หลินฮวาอ้าปากผวาหายใจเข้าปอดเสียงดัง จิกปลายเล็บครูดผิวแผ่นหลังของท่านฟู่เบา ๆ ริมฝีปากเผยออ้า และรัดรอบลำคอของท่านฟู่ให้ เขารีบกดลงมาประกบปากจูบอย่างดูดดื่มหนักหน่วง
ตับ ตับ ตับ เสียงเนื้อหนังมนุษย์บดหนัก ๆ ลงไปกระทบกับโหนกนวล แท่งบุรุษแห่งชายชาตรีตอกแน่นเน้น ๆ ทุกการบดบี้ หลินฮวาสะดุ้งผวาเลือดสาวแล่นไปทั่วกาย ตอนนี้แท่งเทียนเล่มใหญ่ของท่านฟู่แทบทำให้กายสาวหลอมละลาย หลินฮวาหายใจระทดระทวย แอ่นเด้งตัวรับการตอกย้ำคำว่ารักและพอใจ
“อ้า... อู้ อะ อะ อะ...” เสียงหวานรัญจวนครางติด ๆ กัน ก่อนจะหวีดร้องบอกเขาว่าถึงสวรรค์ไปลิบ ๆ
“ขี่ม้าไหมหลินเอ๋อร์”
“ข้าจะหมดแรง”
“อย่าเพิ่งหมดสิ เพิ่งจะเริ่มเองนะ”
“ท่านพ่อ ข้า... อู้...” ท่านฟู่จับนางพลิกขึ้นด้านบน หลินฮวาไม่รอช้า จัดท่าทางนั่งคร่อมทับ เพียงประเดี๋ยวเดียวสองมือของเขาก็ช่วยจับและบังคับให้นางโยก
หวานซ่านรัญจวนผสานผสมกับความเสียวแล่นไปทั่วทุ
