#ช่วงเช้าของวัน
เมื่อรู้สึกหนาวกายฉันจึงค่อยๆ ลืมตาขึ้น มองไปรอบๆ ห้องแต่ไม่เจอใครอยู่ข้างกายแล้ว ถึงจะเมามากแต่ก็พอจะรู้ตัวว่าเมื่อคืนโซนมันนอนอยู่ข้างๆ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว ฉันบิดตัวและรีบถีบผ้าห่มผืนใหญ่ที่ปิดแค่ส่วนล่าง แต่ส่วนบนมีเพียงบราเซียปิดเต้าไว้เท่านั้นออก
เรียวปากเล็กยกยิ้มให้กับความกล้าบ้าบิ่นของตัวเองที่ทำแบบนั้นออกไปต่อหน้าเพื่อน ฉันส่ายหัวอย่างเอือมระอาใจกับตัวเอง แต่ก็ชินแล้วเมื่อเหล้าเข้าปากฉันก็จะแสดงความรู้สึกที่มีออกมาหมดแบบไม่กั๊ก
ฉันรีบเดินไปหยิบเสื้อยืดในตู้มาสวมใส่ให้เรียบร้อย ก่อนจะล้างหน้าแปรงฟันแล้วเดินออกมาข้างนอกห้องนอน ไอ้เกมกำลังนอนคุยโทรศัพท์กะหนุงกะหนิงอยู่กับเด็กของมัน ส่วนไอ้คิวนั่งสูบบุหรี่ที่ระเบียงหลังห้องกับไอ้เจ ฉันพยายามมองหาเพื่อนอีกคนแต่ก็ไม่เห็นไม่รู้ว่าไอ้โซนมันหายไปไหนของมัน
“ตื่นแล้วเหรอมึง” เจหันมาถามขณะที่มันยังยืนสูบบุหรี่ยังไม่เต็มปอด
