เซียวหว่านอิ๋นคลอดแล้ว นางได้บุตรสาว ปลอดภัยทั้งแม่และลูก ซู่เสวียอี้พาจางลั่วชิงกลับเรือนหลังไปร่วมแสดงความยินดีกับซู่หยงหยวน ระหว่างทางเขาย่อมดุนาง ที่ทำอะไรไม่ระมัดระวัง หากเผลอพลาดล้มขึ้นมาเล่า จะทำเช่นไร นางลืมไปแล้วหรือ ว่าตนเองก็ตั้งครรภ์ จางลั่วชิงรู้จักออดอ้อนเอาใจผู้คน นางทำให้ชายหนุ่มหน้าบึ้งคิ้วขมวดคลายคิ้วขมวดลงได้ หญิงสาวโอบเอวเขาไว้หลวมๆ เงยหน้าพูดเสียงหวาน “ก็ข้าตกใจนี่เจ้าคะ ตรงนั้นก็ไม่มีผู้ใดด้วย ครั้งหน้าข้าสัญญาจะไม่ทำให้ท่านพี่เป็นห่วงอีก” ซู่เสวียอี้บีบแก้มนุ่มของนาง “ครั้งหน้าไม่ทำอีก” สองสามีภรรยาจูงมือกันกลับมาที่เรือนก็เย็นแล้ว จางลั่วชิงเหลือบไปเห็นสาวใช้นางหนึ่งกำลังก้มหน้าก้มตาจัดโต๊ะเพื่อเตรียมมื้อเย็น รู้สึกคลับคล้ายคลับคลาเหลือเกิน จนกระทั่งถึงเวลามื้อเย็น จางลั่วชิงเดินมานั่งที่โต๊ะทานข้าว สาวใช้คนเดิมที่คลับคล้ายคลับคลาเป็นผู้ยกสำรับขึ้นโต๊ะ เห็นห