กว่าจะปราบอสูรร้ายตัวสุดท้ายเสร็จสิ้น ดวงจันทราก็ลอยมาอยู่กลางนภาเสียแล้ว จื่อเหยียนรอให้กระบี่ดูดกลืนโลหิตจนหมดจดอีกครั้ง ก่อนจะเก็บมันเข้าฝักเป็นอันจบภารกิจประจำวัน
เทพบุรุษใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดคราบเลือดออกจากใบหน้าและฝ่ามือของเขา ทว่าอาภรณ์ที่สวมใส่มีสีดำจึงไม่เป็นที่สังเกตมากนัก ได้แต่หวังว่าเจ้าของเขตแดนที่เขากำลังล่วงล้ำจะไม่ตกใจ
ดวงตาคู่เรียวมองภาพตรงหน้าด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย วันนี้เขาตั้งใจเดินทางไปยังป่าศักดิ์สิทธิ์ที่สามสหายได้กล่าวถึง
คราแรกคิดว่าจะเป็นเพียงป่ารกร้างในความทรงจำเสียอีก แต่เมื่อมาเห็นสถานที่จริงแล้วกลับผิดคาดไปมากทีเดียว
ท่ามกลางความมืดมิดกลางราตรี ป่าแห่งนี้กลับเปล่งประกายจนตาพร่า สืบเนื่องมาจากทุกต้นไม้ใบหญ้าส่วนใหญ่ล้วนเป็นสีทอง โดยเฉพาะต้นท้อสวรรค์ทองคำที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อนในชีวิต
ยิ่งต้องแสงจากดวงจันทร์ก็ยิ่งเปล่งประกายงดงามมากยิ่งขึ้น เมื่อรู้ตัวอีกท
