“ข้ายังไม่ค่อยรู้เรื่องของเจ้าเลย ที่ผ่านมาเทียนหยูปิดบังข้ามาตลอด เพิ่งจะรู้ว่าเป็นเจ้า ก็ตอนที่มาปักกิ่งนี่แหละ อย่างไรช่วยเล่าเรื่องของเจ้าให้ข้าฟังหน่อย เจ้าคงไม่ว่าอะไรหรอกกระมัง” ท่านฟู่ถามเจียงหมิง
เป็นที่แน่นอนอยู่แล้วว่า ต่อให้คนรักของลูกชายจะเป็นใครก็ตามที อย่างไรก็จำเป็นต้องรู้จักหัวนอนปลายเท้าไว้บ้าง คนจะเข้ามาเป็นครอบครัวเดียวกันทั้งที ถ้าไม่รู้อะไรเลยก็คงอยู่ด้วยกันไม่สะดวกเท่าไร
เจียงหมิงยืดตัวขึ้นตรงเตรียมจะตอบคำถาม เขาสบสายตากับท่านฟู่
“ข้าเดิมทีเป็นคนลั่วหยางขอรับ เกิดในบ้านที่ไม่ได้ยากจนแต่ก็ไม่ถือว่าร่ำรวย มีที่ดินตกทอดจากบรรพบุรุษมาจำนวนหนึ่ง ก็เลยปล่อยให้ชาวบ้านเช่าเพื่อทำการเกษตร แต่เนื่องจากว่าตั้งแต่ช่วงสงครามมาจนถึงช่วงเปลี่ยนผ่านนั้นเศรษฐกิจไม่ค่อยจะดีนัก ชาวบ้านที่เช่าที่ดินส่วนใหญ่ไม่มีเงินจ่ายค่าเช่า จึงได้เลิกให้เช่าไปแล้วขายที่ดินไปบางส่วนเพื่อมาลงทุนทำ
