“หา! จำเป็นต้องมีคนไปไหนมาไหนกับข้าเยอะถึงขนาดนี้เชียวหรือ” หลินฮวาถามด้วยความตกใจ นางเบิกตาโตมองพวกเขาทีละคน
“จำเป็นมากขอรับ” คนคนเดิมตอบ แล้วเขาก็เดินนำพาหลินฮวากับป้าหวังไปที่รถ เขาเปิดประตูให้อย่างสุภาพ
หลังจากนั้นจึงพากันขับรถยนต์ออกไป โดยมีรถอีกคันที่มีคนดูแลปกป้องอีกสามคนขับรถยนต์ตามหลังมาด้วย
หลินฮวาจินตนาการอยู่ในหัวว่า ภาพในขณะที่นางกับป้าหวังเดินตลาด แล้วมีชายฉกรรจ์ถึงห้าคนเดินประกบอยู่ข้าง ๆ นั้น คงเป็นภาพที่น่าขันอยู่ไม่น้อย
อีกทั้งคนที่ตลาดจะต้องตกใจเป็นแน่ เมื่อเห็นบุคคลน่าเกรงขาม ดูอันตรายขนาดนี้ มาเดินป้วนเปี้ยนอยู่ในตลาด
‘ท่านพ่อนะท่านพ่อ ไม่เห็นจะต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ถึงขนาดนี้เลย’ หลินฮวาบ่นพึมพำ
หลินฮวากับป้าหวังกลับมาจากตลาด แล้วก็เตรียมของสำหรับทำอาหารเย็น
วันนี้พวกเขาได้วัตถุดิบมาหลายอย่างทั้งเนื้อวัวที่ท่านฟู่ชอบทาน อาหารทะเลของโปรดของเทียนหยู แล้วก็พวก
