“ข้ารับรู้ได้ถึงความจริงใจจากท่านเทพเลี่ยงหรงอย่างเต็มเปี่ยม เป็นเพราะท่านจึงทำให้หลานชายที่ยังเยาว์วัยของข้าได้กลายเป็นเซียนชั้นสูงที่อายุน้อยที่สุด และหากมิได้ท่านเทพช่วยเหลือ ซือซิงคงถูกอสูรร้ายจากพิภพล่างพรากวิญญาณไปเสียแล้ว บุญคุณยิ่งใหญ่ครั้งนี้แม้ทดแทนด้วยมหาสมุทรทั้งสี่ก็มิอาจเทียบเทียมได้ แม้ข้าจะมิอาจเปลี่ยนผิดให้เป็นถูก ทัณฑ์สวรรค์จึงต้องขอให้ท่านต้องรับไว้ ทว่าข้าจะทดแทนด้วยการมอบสิทธิ์เหนือสี่ทะเลสี่ดินแดนแห่งเทวโลกทัดเทียมองค์รัชทายาทแห่งสวรรค์ หากเทพและเซียนเขาใดดูหมิ่นท่าน ให้นับว่ามีโทษเทียบเท่าดูหมิ่นราชวงศ์!”
สิ้นเสียงจากองค์จักรพรรดิ เลี่ยงหรงค่อยถอนหายใจอย่างโล่งอกที่นางไม่ต้องรับโทษไปมากกว่าสอดมือก้าวก่ายด่านสวรรค์ของซือซิง แม้จะเคลือบแคลงใจอยู่บ้างในรางวัลที่ได้รับ ราวกับว่าคนผู้นั้นต้องการดึงนางเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องกับราชวงศ์ ซึ่งนั่นไม่เป็นการดีต่อความสงบสุขของนา
