ไม่ เพราะแขนของฉันโดนมือใหญ่ๆ ของมันจับดึงให้ลุกขึ้นไปนั่งด้านข้างมัน โดยที่ไอ้เจกับไอ้เกมก็ไม่ได้คิดที่จะสนใจเราสองคนแม้แต่นิดเดียว เพราะพวกมันกำลังดวลเกมกันอยู่
“จิ๊ ทำอะไรของมึง” ฉันพูดด้วยท่าทีหัวเสียแต่ไม่ได้จริงจังอะไร
“มึงเป็นผู้หญิงไหมวะ นั่งให้มันดีๆ หน่อย กูเห็นไปถึงไหนต่อไหนแล้ว”
“แล้วถึงไหนอะ?” ฉันยกไหล่ถามด้วยท่าทีกวนๆ มือคว้าขวดเบียร์มากระดกดื่มอีกครั้ง
“อยากให้กูบรรยายจริงๆ?” โซนยกยิ้มที่มุมปากขยับใบหน้าหล่อๆ ของมันขยับเข้ามาพูดใกล้ๆ ทำเอาฉันชะงักนิ่งหัวใจเต้นผิดจังหวะกับใบหน้าของมัน แล้วแบบนี้ใครจะทนไหว ฉันไม่พูดอะไรออกไป แต่เลือกที่จะทิ้งตัวนั่งพิงโซฟาและดื่มเบียร์เงียบๆ
“อ้าวไอ้ห่า โดนแย่งที่ซะงั้นกู” ฉันยกไหล่ขึ้นไม่ได้สนใจอะไร เมื่อไอ้คิวทำหน้างอแงเหมือนเด็กน้อยโดนแย่งที่นั่ง ก่อนมันจะเลือกนั่งลงแทนที่ฉัน
“เออ ไอ้โซน เมื่อตอนเย็นกูเห็นน้องกิ๊บเด็กมึง เดินควงผู้ชายคนใหม่ มึงเลิกคุยกับน้องมันแล้วเหรอวะ” เพราะยังไม่ได้เมาฉันจึงรับรู้และได้ยินทุกคำพูดของไอ้คิว
“เออ เลิกแล้ว” โซนตอบทั้งที่ไม่มองหน้าฉันเหมือนอย่างเคย
“งั้นตอนนี้ก็ว่างแล้วดิ แล้วจะให้เบอร์เพื่อนน้องกูได้ยัง” เกมพูดทั้งที่สายตามันยังจ้องมองที่หน้าจอโทรศัพท์
ฉันจ้องมองหน้าไอ้เกมอย่างไม่พอ ไม่รู้ว่ามันจะพูดเรื่องนี้ขึ้นมาอีกทำไมให้ปวดหัว
“อยากให้ก็ให้ไปดิ” โซนตอบพร้อมกับยกเบียร์ขึ้นดื่ม โดยมีสายตาของฉันเหลือบมองมันเป็นพักๆ
“เออ สักทีกูรำคาญแล้วแม่ง” มันจุกหน่วงหัวใจจนพูดไม่ออก เพราะตอนเข้ามาในห้องมันพึ่งบอกฉันว่ามันยังไม่อยากคุยกับใคร แต่คำตอบเมื่อกี้มันคืออะไร....
ทุกคนนั่งดื่มกันต่อและเปลี่ยนเรื่องคุยไปเรื่อย กระทั่งโซนมันลุกเดินออกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียงหลังห้องฉันมองดูมันเงียบๆ แต่ก็เลือกที่จะไม่สนใจ ก็คืองอนมันอยู่แหละ ไม่รู้ว่ามีสิทธิ์อะไรไปงอนมัน ทั้งที่ฉันก็เป็นแค่เพื่อนเท่านั้น...
หลังจากที่โซนเดินกลับมานั่งลงด้านข้าง ฉันก็ลุกขึ้นเดินเข้ามาในห้องนอนเพื่อเข้าห้องน้ำ
ที่จริงคือเข้ามาปรับอารมณ์น้อยใจของตัวเองเฉยๆ ....
เมื่อดีขึ้นแล้ว ฉันก็เดินออกมา แต่ฉันเลือกที่จะนั่งลงที่พื้นแทรกกลางระหว่างไอ้คิวกับไอ้เจ มันสองคนหันมองหน้าฉันแต่ก็ไม่พูดอะไร
ฉันหยิบขวดเบียร์มายกดื่มราวกับน้ำเปล่าจนไอ้เจที่นั่งเล่นเกมอยู่หันมามองแล้วรีบดึงขวดเบียร์ออกจากมือของฉัน
“ทำเชี่ยอะไรของมึงเนี่ย?”
“แดกเบียร์ไง มึงเห็นเป็นอะไร” ฉันพูดด้วยท่าทีมึนเมาเล็กน้อย ก่อนจะเอื้อมมือไปแย่งเบียร์จากมือเจมันคืนมา
“แบบนี้เขาไม่เรียกแดกเขาเรียกอาบ ไอ้ห่าเลอะเสื้อหมด” ฉันก้มมองดูร่องอกตัวเองซึ่งมันก็จริงอย่างที่มันพูด
“แหะๆ กูรีบไปหน่อย มาดื่มกันดิวะมัวแต่เล่นโทรศัพท์กันอยู่นั่นแหละ” ฉันยื่นขวดเบียร์ไปข้างหน้าเพื่อชนกับพวกแม่ง พวกมันทำหน้างงๆ แต่ก็ยอมยกเบียร์ขึ้นมาชน
ในตอนนี้ฉันดูเหมือนจะสนุกอยู่คนเดียว....
เคล้ง!
“พวกมึงหมดแก้ว แต่กูหมดขวด”
“งานนี้กูไม่แบก ไม่เช็ดอ้วกนะครับ” เกมพูดพร้อมกับส่ายหัว
“กูด้วย” ฉันไม่สนคำพูดของพวกมัน นั่งกอดคอไอ้คิวร้องเพลงและนั่งโยกเบาๆ ไปด้วย มือเล็กยกขวดเบียร์กระดกดื่มทั้งที่สายตายังจ้องมองใบหน้าหล่อของเพื่อนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ซึ่งโซนก็มองฉันอยู่เหมือนกันแต่ครู่เดียวเท่านั้น ก่อนที่มันจะเหลือบมองไปทางอื่น
- ผู้เขียน
