หลายเดือนต่อมา
เย็นวันหนึ่ง ขณะที่จางลั่วชิงกับซิงชีกำลังช่วยกันเย็บถุงเท้าไว้รอบุตรชาย จู่ๆ หญิงสาวก็เจ็บท้องคลอดขึ้นมาเสียอย่างนั้น
โชคดีที่ทุกอย่างถูกเตรียมการไว้หมดแล้ว แม้กระทั่งหมอตำแยทำคลอด
ซู่เสวียอี้ไม่มีจิตใจจะทำอะไรทั้งนั้น ชายหนุ่มกุมมือตนเองแน่น ทั้งชีวิตที่ผ่านมา ไม่เคยต้องรู้สึกวิตกกังวลมากเช่นนี้มาก่อน ตอนนี้เหงื่อเย็นผุดซึมจนแผ่นหลังเขาเปียกหมดแล้ว
ชายหนุ่มเดินวนไปเวียนไปมาที่หน้าห้องเตรียมคลอด จางลั่วชิงเข้าไปตั้งแต่ช่วงหัวค่ำแล้ว ทว่าดึกป่านนี้แล้วยังไม่มีวี่แววว่าจะคลอด เขาได้ยินเสียงร้องของนางดังแว่วมาเป็นระยะ
ซู่ฮูหยินมานั่งรอฟังข่าวดีที่เรือนหวงหลาน นางส่ายหน้ายิ้มๆ เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางวิตกของบุตรชาย น้อยครั้งมากที่เขาจะมีอาการเช่นนี้ให้เห็น
ทว่าตอนนี้นางเองเริ่มทนไม่ไหว ซู่เสวียอี้เอาแต่เดินเป็นวงกลมเช่นนั้นอยู่หลายชั่วยามแล้ว “ต้าหลาง มานั่งนี่” นางตบที่
